مرگ‌های تلخ در استخرهای کشاورزی

گاه‌وبیگاه در تابستان‌ها خبر غرق‌شدن افراد در استخرهای ذخیره آب کشاورزی رسانه‌ای می‌شود؛ استخرهای کشاورزی هر چند برای ذخیره‌سازی آب ساخته می‌شوند، اما در برخی مواقع حادثه می‌آفرینند و جان می‌گیرند. چندی پیش مدیرکل پزشکی قانونی استان اصفهان در تشریح آمار تلفات ناشی از غرق‌شدگی سال گذشته استان اصفهان، بیشترین آمار تلفات این حوزه را مربوط به استخرهای کشاورزی عنوان کرد و تیرماه را دارای بالاترین آمار این دست از غرق‌شدگی دانست. داستان تابستان، استخرهای کشاورزی و غرق‌شدگی‌هایش تازگی ندارد. یکی از مرگبارترین حوادث چند سال اخیر در اصفهان غرق‌شدگی کودکان، نوجوانان، جوانان و حتی افراد میان‌سال در استخرهای کشاورزی است که مرگ‌های زنجیره‌ای را برای مردم به همراه داشته است، استخرهایی که ورود به آنها از سر اتفاق و خروج از آن تقریباً غیرممکن است. نداشتن حصار یکی از مهم‌ترین دلایلی است که باعث وقوع حوادث مرگبار در استخرهای ذخیره آب کشاورزی می‌شود، از آن جا که این استخرها در باغ‌ها یا زمین‌های کشاورزی قرار دارند در بسیاری از موارد افراد هنگام عبور از نزدیکی استخر به داخل آب می‌افتند و در ادامه جان می‌بازند یا این که در هوای گرم تابستان عده‌ای نوجوان و جوان غافل از این که این استخرها می‌تواند خطرآفرین و مرگبار باشد به بهانه آب‌تنی گرفتار تله‌های مرگ می‌شوند.

اما راه چاره چیست؟ شاید بزرگ‌ترین و نخستین گزینه پیش رو برای پیشگیری از غرق‌شدگی‌هایی ازاین‌دست فرهنگ‌سازی است. فرهنگ‌سازی و آگاه‌سازی اقشار مختلفی که گمان برده می‌شود بیشتر به سمت استفاده از این استخرها گرایش دارند. در کنار بحث فرهنگ‌سازی شاید ایمن‌سازی این استخرها را بتوان راه چاره‌ای اصولی‌تر دانست. آیین‌نامه ایمنی استخرهای کشاورزی در سال ۱۳۸۶ صادر و به تأیید شورای‌عالی حفاظت فنی کشور و وزارت کار رسیده و به‌صورت جامع برای ساخت استخرها قانون‌گذاری شده است و طبق آن بر اعزام به‌کارگیری آیین‌نامه ایمنی کار شورای‌عالی حفاظت فنی کشور به‌صراحت تأکید شده در صورت اجرانشدن این آیین‌نامه به استخرها اجازه آبگیری داده نمی‌شود این در حالی است که اجرای این آیین‌نامه توسط بسیاری از کشاورزان چندان جدی گرفته نمی‌شود و در ادامه نظارت و برخورد قاطع نیز با تخلفاتی ازاین‌دست کم بوده است.