دنیای درون و رهایی از این سیاره پراسترس

مت هیگ، نویسنده و روزنامه‌نگار انگلیسی وقتی به‌سختی و باگذشت زمان زیاد از پس بیماری افسردگی و اختلال‌های ترس و اضطراب برمی‌آید دست‌به‌کار می‌شود و از تجربیات خود از این بیماری‌ها می‌نویسد.
کتاب «یادداشت‌هایی برای سیاره‌ پراسترس» با ترجمه محمد غفوری که نشر شمشاد آن را منتشر کرده با یادداشت‌هایی صمیمانه به ما یادآور می‌شود که اضطراب و استرس اصلی‌ترین و مخرب‌ترین عواملی هستند که در این زمانه سلامت جسم و روان ما را نشانه گرفته‌اند.
نویسنده معتقد است که ما در دنیایی دیوانه زندگی می‌کنیم. تصادف‌ها، تشعشعات رادیویی، آلودگی هوا و... جهان را به شکل عجیبی به مکانی ناسالم برای زیستن تبدیل کرده‌اند. پیشرفت تکنولوژی و راه‌های ارتباطی، زندگی را آسان‌تر کرده و ما می‌توانیم برای هر نیاز خود، یک ابزار مخصوص داشته باشیم؛ اما همه ماجرا این نیست و زندگی مدرن به شکل غیرقابل‌باوری ما را به انسان‌هایی مضطرب تبدیل کرده‌ است. حالا باید ببینیم چطور می‌شود استرس‌های خود را تا حدی کم کنیم و زندگی بهتری داشته باشیم.
در این کتاب می‌خوانیم که پیشرفت‌های اجتماعی، تجاری و فناورانه که جهان کنونی را شکل داده‌اند، چگونه ممکن است که در حقیقت به مانعی در مسیر خوشحالی ما تبدیل شوند. نویسنده نابرابری، شبکه‌های اجتماعی، اخبار، زندگی روزمره و تفاوتی که میان ذهن و بدن قائل می‌شویم را بررسی کرده و سعی دارد به ما نشان دهد که چگونه با شناخت این عوامل آسیب‌زای سلامت جسم و روان سعی کنیم که خود را از آثار مخرب آنها به‌ویژه از اضطراب و استرس دور کنیم.
هیگ، دنیای درون ما و پیشرفت آن را مهم‌ترین عامل برای زندگی بهتر و رهاتر از اضطراب و استرس می‌داند. نویسنده اما همه دستاوردهای دنیای مدرن با فناوری پیشرفته‌اش را زیر سؤال نمی‌برد؛ بلکه جنبه‌های مفید و لازم آن را در نظر می‌گیرد و می‌گوید: «هدف این کتاب این نیست که بگوید همه چیز به نابودی رسیده و همه ما بدبخت شده‌ایم، چرا که برای رسیدن به چنین هدفی توییتر وجود دارد. خیر! هدف این کتاب حتی نشان‌دادن تشدیدپیداکردن مشکلات دنیا نسبت به گذشته هم نیست. از جهات بسیاری دنیا به شکل قابل‌توجهی بهتر هم شده بر اساس آمار و ارقام بانک جهانی تعداد افرادی که در سراسر جهان در فقر مطلق اقتصادی زندگی می‌کنند روبه‌کاهش است و بیش از یک میلیارد نفر طی سی‌سال گذشته از فقر مطلق ر‌هایی یافته‌اند به زندگی میلیون‌ها کودک در سراسر جهان که واکسیناسیون زندگی‌شان را نجات داده فکر کنید. نیکلاس کریستوف در سال ۲۰۱۷ و در مقاله‌ای در روزنامه نیویورک‌تایمز این‌گونه می‌نویسد: اگر بدترین رخداد ممکن برای یک فرد را ازدست‌دادن فرزندش در نظر بگیریم، اکنون احتمال به‌وقوع‌پیوستن چنین اتفاقی تقریباً نصف احتمال رخ‌دادنش در سال ۱۹۹۰ است؛ بنابراین در کنار تمام خشونت‌ها و کم‌طاقتی‌های مکرر و بی‌عدالتی‌های اقتصادی که میان نسل ما رایج است دلایلی برای مباهات و امیدوار بودن نیز وجود دارند.»