هوایی که با باران پاک نمی‌شود

چند روزی است باران چتر خودش را بر روی استان اصفهان بازکرده و بارش‌های مطلوب و مناسبی اصفهان و شهرستان‌های استان را فراگرفته است. باران در فصل پاییز نعمت بزرگی است که علاوه بر پر کردن سفره‌های آب زیرزمینی به بهترشدن هوای شهرهای آلوده نیز کمک می‌کند اما باران ، هوای اصفهان و شهرهای صنعتی نزدیک به آن را تنها برای چند ساعت کمی قابل‌تنفس می‌کند و پس از آن همان آش و همان کاسه. آلودگی هوا در اصفهان به‌قدری افزایش‌یافته که در چند روز اخیر بارش باران هم از پس هوای آلوده برنیامد و هوای اصفهان به مرز هشدار نیز رسید و در سه روز اخیر هوای اصفهان بی‌وقفه ناسالم بوده است.

آنچه در اصفهان و شهرهای صنعتی اطرافش از شدت آلودگی هوا در جریان است حتی دیگر با باران‌های سیل‌آسا نیز ذره‌ای پاک نمی‌شود. روزگاری بارش باران به داد هوای اصفهان می‌رسید و اجازه می‌داد مردم شهر کمی نفس بکشند اما اکنون وضعیت آلودگی هوای اصفهان به‌قدری پیچیده شده که باران هم از پس میزان آلودگی این شهر برنمی‌آید. خشکی صددرصدی تالاب گاوخونی و جاری نبودن زاینده‌رودی که قرار است بازهم برای مدتی کوتاه بیستم آبان‌ماه بازگشایی شود مشکلات هوای اصفهان و شهرهای نزدیکش را چندین برابر کرده است و استقرار واحدهای صنعتی و تولید آهن و فولاد، شهرک‌های صنعتی، معادن سنگ‌بری‌ها و واحدهای صنفی کوچک و بزرگ مختلف در اطراف اصفهان نیز که از دیرباز مشکل اصلی آلودگی هوای اصفهان و شهرهایی همچون شاهین‌شهر،لنجان،مبارکه،خمینی شهر و... بوده است. به همه اینها وجود کانون‌های بحرانی ریزگردها در شمال و شرق اصفهان و محصور شدن استان با بیابان‌های متعهد و پهناور استان‌های یزد، سمنان و خراسان شمالی را نیز اضافه کنید تا متوجه شوید که چرا اصفهان بارانی نیز بازهم آلوده است و هوای خوش پس از باران برای اصفهانی‌ها آرزویی کوتاه است.

به استناد قانون هوای پاک که در ۲۵ تیرماه سال ۹۶ تصویب شده، مقامات اجرایی و مراجع قضائی استان اصفهان باید نسبت به احقاق حق مردم بر هوای پاک اقدام کنند. اما آنچه سال‌هاست در عمل مشاهده می‌کنیم انجام‌ندادن وظیفه و کوتاهی در این مورد است، کوتاهی که به قیمت جان مردم اصفهان تمام می‌شود.