روزنامه و نوزادان نوپای خوش‌قدمش

امروز بیستمین سالگرد روزنامه‌ای است که دست کم در چندین سال حضور در آن فهمیده‌ام حتی یک روز هم‌زمانی برای درجا زدن در رسانه، انتخابی که سال‌ها پیش عاشقانه آن را برای هویت شغلی و اجتماعی خود برگزیدم، وجود ندارد. اگرچه بسیار از همکاران و هم‌قطارانم امروز خارج از این فضا فعالیت دارند و عمر روزنامه و فعالیت رسانه‌ای را پایان‌یافته می‌دانند ولی ما هنوز معتقدیم باید در رقابت و جنگ امروز رسانه برای نخستین بودن در تولید آخرین خبر، با استفاده از روش‌های نوین زنده پیروز شویم تا زنده بمانیم. آن‌چنان‌که شاید به گوش شما هم خورده باشد که با تولد کتاب الکترونیک، کتاب کاغذی نمرد و با آمدن کتاب صوتی، کتاب الکترونیک هنوز زنده است، روزنامه نیز می‌تواند با یافتن راه مناسب برای ساختن پوسته و قالب‌های جدید خود همچنان بقایش را حفظ کند. این کوتاه‌ترین توصیفی بود که امروز
می‌توانستم از آنچه در اصفهان امروزمی گذرد، بیان کنم. باشد که ما نیز نوزادان نوپای امروزمان را به بالندگی اصفهان امروز کاغذی برسانیم تا این درخت کهن تنومندتر شود.