تنها 45 ثانیه با هم اختلاف سن داریم
حدود 19 سال بود که فقط سه ساعت از یکدیگر بودیم و اوایل مسابقات خیلی به من سخت گذشت و شاید روزی چندین ساعت با یکدیگر حرف می‌زدیم، اما سعی کردیم عادت کنیم. آنتونیو مربی تیم ملی هندبال ساحلی بزرگسالان من را به اردو تیم ملی هندبال ساحلی دعوت کرد، اما چون برادرم نبود قبول نکردم و به خاطر برادرم مسابقات بزرگی را از دست دادم که دیگر این اشتباه را نمی‌کنم.
اصفهان امروز- کیمیا گل‌پیرا:
فصل گذشته بود که بازیکنانی دوقلو در لیگ برتر برای تیم هندبال گیتی‌پسند به میدان رفتند و نظر اهالی ورزش را به خود جلب کردند. طبق صحبتی که با اطرافیان این دو برادر داشتم متوجه شدم اهل ارومیه هستند و با پیشنهاد کیوان صادقی به جمع قرمزپوشان اصفهانی اضافه شدند. علی و حسین حیدریان در نخستین سال حضور در لیگ برتر به شکلی ظاهر شدند که نگاه مربیان ملی به سمت این دو بازیکن آمد. دعوت یکی از برادران حیدریان به تیم ملی هندبال بزرگسالان ما را مشتاق کرد که پیرامون به این دو ورزشکار بیشتر بدانیم و با آن ها هم صحبت شویم. برای یکی از تمرینات این تیم در سالن سجادی حاضر شدیم و هم تیمی‌های این دو برادر از اخلاق خوب و خونگرم آن ها برای ما گفتند و زمانی که با خودشان هم صحبت شدیم این موضوع را بیشتر درک کردیم. علی و حسین حیدریان، دوقلوهای هندبالیست ما 45 ثانیه با یکدیگر تفاوت سنی دارند و علی از حسین بزرگتر است. این دو برادر به قدری به هم وابسته هستند که علی حضور در تیم ملی هندبال ساحلی بزرگسالان را به خاطر نبود برادرش رد کرد. در ادامه گفت‌وگویی با این دو برادر داشتیم که می‌خوانید.
*متولد کدام شهر هستید و چگونه وارد هندبال شدید؟
علی حیدریان: متولد شهر ارومیه هستیم و هندبال خود را هم از همین شهر شروع کردیم. در دوران ابتدایی استعدادیابی برای هندبال در مدارس برگزار کردند که من و برادرم انتخاب شدیم و از مسابقات مدارس به رقابت‌های شهرستانی، کشوری و درنهایت به لیگ برتر رسیدیم.
*چه اتفاقی افتادید که به اصفهان و گیتی‌پسند آمدید؟
علی حیدریان: از رده سنی نوجوانان به اصفهان آمدیم و در حال حاضر دوسال و نیم است که در این شهربازی می‌کنیم.
حسین حیدریان: مسابقات نونهالان کشوری بود که در اصفهان برگزار شد، تیم ما در این رقابت‌ها به فینال رسید که تمام مربیان برتر این بازی‌ها را از نزدیک تماشا کردند. کیوان صادقی یکی از این مربیان بود که بعد از دعوت شدن من و برادرم به تیم ملی جوانان تماسی گرفت و از ما خواست که برای گیتی‌پسند بازی کنیم.
* فصل گذشته تیم هندبال گیتی‌پسند نخستین حضور خود در لیگ برتر را تجربه می‌کرد که شگفتی سار لیگ شد و مقام پنجم را به دست آورد، این مسابقات برای شما چطور بود؟
علی حیدریان: فصل گذشته یکی از بهترین سال‌های زندگی من بود زیرا برای اولین بار در لیگ برتر حضور داشتم و موفق شدیم مقام پنجم را به دست آوریم که برای اولین سال حضور خیلی خوب بود.
حسین حیدریان: در اولین فصل حضور در لیگ برتر هندبال عملکرد خوبی داشتیم، بازی‌ها را به شکلی که کادرفنی و باشگاه انتظار داشتند پشت سرگذاشتیم درنهایت پنجم شدیم.
*فصل جاری لیگ برتر هندبال را چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا تعطیلات مداوم لیگ به بازیکنان آسیب می‌رساند؟
علی حیدریان: برای فصل جاری رقابت‌های لیگ برتر هندبال هدف باشگاه گیتی‌پسند کسب مقام اول تا چهارم است. در همه مسابقات برای اینکه بهترین نتیجه را رقم بزنیم شرکت می‌کنیم و درحال حاضر در رده دوم جدول قرار داریم.
حسین حیدریان: وقفه‌هایی که در لیگ برتر وجود دارد بیشترین آسیب را به بازیکنان می‌زند زیرا مدام باید در حال بدنسازی باشند. همه تیم‌های لیگ برتری مصدوم دارند و فکرکنم بیشترین مصدوم برای تیم ما است.
*متولد چه سالی هستید و چقدر با یک دیگر اختلاف سنی دارید؟
علی حیدریان: متولد سال 1383 هستیم و در بیمارستان شفا ارومیه به دنیا آمدیم وطبق گفته خانواده من 45 ثانیه از برادر خود بزرگتر هستم.
*تفریح شما در اصفهان چیست؟
علی حیدریان: هرزمانی در این شهر حوصله ما سر رفته جایی بوده که برای تفریح برویم، اصفهان تمیز است و مردم خونگرمی دارد، برای ما مانند ارومیه است و احساس راحتی داریم.
حسین حیدریان: حوصله ما سر نمی‌رود زیرا همیشه کنارهم هستیم و باتوجه به تمرینات صبح و عصر وقت خالی نداریم، اما اگر زمانی باشد چهارباغ می‌رویم یا می‌خوابیم.
* غذا و دسرهای معروف اصفهان را امتحان کردید؟
علی حیدریان: بریان را امتحان کردیم خیلی خوشمزه است، سعی می‌کنیم ماهی یک بار این غذا را بخوریم زیرا به خاطر چرب بودنش بیشتر از آن نمی توان خورد. خورشت ماست هم خوشمزه است و دوست داریم. یک غذای ارومیه‌ای به اسم یرآلما یومورتا داریم که بازیکنان تیم عاشق آن هستند، همان تخم مرغ و سیب‌زمینی است که ما مخلفات بیشتری به آن اضافه می‌کنیم.
*نظر شما در خصوص کیوان صادقی چیست؟
علی حیدریان: کیوان صادقی در مسابقات مربی جدی است، با هیچ‌کس شوخی ندارد و کوچک‌ترین اشتباهی را می‌گوید، اما بیرون از مسابقه رفتار خیلی متفاوتی دارد و مانند یک رفیق با بازیکنان است که ما حتی به خانه آن ها برای مهمانی رفتیم.
*یکی از مسابقات تیم ملی تنها علی حیدریان دعوت شد، این دوری به شما چگونه گذشت؟
علی حیدریان: مسابقات انتخابی المپیک بود که من دعوت شدم، اما برادرم دعوت نشد. حدود 19 سال بود که فقط سه ساعت از یکدیگر بودیم و اوایل مسابقات خیلی به من سخت گذشت و شاید روزی چندین ساعت با یکدیگر حرف می‌زدیم، اما سعی کردیم عادت کنیم. آنتونیو مربی تیم ملی هندبال ساحلی بزرگسالان من را به اردو تیم ملی هندبال ساحلی دعوت کرد، اما چون برادرم نبود قبول نکردم و به خاطر برادرم مسابقات بزرگی را از دست دادم که دیگر این اشتباه را نمی‌کنم (با خنده). *یک بازیکن هندبال هم در سالن و هم در ماسه اجازه بازی دارد، آیا این اتفاق به بدن بازیکن آسیب می‌رساند؟
علی حیدریان: همان‌طور که گفتید بازیکنان هندبال هم در ماسه و هم در سالن اجازه بازی دارند که شرایط بازی و قوانین هردو متفاوت است و به بدن بازیکنان آسیب می‌رساند اما لیگ مجزا هم برای هندبال ساحلی وجود ندارد که بازیکنان یکی را انتخاب کنند. امیدوارم فدراسیون برای این موضوع فکر بکند.
*دانشگاه می‌روید؟
حسین حیدریان: تحصیل برای ما مهم است و آن را ادامه می‌دهیم. درحال حاضر ترم یک دانشگاه تربیت‌بدنی ارومیه هستیم.
*حرف پایانی؟
حسین حیدریان: یکی از بازیکنان فوتبال مصاحبه‌ای کرد و گفت فوتبال از دیگر رشته‌ها جدا است که در جواب به این شخص باید بگویم ورزشکاری که افتخاری برای کشور خود کسب کرده باید چنین حرفی بزند مانند رشته کشتی که پر مدال است، وقتی رشته‌ای دست آوردی نداشته نباید در خصوص دیگر رشته‌ها صحبتی کند.