مقام اصفهان بدون جشنواره موسیقی
اصفهان تنها شهری در ایران است که یکی از مقام‌های موسیقی سنتی ایرانی را به نام خود دارد، اصفهان یکی از ۱۲ مقام اصلی موسیقی قدیم ایران بوده است.
اصفهان تنها شهری در ایران است که یکی از مقام‌های موسیقی سنتی ایرانی را به نام خود دارد، اصفهان یکی از ۱۲ مقام اصلی موسیقی قدیم ایران بوده است. درباره این مقام در کتاب کنزالتحف گفته شده که بهتر است این مقام را در مجلسی که معشوق حضور دارد نواخت. ابن‌سینا بهترین زمان برای نواختن این مقام را هنگام غروب خورشید می‌داند و محمد نیشابوری نیز می‌گوید که این مقام را شب‌هنگام می‌نوازند. جایگاه اصفهان در موسیقی ایران بسیار والا و مهم است آهنگسازان، نوازندگان و خوانندگان بسیاری در دوره‌های مختلف زمانی اهل اصفهان بوده‌اند و موسیقی مانند روحی در کالبد اصفهان دمیده شده و جدایی‌ناپذیر است. نام‌های اصفهانی در موسیقی، آوازه‌ای جهانی دارند اما آنچه شایسته است در حق موسیقی اصفهان ادا نشده است.
جشنواره‌های موسیقی از جمله مهم‌ترین ابزارهای فرهنگی و هنری است که می‌تواند کمک زیادی به گسترش موسیقی و هم چنین توسعه گردشگری و آشنایی مردم ایران و سراسر جهان با موسیقی و مکتب اصفهان داشته باشد و نبود یک جشنواره موسیقی در اصفهان که به برند تبدیل شده و در ماه ویژه‌ای از سال مانند اردیبهشت یا آذر برگزار شود به‌شدت احساس می‌شود. این در حالی است که جشنواره‌های موسیقی در جهان پایه اصلی جذب گردشگر و همراهی و آشنایی مردم با موسیقی‌های سنتی هستند. اصفهان اما دستش از یک جشنواره موسیقی جذاب چه در نوازندگی و چه در آواز، کوتاه است و ظاهرا هیچ علاقه‌ای از طرف مسئولان شهری اصفهان برای معرفی مکتب موسیقی اصفهان و جذب گردشگر فرهنگی وجود ندارد. جشنواره موسیقی با نام «اصفهان» می‌تواند نام و آوازه هنر اصفهان را به گوش جهانیان برساند، گردشگران را به اصفهان جذب کند و به برندینگ شهری اصفهان به‌عنوان شهر فرهنگ و هنر کمک کند. به جز جشنواره موسیقی فجر و جشنواره موسیقی اقوام ایران و چند جشنواره کوچک و بزرگ که در سال به‌صورت دولتی برگزار می‌شود باید از جشنواره‌ای در شهر بوشهر با نام «جشنواره موسیقی کوچه» یاد کنیم جشنواره موسیقی که از قلب یک کافه سنتی و خیام خوانی‌های این کافه (کافه حاج رئیس) آغاز شد و آوازه و شهرت این جشنواره حتی در خارج از مرزهای کشور نیز پیچیده است. جشنواره‌های موسیقی مانند کوچه که با محوریت مردم و رویکردی جذاب برگزار می‌شوند می‌توانند الگویی باشند برای تمام شهرهای ایران که چطور می‌توان بدون امکانات زیاد و تنها باسلیقه و برنامه‌ریزی، جشنواره‌ای در سطح بین‌المللی اما در کوچه‌ای کوچک از خیابان‌های یک شهر برگزار کرد.
