سلام اصفهان

پرسه زنی یکی از ویژيگی های شهر و به خصوص شهر مدرن است ولی اصفهان با دارا بودن چهارباغ به عنوان یکی از قدیمی ترین خیابان های جهان درست به همان معنای محل گردش و پرسه زنی، یک سر و گردن از بسیاری از شهرهای جهان بالاتر است.

از سویی در یک روایت شفاهی طنز آمده است که مردی روستایی گفت: بیایید به هم سلام نکنیم تا ده ما نیز شهر بشود! گویی شهر به خاطر بزرگ بودن و گستره آن، افراد به نوعی ناآشنا و غریب می شوند و دیگر مانند فضای صمیمی روستا به هم سلام نمی کنند. البته با گستره شهرها و افزایش جمعیت، دیگر این غریبه بودن و تنها بودن همه افراد یک امر عادی به نظر می رسد و خلاف آن شاید تعجب برانگیز و گاه نشانه امر غیر طبیعی به نظر برسد.

این غریب بودن فقط مربوط به دیگران ناشناس و شهروندان شهر نیست. این غریبه بودن به کل شهر هم تعمیم پیدا کرده است. شهر یک پدیده زنده و در جریان است و ما امروز با شهرمان غریبه شده ایم و درست در همان قاعده گیر کرده ایم و به شهرمان سلام نمی کنیم ولی این دفعه نه برای این که شهری بسازیم بلکه برای گریز از شهر و رسیدن به ناشهر در این دور افتاده ایم. پرسه زنی می تواند نوعی سلام به شهر محسوب شود. روایتگری شهر، نوعی دیگر از سلام به شهر است. سلام، منشاء لبخند است و گاه یک لبخند در خودش صد سلام را به همراه دارد.

نیم ساعت از ساعت 16 روز 25 بهمن 1402 گذشته بود که این عکس درست در خیابان چهارباغ همان محل قدیمی پرسه زنی تهیه شده است.