17 بهمن، موج راهپیمایی در حمایت از بازرگان

روز 17 بهمن سال 1357، با فراخوان جامعه روحانیت تهران مردم به راهپیمایی عمومی در تأیید دولت بازرگان پرداختند و به زودی موجی از راهپیمایی ها در کشور به راه افتاد. بازرگان از آنجا که امام از وی خواسته بودند تا بدون وابستگی حزبی پست نخست وزیری را عهده دار شود موقتا از رهبری نهضت آزادی کناره‌گیری نمود. ذر این روز تیترکیهان اعلام برنامه‌های دولت بازرگان بود؛ از‌جمله برگزاری همه‌پرسی درباره تغییر رژیم، انتخابات مجلس مؤسسان و انجام انتخابات مجلس. بازرگان گفته بود که از تهدید و دستگیری نمی‌ترسم . جمله معروف او که تیتر روزنامه کیهان شده بود، این بود: «کابینه من سایه خیال نیست، خیلی هم جدی است». انتصاب بازرگان به ریاست دولت موقت نشان می‌داد که رایزنی‌ها با بختیار بی‌نتیجه بوده است و طبیعتا باید انتظار واکنش بختیار را داشت. صبح روز هفدهم بهمن جلسه علنی مجلس برگزار شد. دکتر سعید رئیس مجلس ورود امام خمینی را به‌عنوان مرجع تقلید شیعیان شادباش گفت و اظهار امیدواری کرد که حضور ایشان در ایران توأم با صلح و صفا باشد. بختیار به هنگام سخنرانی در مجلس شورا گفت: «دولت موقت تا شوخی و حرف است، تحمل می‌کنم ... من در مقام نخست وزیری قانونی مملکت می مانم تا انتخابات آزاد آینده را انجام دهم.». بختیار ضمن اظهاراتش به یکی از فرماندهان ارشد ارتش، اظهار داشت: این محل‌های خالی را که در هیئت دولت می‌بینید، من مخصوصا خالی نگاه داشته‌ام تا با تعدادی از افراد که آقای مهندس بازرگان معرفی می‌کند، پر نمایم و من با آقایان مشغول مذاکره هستم.

برخی دیگر از اتفاقات روز 17 بهمن 57 به این شرح است:

• در پاسخ به پیام‌های تشکر از سوی مردم و یا شخصیت‌ها و گروه‌های مختلف به مناسبت ورود حضرت امام به کشور، از سوی ایشان پیام تشکری خطاب به عموم انتشار یافت.
• بازرگان در اولین مصاحبه خود به عنوان نخست وزیر دولت موقت، برنامه و وظایف دولت خود را تشریح کرد
• لوایح محاکمه وزرای سابق و انحلال ساواک، در جلسه مجلس شورا به تصویب رسید.
• صادق خلخالی از سوی امام اعلام کرد که اجازه نمی‌دهیم حتی یک نفر از همافران آسیب ببینند. این در حالی است که عده‌ای از همافران پادگان شاهرخی در همدان، در بازداشت به سر می‌برند.
• مردم زاهدان، اعم از شیعه و سنی، که به پشتیبانی دولت مهندس بازرگان دست به راهپیمایی زده بودند، از سوی چماق به دستان مورد هجوم قرار گرفتند. در این حادثه، شصت و دو نفر کشته یا زخمی شدند.
• در مراسم فارغ التحصیلی دانشجویان دانشکده افسری، افسران جوان از سوگند وفاداری به شاه معاف شدند.
• تحصن کارکنان نخست‌وزیری نیز دولت قانونی بختیار را با یک افتضاح بزرگ روبه‌رو ساخت و تزلزل و سستی آن را به همه نشان داد. بختیار برای فرار از این افتضاح دستور محاصره آنها را داد و از ساعت 3 بعدازظهر اداره کاخ نخست‌وزیری توسط ارتش محاصره و رفت‌وآمد کنترل گردید و از ملاقات نمایندگان امام و آیت‌الله طالقانی با متحصنین نیز جلوگیری شد.