تور لبخند و خاطره

 

از میدان نقش جهان خارج شدم با خودم تصمیم گرفتم تا از تصاویر قابل تامل نزدیک میدان که در مسیر من قرار دارد، تصویری تهیه کنم. بی شک برای این کار زمان بسیار و وسیله خوب و مهارت بالا و اندیشه ای آرام لازم بود که همه آنها در آن زمان غایب بودند. همان لحظه نخست، نگاهم  در تور فضایی افتاد که شبیه یک تونل ساخته شده بود با این تفاوت که تونل شیک و سنتی و نورانی بود که آدم از عبور در آن احساس خستگی و ترس نمی کرد و سرعتش را زیاد نمی کرد که به انتها برسد. اصلا انتهایش مهم نبود، الان خود این تونل برای من دغدغه شده بود. مسئله ای که می توانست مادر یک روایت باشد. آن را خوب نگاه کردم. حتی مکث کردم و تصویری از آن تهیه کردم، درست تصویر همین یادداشت. با خودم فکر کردم چه لبخندها و دست های عاشقانه ای که از این تونل عبور نکرده اند؟! چه کودکانی در آغوش پدر این مسیر را پشت سر نگذاشته اند؟ چه مادرانی که با چشم هایشان قدم برداشتن فرزندانشان را در این راه ندیده اند؟ و از این دیدن احساس لذتی تمام ناشدنی وجودشان را فرا نگرفته؟ و خلاصه هم از شادی و هم از دیگر بخش های زندگی، در اینجا مانند بسیاری از دیگر فضاها، تجربه شده است. با این تفاوت که گویی تونل برای نگهداشت قوی تر است و گویی این تجربه ها در زیر این سقف، هنوز زنده و درجریان است. تا کنون نقشه ای از لبخندهایتان در شهر ترسیم کرده اید؟ نقاطی که در آن از ته دل شاد شده اید و لبخند واقعی زده اید را پیدا کنید و به هم متصل کنید. برای خودتان تور لبخند و خاطره برگذار  کنید و هر از گاهی به این مکان های فراموش نشدنی سری بزنید. مکان های شهر برای افراد، معناهای مختلفی دارد. نگذارید مکان های خاطره انگیز شما، مانند دیگر مکان ها بشود و کم کم آن خاطره خوب فراموش بشود. بهترین تشویق هر فرد از طرف خودش، یادآوری موفقیت ها و توانمندی هایش است. موفقیت هایی که برایش همراه با لبخند رضایت و شادمانی بوده است. حتی می توانید برای تورتان اسم انتخاب کنید. خانواده خودتان را دعوت کنید و در این تور به عنوان یک راهنما، مکان های متفاوت و خاطره هر کدام را به آنها معرفی کنید. مکان هایی که شاید فقط برای شما متفاوت شده است. اصلا می توانید پرسه این تور را در روز تولدتان و با دوستان خود برگزار کنید و به این گونه پرسه زنی و گردش در شهر خود را با تولدتان و با جشن هایتان گره بزنید.