نمازی: از طرف کارخانه فشار آوردند برکنارم کنند
سرمربی سابق تیم فوتبال ذوب آهن با بیان اینکه هم در برخورد با بعضی بازیکنان و هم در انتخاب دستیارانش اشتباه کرده بود، گفت: با فشار بعضی مسئولان کارخانه از کارم کنار رفتم.
سرمربی سابق تیم فوتبال ذوب آهن با بیان اینکه هم در برخورد با بعضی بازیکنان و هم در انتخاب دستیارانش اشتباه کرده بود، گفت: با فشار بعضی مسئولان کارخانه از کارم کنار رفتم.
باشگاه ذوب آهن سرانجام روز چهارشنبه و پیش از اتمام نیم فصل اول لیگ برتر فوتبال به صورت توافقی به کارش با امید نمازی سرمربی تیم پایان داد و روز پنجشنبه علیرضا منصوریان را به جای وی انتخاب کرد. ذوب آهن با وجود عملکرد خوب در مسابقات و بازی زیبا در فاز نتیجه گیری ضعیف کار کرد و تا هفته دوازدهم، در رده یازدهم قرار گرفت.
امید نمازی در گفتگو با خبرنگار مهر، به دلایل این اتفاق پرداخت و دو حسرتش در این تیم را به شکل کلی بیان کرد؛ یکی انتخاب دستیارانی که چندان مورد اعتمادش نبودند و دوم بازیکنانی که از جایی پشتیبانی می شدند و دنبال تحمیل یکسری افکار بودند.
مشروح گفتگوی نمازی در ادامه می آید:
آقای نمازی! ارزیابیتان از عملکردتان در تیم ذوب آهن و انتخاب سرمربی جدید برای این تیم چیست؟
- امید نمازی: ما در نتیجه گیری موفق نبودیم اما ذوب آهن با این شرایط تیمی است که به زودی نتیجه می گیرد. اینکه مربی جدید چقدر زمان بخواهد را نمی دانم. پایه ای در ذوب آهن گذاشتیم که اگر همینطور ادامه یابد می تواند به نتیجه گیری ختم شود. البته انتظار داشتم که تا نیم فصل به من فرصت بدهند. به هر حال با باشگاه توافق کردم و جدا شدم. به نظرم صبر و حوصله کسانی که بالاتر از سعید آذری (مدیرعامل باشگاه) بوند، کم شده بود.
* اعضای هیات مدیره ذوب آهن در رسانه ها به شما اولتیماتوم می دادند. آیا در جلسات شما با باشگاه هم همین حرفها مطرح بود؟
- خیر؛ ما هر هفته جلسه داشتیم و درباره مسائل مختلف صحبت می کردیم. اعضای هیات مدیره انتظاراتشان را می گفتند ولی از اینکه اگر نتیجه نگیرم یک یا دو هفته دیگر برکنار می شوم، صحبتی نمی شد. متاسفانه این در ایران جا افتاده است. اعضای هیات مدیره برای خودشان کاندیدای مربیگری دارند و در رسانه ها هم صحبت می کنند. گزینه های مربیگری هم لابی می کنند و این اتفاق هم در ذوب آهن افتاد. به هر حال این اتفاق افتاده است و من به کارم اعتقاد دارم. ذوب آهن فوتبال روان و خوبی ارائه می داد.
* مشکل فنی تیم از دید شما چه بود؟
- ما یک مقدار در فاز تهاجمی قدرتمان کم بود. می خواستیم در این بخش بازیکن اضافه کنیم و نیم فصل فرصت خوبی برای ترمیم این مسئله بود که دیگر به آنجا نرسید.
* از بیرون از مجموعه ذوب آهن اینطور به نظر می رسید که در تیم شما همدلی وجود ندارد. آیا بین کادر فنی و بازیکنان این همدلی وجود نداشت؟
- صد درصد در تیم باید همدلی بیشتر باشد. بنده ۲۰ سال در تیم های مختلف مربیگری کرده ام. این مسائل می تواند با یک یا دو برد حل بشود. در ۱۱ بازی که انجام دادیم، فقط دو بازی حقمان باخت بود یکی مقابل تراکتورسازی و یکی هم مقابل پدیده در جام حذفی. در سایر مسابقات، ما تیم برتر بودیم. اگر یکی دو بازی نتیجه می گرفتیم،اگر در چند بازی داوری به ضررمان نبود و بدشانس نبودیم، این مشکلات حل می شد.
* چرا قاسم حدادی فر کاپیتان تیم را از ذوب آهن کنار گذاشتید؟
- ما قاسم را کنار نگذاشتیم. احساس ما این بود که حدادی فر بعد از ۵ یا ۶ بازی از لحاظ کیفیت پایین آمده است و یکی دو بازی از این بازیکن استفاده نکردیم. قاسم بازیکن حرفه ای است و از این مسئله ناراحت بود ولی تمرین می کرد. در بازی آخر هم او را در لیست ۱۸ نفره قرار ندادیم. برای حدادی فر ارزش زیادی قائلم. از این بازیکن قطعا در مسابقات بعد استفاده خواهد شد.
* سعید آذری در مصاحبه ای با خبرگزاری مهر مدعی شد بازیکنان تیمش از جمله رشید مظاهری تمرکز ندارند. آیا این مشکل واقعا دلیل اصلی ناکامی ذوب آهن بود؟
- وقتی یک تیم نتیجه نمی گیرد، این مسائل برجسته و حساب می شود. سپاهان یکی از تیم های بالای جدول است. شاید آنها هم در یک مسابقه به خاطر عدم تمرکز دو گل بخورند ولی موضوع مهم این است که نتیجه را جبران می کنند چون بازیکنانش روحیه بالایی دارند. این احساس بعد از هر بردی که تیم به دست می آورد بیشتر می شود و بازیکن حس می کند در بازی بعد هم پیروز خواهد شد. ذوب آهن اما نتیجه نگرفته بود و این احساس بیشتر به چشم می آمد. بنده به آنصورت احساس نکردم که بازیکنانم تمرکز ندارند.
* اینکه گفتید صبر و حوصله مسئولان بالاتر از سعید آذری سر آمده بود، منظورتان مسئولان کارخانه است؟
- بله آنطور که احساس می کردم و بعدا هم گفته شد، فشار از طرف کارخانه بود.
* در جریان همین فصل هم بارها از شما به عنوان مربی آمریکایی یاد شد. چقدر این مسائل و گفتگوها در کار شما تاثیرگذار بود؟
- بنده متولد آمریکا هستم ولی از ۶ تا ۱۸ سالگی که شخصیت آدم شکل می گیرد، در ایران بودم و در کوچه های تهران دنبال توپ می دویدم. من با فوتبال بزرگ شدم و این مسائل ارزش گفتن ندارد. اینکه چرا به مواردی از این دست می پرداختند را نمی دانم.
* بزرگترین حسرت های شما در تیم ذوب آهن چیست؟
- شاید در یکی دو فاز دچار اشتباهاتی شدم بخصوص درباره بازیکنان.
* بیشتر توضیح می دهید؟
- باید یکی دو بار کارهایی می کردم که انجام ندادم. باید بعضی از بازیکنان دلخواه را کنار می گذاشتم و باید محکم تر تصمیم می گرفتم. نباید اجازه می دادم کسی فکری را به تیم تحمیل کند. البته مستقیم این اجازه را نمی دادم ولی بازیکنانی بودند که پشتیبانی می شدند. باید با آنها بیشتر برخورد می کردم. در انتخاب دستیارانم هم اشتباه کردم. باید کسانی که بیشتر مورد اعتماد و همسو با تفکراتم بودند را انتخاب می کردم.
* منظور شما کدام بازیکنان هستند؟
- بیشتر از این نمی توانم حرفی بزنم. البته بعد از این اتفاق اکثر بازیکنان تماس گرفتند و با من همدلی می کردند. امیدوارم باشگاه در ادامه موفق باشد چون من خودم را هم در این موفقیت سهیم می دانم.
* برنامه شما برای آینده چیست؟
- برنامه خاصی ندارم. از آمریکا یک پیشنهاد به دستم رسیده است ولی در این کشور، فوتبال اواخر لیگش را سپری می کند. چند ماهی استراحت می کنم و سپس به پیشنهاداتم فکر خواهم کرد.
* و حرف پایانی شما؟
- حقم بود که با خیال راحت تا نیم فصل در ذوب آهن کار کنم و از یک جایی نتیجه به دست بیاید ولی خیلی اتفاقات رخ داد. بی دقتی خودمان، اشتباهات انفرادی و بعضی داوری ها مانع شد. نمی شد این روند همیشه ادامه داشته باشد. تیم می توانست نتیجه بگیرد و مطمئنم در آینده این اتفاق می افتد.