نخلگردانی، آئینی400 ساله در اردستان
یک کارشناس تاریخ گفت: در اردستان موضوع نخل گردانی سابقهای بیش از ۴۰۰ سال دارد.
به گزارش ایسنا، محمدرضا صدوقی ظهار کرد: موضوع نخل گردانی در بسیاری از شهرهای ایران از جمله شهرستان اردستان وجود دارد و جزء مراسمات آئینی دهه اول محرم محسوب میشود که اوج آن به روز عاشورا مربوط میشود.
وی با بیان اینکه این سنت دیرین ریشه در آیین کهن دارد، افزود: بیشترین مستنداتی که هست موضوع نخل گردانی از دوره صفوی در ایران گزارش شده است. در شهرستان اردستان مراسم نخل گردانی در شهرهای اردستان، زواره و برخی از روستاها مانند کچو مثقال با مراسمات باشکوهی برگزار میشود.
این کارشناس تاریخ با بیان اینکه مردم اعتقاد دارند این نخلها نمادی از تشییع پیکر حضرت اباعبدالله الحسین است، تصریح کرد: روایت وجود دارد که بعد از اینکه واقعه عاشورا رخ داد و امام حسین و یارانش به شهادت رسیدند چون پیکر امام حسین(ع) تکه تکه شده بود و قابل جابجایی نبود روی بوریایی از جنس نخل خرما قرار گرفت و دفن شد.
صدوقی ادامه داد: روایتهایی هست که این نخل حاجتهایی را روا میکند، مشکلات مردم را برطرف میکند و برای همین نذوراتی مانند پارچههایی برای تزیین در روز مخصوص که به روز نخل بندان معروف است به نخل بسته میشود.
وی با بیان اینکه اصل نخل گردانی در روز و شام عاشورا است ولی برخی نقاط در شبهای دیگر نیز نحل گردانی را انجام میدهند، گفت: از قدیم رسم بوده که اقوامی که بیشتر از بقیه اصالت دارند هر کدام از پایههای نخل را برای جابجایی آن تقبل میکردند.
این کارشناس تاریخ با بیان اینکه در اردستان نیز یک سری سنتهایی بین مردم رواج دارد که اگر مردی حاجتی دارد باید از بالای سر نخل بگیرد و اگر خانمها حاجتی دارند باید از قسمت پایین پای نخل درخواست کنند، گفت: کل آیینهایی که از تاریخ به یادگار مانده جز خرافات نیست و به عنوان رسوم و هویت مردم مطرح میشود. موضوع نخل حتی ریشه در قبل اسلام و سوگ سیاوش دارد.
صدوقی با بیان اینکه از قدیمالایام مردم رسومات خاصی از عزاداریهای اباعبدالله را حفظ کردند که نخل گردانی یکی از آن است، گفت: در اردستان موضوع نخل گردانی سابقهای بیش از ۴۰۰ سال دارد و شخصی به عنوان بابای نخل وجود دارد که به نوعی موضوع نخل گردانی را مدیریت میکند.
وی با بیان اینکه بسیاری از رسومات عزاداری در اردستان با گذشت زمان به فراموشی سپرده شده است، افزود: رسوماتی همچون گِل مالیدن، کاه پاشیدن و پوشیدن لباس کرباس که مخصوص محرم بوده از نوع سنت مردم اردستان بوده که امروز کمتر انجام میشود.