همراه همیشگی

نغمه و نوحه، از ارکان اصلی و همراه  همیشگی سوگواری امام حسین علیه السلام بوده است. این  مجموعه امروز به یکی از باارزش ترین میراث فرهنگی و هنری ایران تبدیل شده است. خط تولید این نغمه ها و نوحه های عاشورایی را می توان در قرون مختلف و در میان توده مردم دنبال کرد. فرهنگ و ادبیات عامه، امروز سرشار از  این یادگاری های کم نظیر است. هنرمندان مهمی نیز برای آفرینش های تازه خود، سراغ همین گنج بزرگ رفته اند و با استفاده از همه ظرفیت های قبلی، اثری جدید و در همان امتداد خلق کرده اند. در این مجموعه می توان از تلاش های پژوهشی و آثار آقای رسول نجفیان و همچنین کارهای آقای هوشنگ جاوید نام برد. در کنار این فرم ها، فرم های جدید نوحه خوانی در قالب سرود نیز سمت و سوی کربلایی به خود گرفته است. در مسیر راهپیمایی جاماندگان اربعین امسال اصفهان ، گروه سرودی که موضوع همین تصویر شده اند نظر بسیاری را به خود جلب کرده بود. کارهای زیبایی که با همخوانی فضایی متفاوت و متنوع به مسیر داده بود. شایسته است در برنامه ریزی های فرهنگی به خصوص در مدارس، به ساخت و تولید سرودهای  عاشورایی اهتمام ورزیده شود. مخصوصا اگر در ساخت و تهیه آن به گنج موجود تاریخی رجوع شود و با بهره گیری از همه ظرفیت های کلام، شعر و موسیقی عامه، خلق های تازه شود. اصفهان، توانمندی تولید متن جدید از متن قبلی را بسیار داشته و این هم فرصتی است که می تواند در کنار تولید متن، کار گروهی را در کودکان و نوجوانان بالا برد. در فضاهای به وجود آماده به نام و یاد سرور آزادگان، مناسب است که آموزش های مختلفی برای همه اقشار در نظر گرفته شود. البته کارکردهای مختلف این سوگواری در زمان، نشان دهنده ظرفیت های گوناگون این فرصت ناب هستند. پیاده روی اربعین، زیست جمعی و جهان واحد را به خوبی و با بهترین شیوه ممکن آموزش می دهد. در راستای این جهت گیری بزرگ، خوب است کارهای جمعی نیز به کودکان و نوجوانان سپرده شود که این سرودخوانی می تواند یکی از آنها باشد. تصویر این یادداشت در ساعت ۱۱ و ۴۳ دقیقه چهارم شهریور ۱۴۰۳ تهیه شده است.