مظهر صبوری یک ملت

 در خبرها آمده است که  بیست و هفتمین نمایشگاه تخصصی فرش دستباف از ۷ تا ۱۲ بهمن به مدت ۶ روز در نمایشگاه المللی اصفهان و از ســاعت ۱۴ تا ۲۱ برگزار خواهد شد. در اعداد دیگر مربوط به این نمایشگاه می توان 6500 متر مربع مساحت نمایشگاه، 110 غرفه، میزان مشارکت اصفهانی در این نمایشگاه که چیزی برابر 63 درصد است و تعدادی اعداد دیگر را پیدا کرد. هنرمندان و اهالی فرش دستباف از استانهای تهران، اصفهان، آذربایجان غربی و شرقی، خراسان رضوی، چهارمحال و بختیاری، قم، کرمان و سمنان در کنار شرکت کنندگان اصفهانی، چراغ این دوره نمایشگاه را روشن نگاه  می دارند. سالهای قبل در گزارش هایی از این نمایشگاه، عنوان «برپایی بزرگ ترین گالری شهر» را ارائه کرده بودم. امسال و در اصفهان گرد می خواهم از دیدگاه دیگری به این هنر-صنعت و نمایشگاه آن داشته باشم. یکی از لذت بخش ترین پرسه زنی ها، پرسه زنی در بازار فرش فروش هاست. در هر کدام از شهرهایی که به نوعی جایگاه فرش محسوب می شوند می توانید در بازار فرش فروش ها، پرسه بزنید و هزاران نکته از دنیای شهر و هنر و فرش را بیاموزید. حالا می توانید یک حس جدید پرسه زنی را نه در بازارفرش فروش ها که در نمایشگاه تخصصی فرش دستباف دنبال کنید و از دیدن این همه زیبایی کنار هم لذت ببرید. بسیاری از ما خاطرات زیبایی از حضور و بافت فرش در خانه خودمان و توسط مادرانمان داریم. دیدن از نمایشگاه تخصصی فرش دستباف گامی در جهت نکوداشت هنر مادران این سرزمین است. زنان و مادرانی که عشق بافتند و ذوق را زیر پای من و شما انداختند. از دنیای نمایشگاه که بیرون بیاییم می توانیم در جایی دیگر و در ابتدای خیابان شیرازی به ساختمانی برمی خوریم که بر سینه دیوار آن، نقش همان دارهای سال های قبل مادرانمان را زده است. تصویر این نقش را عصر روز سه شنبه دوم بهمن 1403 تهیه کردم و الان در روزی که مصادف با برپایی نمایشگاه فرش دستباف است، منتشر می شود. شما تا کنون از چه بازارهای فرش فروشی بازدید کرده اید؟ چه خاطره هایی از آنها دارید؟ سال های قبل از نمایشگاه های فرش دستباف هم بازدید کرده اید؟ فرق این نمایشگاه با بازارهای سنتی فرش فروش ها در چیست؟ خودتان در خانه دار قالی دارید؟ در گذشته مادر شما قالی می بافته اند؟ از آن دارها چه خاطراتی دارید؟ بیرون از این خاطرات مستقیم، تجلی فرش را در کدامیک از هنرهای دیگر هم دیده اید؟ برای مثال مرحوم نادر ابراهیمی در کتاب ارزشمند یک عاشقانه آرام حرف های زیبایی درباره فرش دارد، از جمله این که می نویسد: فرش، مظهر صبوری یک ملت است.