عروسی بر بالای شهر

عصر روز چهارشنبه 12 دی ماه  1403می دانید کجا بودم و چه دیدم؟ داخل ماشین یکی از دوستانم و کمی بعد از سی و سه پل در خیابان کمال اسماعیل بودم و نگاهم به کوه صفه افتاد با کمال پر رویی و با وجود هوای سرد از او خواستم تا شیشه ماشین را پایین بکشد و من بتوانم از کوه صفه و البته با فاصله دور تصویری داشته باشم. تصویری که شما الان می بینید و در ساعت 16 و 26 دقیقه تهیه شده است.

در چشم هایم نشستن برف بر دامنه و قله کوه صفه بسیار زیبا به نظر می رسید. گویی عروسی بر بالای شهر ایستاده و مردم را نظاره می کند. حتی ممکن است دارد من را هم زیر چشمی نگاه کند! همان شب هم یک مراسم عروسی دعوت بودم در نزدیکی همان کوهی که عروس شده بود! ولی علل لازم کنار هم ننشستند تا بتوانم در آن جشن شرکت کنم. ولی با خودم گفتم می توانم حس خوب این بارش و سفیدی را بنویسم و با شما به اشتراک بگذارم. من حال خوش را در بین بسیاری از مردم دیدم. می توان طراوت و نشاط را در چشم و صورت و حتی لحن کلام مردم شهر اصفهان با این رخدادهای جوی به خوبی دید. گویی بارش و مخصوصا بارش برف، سینه های مردم را از آلودگی کمی پاک می کند و به آنها اجازه می دهد تا بهتر نفس بکشند. تنفسی همراه با سرزندگی و شادابی! این مردم بیش از هر چیزی نیازی به هوای پاک دارند به زمانی که سینه هایشان راحت بتواند به استمرار زیست آنها کمک کند.  این مردم زیر باران بودن را بیش از شاعران دوره های قبل، درک می کنند. گویی شاعرانه بودن بارش برای این مردم، بدیهی ترین چیزی است که می توان از آن سخن گفت.

 شما چه خاطره و چه احساسی از بارش به خصوص برف دارید؟ به نظر شما بین این نعمت الهی و سلامت روان مردم چه ارتباطی وجود دارد؟ شما این روایت ها و این حس های خوب را نوشته و یا تصویر کرده اید؟ آیا ایجاد پویش هایی با این موضوع نمی تواند فضای مجازی ما را هم سرزنده و شاداب کند؟ تصاویر خود را به اشتراک بگذارید و اجازه بدهید اصفهان دوست داشتنی دیده شود و در بین این هم تصویر اصفهان خاکستری از دودها و آلودگی ها، این سپیدی ها روزنه امید بصری مردم شهر باشند. آیا شما هم خاطره ای مانند جشن عروسی در این فضا دارید؟ به نظر شما این عروسی چه فرقی با دیگر عروسی ها برای شما داشته است؟