نفس خرمیان؛ اعجوبه ۱۳ساله موسیقی ایران
در شهری که هر آجرش آوای تاریخ و هنر است، دختری ۱۳ساله از دل سکوت، صدایی برخیزانده که مرز میان کودکی و استادی را درنوردیده است. نفس خرمیان، نهفقط نامی از زندگی، که خود نفسی تازه در جان موسیقی ایرانی است.
شهرزاد فلاح:
در شهری که هر آجرش آوای تاریخ و هنر است، دختری ۱۳ساله از دل سکوت، صدایی برخیزانده که مرز میان کودکی و استادی را درنوردیده است. نفس خرمیان، نهفقط نامی از زندگی، که خود نفسی تازه در جان موسیقی ایرانی است.
در دل تاریخیترین و فرهنگیترین شهر ایران، اصفهان، دختری نوجوان بااستعداد شگفتانگیز و عشقی عمیق به موسیقی، جهانی از صدا و احساس را به وجود آورده است. نفس خرمیان، هنرمند ۱۳ساله موسیقی ایرانی، با تسلط بر پنج ساز و توانایی بینظیر در نوازندگی، نهتنها محافل موسیقی اصفهان، بلکه سراسر ایران را شیفته نغمههای خودکرده است.
صدای سازهای او، هر نت و هر لحظه اجرا، حکایتی از تلاش بیوقفه، ارادهای استوار و عشقی سوزان به موسیقی ایرانی را روایت میکند؛ حکایتی که نهتنها گوشها، بلکه دلها را لمس میکند و مخاطب را با خود همراه میسازد.
نفس فراتر از یک نوازنده نوجوان است. او با درکی ژرف از موسیقی، نتها را به زبان بیان احساسات و زندگی تبدیل کرده است. هر اجرایی که از دستان کوچک او بیرون میآید، نشان میدهد که موسیقی محدودیت سنی نمیشناسد و استعداد واقعی، وقتی با عشق و پشتکار همراه شود، میتواند مرزهای ممکن و ناممکن را درنوردد. از حضور در کلاسهای کوچک موسیقی در اصفهان گرفته تا درخشش در جشنوارههای ملی، نفس ثابت کرده است که موسیقی تنها نغمه و تکنیک نیست؛ بلکه شور زندگی، عشق بیقیدوشرط و ارادهای خستگیناپذیر است که به آن معنا و روح میبخشد.
نفس درباره آغاز مسیر موسیقی خود میگوید: از کودکی همراه مادرم در کلاسهای موسیقی بودم. آن زمان هنوز نمیدانستم موسیقی چیست، اما فضای کلاسها و صدای سازها برایم جادویی بود. مادرم علاقهام را دید و من را در کلاسها ثبتنام کرد. همان جا فهمیدم موسیقی فقط سرگرمی نیست؛ موسیقی دنیایی است که در آن احساس زندهبودن دارم.
وقتی از نقش خانواده در مسیرش میپرسم، لبخند میزند و میگوید:
مادرم همیشه کنارم بودهاند. حتی وقتی خسته یا ناامید میشدم، اجازه ندادند مسیرم را رها کنم. اگر امروز در این جایگاه هستم، بیتردید نتیجه عشق و حمایت بیقیدوشرط اوست.
نفس درباره تمرینهای روزانهاش با شور خاصی حرف میزند:
تمرینها گاهی طولانی و سخت است و خستگی سراغم میآید، اما وقتی به اهدافم فکر میکنم، ادامه میدهم. وقتی ساز در دست میگیرم، آیندهای را تصور میکنم که میخواهم در آن بدرخشم. داشتن هدف باعث میشود سختیها معنای دیگری پیدا کنند.
یکی از بهیادماندنیترین لحظات زندگی او، دریافت نشان برتر استعداد درخشان کشوری بوده است:
این جایزه نتیجه هفت سال تمرین مداوم و یک ماه تلاش فشرده بود. حتی وقتی دستم آسیب دید و پزشک آتل تجویز کرد، تمرین را متوقف نکردم. وقتی جایزه را گرفتم، حس کردم تمام سختیها به ثمر نشسته است.

در مورد اجرا روی صحنه، نفس میگوید:
هیچ اجرایی بدون استرس نیست، اما وقتی با عشق روی صحنه میروم، استرسها از بین میرود و تنها شور موسیقی را حس میکنم.
اما مسیرش همیشه آسان نبوده است. او با جدیت از دشواریها میگوید:
بزرگترین چالش من یادگیری تئوری موسیقی بود. خیلیها فکر میکنند موسیقی فقط نوازندگی است، اما واقعیت این است که علم موسیقی پایه تمام موفقیتهاست.
نفس درباره برنامه روزانه و هماهنگی با مدرسه توضیح میدهد:
در زمان مدرسه تمرینهایم کمتر است، اما تابستان روزی حدود هشت ساعت تمرین میکنم. گاهی سخت است که درس و موسیقی را هماهنگ کنم، اما هیچکدام را فدای دیگری نمیکنم.
وقتی از اهداف آیندهاش میپرسم، چشمهایش برق میزند:
هدف اصلی من ادامه تحصیل در رشته موسیقی است و اگر حمایت مالی داشته باشم، ضبط قطعات حرفهای را شروع میکنم. رؤیایم تشکیل یک ارکستر ملی نوجوانان از سراسر ایران است تا موسیقی اصیل ایرانی زنده بماند.
نفس از استادان و الگوهای خود هم میگوید:
در میان خوانندگان، استاد همایون شجریان و علی زند وکیلی را تحسین میکنم و در میان نوازندگان، استاد نوید افقه و استاد کیهان کلهر الگوهای من هستند. همکاری با آنها برایم افتخار بزرگی خواهد بود.
و در نهایت، پیام او برای نوجوانانی که تازه میخواهند موسیقی را آغاز کنند:
استاد خوب انتخاب کنید؛ کسی که نهتنها آموزش دهد، بلکه الگوی اخلاق و رفتار هم باشد. موسیقی فقط نت و تکنیک نیست، بلکه روح، ادب و عشق میخواهد.
نفس در پایان با لحنی آرام و صادقانه میگوید:
تمام مسیر زندگیام را با حمایت مادرم طی کردهام. او تنها مشوق من است و با افتخار میگویم که من فرزند طلاق هستم، اما همین تجربه باعث شد قویتر شوم. یاد گرفتم که میتوان از دلسختیها زیباترین نغمهها را ساخت.
شهرزاد فلاح, [11/17/2025 7:38 AM]
نفس خرمیان، با دستانی کوچک و قلبی بزرگ، به ما یادآوری میکند که موسیقی مرز سنوسال نمیشناسد و استعداد واقعی وقتی با عشق و پشتکار همراه شود، میتواند مرزهای ممکن و ناممکن را درنوردد. او نهتنها نغمههای زیبای ایرانی را زنده نگه میدارد، بلکه با هر اجرای خود، پیام امید و ایمان به تلاش را به نسلهای آینده منتقل میکند. شاید او امروز تنها ۱۳ سال داشته باشد، اما هر نت، هر اجرای صحنه و هر دستاوردش، نویددهنده آیندهای درخشان برای موسیقی ایران است.
در دنیایی که بسیاری هنوز در جستجوی استعدادهای خود هستند، نفس نشان داده است که بااراده، عشق و پشتکار میتوان از دل دشواریها زیباترین نغمهها را ساخت و نام خود را در تاریخ هنر کشور ثبت کرد. شاید همین امروز، صدای او در محافل کوچک و بزرگ موسیقی پیچیده باشد، اما فردا، همان نغمهها، الهامبخش هزاران نوجوان دیگر خواهد شد که دل در گرو موسیقی دارند. نفس خرمیان، اعجوبه موسیقی اصفهانی، تنها یک نوازنده نیست؛ او نمادی زنده از شور، امید و توانایی نسلی است که با عشق و تلاش، جهان را به زیبایی خودرنگ میکند.