"بیمه" دغدغه مهم هنرمندان صنایع دستی اصفهان

نایب رئیس اتحادیه صنایع دستی اصفهان گفت:یکی از دغدغه های مهم هنرمندان صنایع دستی بیمه و ارائه تسهیلات ارزان قیمت است، اگر یک هنرمند دغدغه معیشتی نداشته باشد می تواند اثر فاخر خلق کند.
به گزارش تسنیم ، نصف‌جهان شهر جهانی صنایع دستی بیش از یک سوم صنایع دستی کل دنیا را در خود جایی داده و این هنر ارزشمند که می تواند با به کارگیری راه کارهای نوین اقتصادی به مسیر اصلی توسعه اقصادی در کشور تبدیل شود، به ویژه در اصفهان نادیده گرفته شده است.
صنایع دستی اصفهان که می تواند بازار جذاب و مطلوبی برای رونق اقتصادی و حرکت در مسیر حمایت از تولید ملی باشد، دغدغه ای بود که با متولیان امر در این زمینه به گفت وگو نشستیم.
در ادامه میزگرد خبرگزاری تسنیم را با حضور مجدالدین تاج، نایب رئیس اتحادیه صنایع دستی پیرامون راه کارهای عملیاتی استفاده از این گنجینه ارزشمند را راستای تحقق شعار سال را می خوانید:
با توجه به افزایش 40 هزار نفری هنرمندان صنایع دستی در زمینه بیمه هنرمندان صنایع دستی چه اتفاقاتی رخ داده است؟
مجدالدین تاج: بیمه هنرمندان صنایع دستی مستقیما زیر نظر سازمان میراث فرهنگی است، تا سال 93 بیمه برای هنرمندان پرداخت می‌شد اما متاسفانه به دلیل مسائل اقتصادی و تامین بودجه‌ای که برای آن باید رخ می داد، اتفاق نیوفتاده و چند سالی است که بیمه هنرمندان قطع شده است.
این مسئله دغدغه زیادی  را برای هنرمندان صنایع دستی رخ داده است و تنها حمایتی که دولت می تواند از این هنرمندان انجام دهد بحث بیمه است اما اکنون از نظر بودجه ای بیمه هنرمندان با مشکل روبرو شده است و دولت به سازمان تامین اجتماعی بدهکار است و 4 سال است که بیمه هنرمندان قطع و هیچ هنرمند دیگه ای بیمه نشده است.
سیاست های اتحادیه صنایع دستی برای کاربردی شدن این صنایع چه بوده است؟
مجدالدین تاج: قطعا یکی از مواردی که ما باید در زمینه فروش صنایع دستی در نظر گرفته شود، کاربردی بودن این صنایع است، یک سری از برنامه هایی که اکنون از سوی اتحادیه در حال انجام است، استفاده از صنایع دستی در دکوراسیون منازل و استفاده از از ترمه برای رومبلی و پرده استفاده و در تزئین هتل ها پیشنهاد شده است.
کمیسیون های فنی صنایع دستی مشاوره هایی به تولید کننده در زمینه نوآوری داده است که کمک کنیم محصولاتی که در معرض نابودی هستند، احیا شودند.
اتحادیه صنایع دستی با رویکرد نوآوری در راستای حمایت از کالاهای داخلی اقدام به راهنمایی تولیدکنندگان کرده است اما سوی دیگر این جریان حمایت مردم و مسئولان از صنایع دست یاست که البته این موضوع در کوتاه مدت رخ نمی دهند و نیازمند به فرهنگ سازی و تغییر در ذائقه مردم است که در زمینه مس این اتفاق رخ داد اما در سایر صنایع دستی نیازمند تبلیغات وسیع در رسانه ها و المان های شهری هستیم.
با توجه به جایگاه اصفهان در حوزه صنایع دستی، در حال حاضر کدام رشته  صنایع دستی برند هستند؟
مجدالدین تاج: در حال حاضر رشته های صنایع دستی خاتم، مینا و فیروزکوبی جز برند اصفهان هستند، اما در کل استاندارد هایی از سوی کارشناسان اتحادیه صنایع دستی مشخص شده و شناسنامه کاری برای هنرمندان و تولیداتشان صادر می شود که بتوانیم از نظر کیفیت محصولات صنایع دستی را به عنوان برند اصفهان ارتقا دهیم.
برنامه اتحادیه صنایع دستی پیرامون  احیای رشته های صنایع منسوخ شده چیست؟
مجدالدین تاج: اولویت بندی های لازم در این زمینه انجام شه اس و برنامه ای در نظر گرفته شد که هنرمندانی که صنایع دستی کمتر شناخته شده را به صورت سینه  به سینه یادگرفته اند با برگزار کلاس های آموزشی، آنها را به علاقمندان آموزش دهند.
در حال حاضر رشته ریخته گری دو پوست ساسانی در دست احیا بود و همزمان 17 هنر دستی دیگر نیز که در حال منسوخ شدن بودن در حال احیا هستند که در تلاشیم که این هنرهای توسط اساتید بزرگ معرفی و احیا شود.
البته درباره رشته هایی که اساتید آن از میان رفته اند توسط پژوهشکده اتحادیه بررسی و احیا می شوند.
در حوزه حمایت از تولید داخلی در زمینه صنایع دستی نیازمند چه اقداماتی هستیم؟
مجدالدین تاج: حمایت از تولید داخلی یه چیز دوطرفه است که اول از همه باید هزینه های تولید کاهش پیدا کند بخشی از آن ادر دست دولت بوده که تسهیلاتی را در این زمینه ارائه کند و اداره دارایی و مالیات قانون معافیت هنرمندان از پرداخت مالیات را اجرا کند زیرا اکنون متاسفانه به صورت شخصی با این مورد برخورد می شود.
اگر هزینه تولید کاهش پیدا کند، قطعا شاهد تحقق شعار حمایت از تولید داخلی می شویم و از طرف دیگر هنرمندان هم باید کار باکیفیت و درجه یک ارائه کنند.
اصفهان تنها شهری است که جانانه در بحث حمایت از تولید داخلی ایستاد، قانون منع فروش اجناس خارجی برای کل کشور بود اما این موضوع به صورت جدی در اصفهان دنبال شد و همه ایستادگی کردن تا میدان نقش جهان و امکان تاریخی از کالاهای قاچاق چینی و پاکستانی پاک شد که این حاصل همکاری تولیدکنندگان و فروشندگان صنایع دستی بود.