ضرورت نگاه ویژه به «تولید» برای عبور از مشکلات اقتصادی
بسیار روشن است که پیشرفت کشور بر دو عنصر «علم» و «تولید» استوار است. یک کشور برای دستیابی به اهداف خود نیازمند عنصر علم و عنصر تولید یعنی عمل و کار بر اساس دانش خود است.
بسیار روشن است که پیشرفت کشور بر دو عنصر «علم» و «تولید» استوار است. یک کشور برای دستیابی به اهداف خود نیازمند عنصر علم و عنصر تولید یعنی عمل و کار بر اساس دانش خود است. در صورت شکل‌گیری و سامان یافتن «تولید داخلی» تحولات بنیادینی در اقتصاد ملی و در نتیجه در معیشت مردم و بخصوص در حل مسائل و مشکلات اقتصادی زندگی رخ خواهد داد.
افزایش تولید داخل به افزایش صادرات کمک خواهد کرد و آن نیز به نوبه خود ضمن افزایش درآمدهای کشور به افزایش تولید منجر خواهد شد. سرمایه‌گذاری و مشکل جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی را برطرف خواهد نمود، سرمایه‌های سرگردان که گاهی بسیار مضر به حال اقتصاد عمل می‌کنند را قابل مدیریت می‌سازد و از امکانات و زیرساخت‌های موجود به نحو مطلوب‌تری استفاده می‌شود.
پیشرفت تولید، رشد علمی و صنعتی را به دنبال خواهد داشت و هزینه‌های سنگین اقتصادی کشور همچون هزینه‌های واردات، حمل و نقل و وابستگی‌ها را کاهش خواهد داد. دانش و تکنیک و فنآوری‌های تولید در عرصه‌های مختلف را رشد داده و بویژه مهارت‌های مدیریت در امر تولید را بالا برده و با سایر کشورها قابل رقابت خواهد نمود و امکان بهره‌گیری ملت ایران از سهم الهی و خدادادی خود را در بهره‌برداری از منابع مختلف فراهم خواهد ساخت.
افزایش تولید همچنین امنیت داخلی به دلیل حل مسائل اشتغال و تورم و امنیت منطقه‌ای و جهانی را به دلیل افزایش نقش در اقتصاد دنیا و بخصوص سرمایه‌گذاری‌ها افزایش خواهد داد.از آثار سوء اقتصاد تک محصولی و اتکا به ارز حاصل از فروش نفت خواهد کاست و روحیه نشاط و سربلندی و عزت و فضائل روحی ناشی از آن را برای ملت ایران به همراه خواهد داشت.
پشتیبانی از تولید نیاز به ایجاد زیرساخت‌های حمایتی و بازنگری جدی در قوانین و مقررات دارد و همکاری جدی قوای سه‌گانه و تمامی دستگاه‌های نظارتی را می‌طلبد.
قاچاق کالا همواره یکی از موانع مهم توسعه تولید در کشور بوده است که ضربه‌های جبران‌ناپذیری به تولیدکنندگان وارد می‌کند و یکی از مهم‌ترین موانعی که باید با همکاری قوای سه‌گانه با آن مقابله شود، مساله قاچاق در کشور است. برای حل این معضل قانون‌گذاری، اجرا و نظارت هر سه باید اصلاح و بازنگری جدی شوند.ضعف نظام بانکداری کشور طی سال‌ها یکی از مهم‌ترین موانع تولید در کشور بوده است و همواره دست و پای تولیدکنندگان را بسته و نوعی حکمرانی ناعادلانه بر تولید و بنگاه‌های اقتصادی دارد. چه بسیار تولیدکنندگانی که با وجود تولید محصولات باکیفیت و نوآورانه و تلاش برای ایجاد اشتغال پایدار مورد بی‌مهری نظام بانکی قرار گرفته و به تعطیلی کشیده شده‌اند. تامین سرمایه و ارائه تسهیلات با تعرفه تولید و بخشودگی‌های عادلانه برای تولیدکنندگانی که به حمایت نیاز دارند باید در دستور کار بانک مرکزی قرار گیرد.
سیستم مالیاتی سال‌هاست که مورد انتقاد بسیاری از کارشناسان و فعالان اقتصادی بوده و عارضه‌یابی در این حوزه به بازنگری جدی در شناسایی تولیدکنندگانی که نیازمند حمایت در این زمینه هستند و نیز شناسایی و برخورد با فراریان از پرداخت مالیات نیاز دارد.
بسیاری از پروژه‌های عمرانی سال‌هاست بر زمین مانده است که فعال‌سازی آنها می‌تواند به اشتغال‌زایی و فعال شدن بسیاری از بنگاه‌های اقتصادی کمک کند.
بوروکراسی‌های اداری یکی از مهم‌ترین عوامل فرار سرمایه از بخش تولید، ایجاد بی‌انگیزگی و خوابیدن چرخ تولید در کشور است. برخی شرکت‌ها محصولات بسیار خوبی دارند، اما چند سال است به دنبال گرفتن مجوز هستند و حتی بعد از گرفتن مجوز برای دریافت استانداردهای لازم تا انتشار محصول با موانع و بوروکراسی‌های متعددی مواجه می‌شوند که شاید سال‌ها کار تولید را با وقفه مواجه می‌کند. در چنین شرایطی چگونه می‌توان انتظار داشت که سرمایه‌گذاران با انگیزه و رغبت به حوزه تولید ورود کنند؟ سال‌هاست که این مانع بزرگ مورد غفلت واقع شده و سرمایه‌ها را به حوزه‌هایی غیر از تولید و گاه اقتصاد دلالی سوق داده است.
نبود قوانین حمایتی از تولیدکنندگان یکی از موانع موجود است. در همه جای دنیا برای تولیدکنندگان و کارآفرینان شرایط ویژه تسهیل‌کننده و فرآیندهای بخششی ویژه‌ای در نظر گرفته می‌شود که متاسفانه این موارد در کشور ما وجود ندارد، بنابراین زمانی که هزینه تمام شده تولید افزایش می‌یابد تولیدکننده به سمت دلالی و واسطه‌گری سوق داده خواهد شد.
از طرفی شبکه‌های توزیع در کشور ضعیف عمل می‌کنند. تولیدکنندگان نمی‌توانند محصولات تولیدی خود را به‌طور صحیح به دست مصرف‌کننده برسانند. هنوز فرآیند توزیع و پخش در بسیاری از بنگاه‌های تولیدی به‌طور سنتی انجام می‌شود. سیاستگذاران باید فرآیند را به سمتی پیش ببرند که هزینه تولید، زمان تولید و زمان رسیدن محصول به دست مصرف‌کننده را براساس قوانین و مقرراتی که وضع می‌کنند، کاهش دهند.
تولید و صادرات دو زنجیره مکمل متصل به هم هستند و صادرات رو به رشد موتور محرکه تولید است. قطعا رفع موانع صادراتی، شناسایی درست بازارهای صادراتی و حرکت اصولی در حوزه صادرات می‌تواند به رونق تولید و فعال شدن هر چه بیشتر این چرخه کمک کند. هم‌اکنون با ۱۵ کشور از مرز‌های خشکی و آبی مراودات اقتصادی داریم و باید صادرات به بازارهای سایر کشورها را توسعه دهیم.
در هر صورت با توجه به شعال سال 1401 یعنی «تولید، دانش‌بنیان و اشتغال‌آفرین» این انتظار از مسئولان وجود دارد که نگاه ویژه‌تری به موضوع تولید و رفع مشکلات تولیدکنندگان داشته باشند تا شاهد رشد اقتصادی ایران اسلامی باشیم.