فاصله عمیق میان مردم و سینما
بیست و یکم شهریور در تقویم ملی به نام هنر هفتم، سینما نامگذاری شده هنری که برادران لومير، در دسامبر ۱۸۹۵ با سينماتوگراف آن را روی پردهای سفید به نمایش گذاشتند و ميرزا ابراهيمخان عکاسباشى در زمان مظفرالدین شاه پای آن را به ایران باز کرد.
اصفهان امروز- راضیه چنگیز نائین
بیست و یکم شهریور در تقویم ملی به نام هنر هفتم، سینما نامگذاری شده هنری که برادران لومير، در دسامبر ۱۸۹۵ با سينماتوگراف آن را روی پردهای سفید به نمایش گذاشتند و ميرزا ابراهيمخان عکاسباشى در زمان مظفرالدین شاه پای آن را به ایران باز کرد. از سال 1379 در چهارمین جشن بزرگ سینمای ایران و همزمان با بزرگداشت صدمین سال ورود سینما به ایران بود که 21 شهریورماه بهعنوان «روز ملی سینما» شناخته شد و هرسال جشن خانه سینما در این روز برگزار میشود و 21 شهریورماه بهعنوان روزی نمادین وارد تقویم شد.
سینمایی که از زمان قاجار تا به امروز در ایران روزهای تلخ و شیرین زیادی را سپری کرده از جنگها و مشکلات جان سالم به دربرده و بهروزهای سخت امروز رسیده است و با شیوع ویروسی جهانی و کشنده نفسهایش در ایران و جهان به شماره افتاده است. با شیوع ویروس کرونا در جهان سالنهای سینما به مدت طولانی تعطیل شدند و مانند سکانسی از فیلمهای آخرالزمانی سالنهای سینما در برخی کشورها به بیمارستان و مراکز درمانی تبدیل شدند. در ایران نیز سالنهای سینما روزهای سیاهی را سپری کردند و تعطیلی طولانیمدت سینما بسیاری از سینما داران را ورشکسته کرد و پای پلتفرمهای اینترنتی را به اکرانها باز کرد. اکران آنلاین به فیلمها کمک کرد تا بیشتر دیده شوند و مخاطبان بهراحتی به فیلمهای در حال اکران دسترسی پیدا کنند اما اکنونکه نزدیک به سه سال از شیوع کووید 19 در ایران می گذرد میان مردم ایران و سینما فاصله عمیقی افتاده است. سر بچرخانید و از اطرافیانتان بپرسید آخرین باری که برای تماشای یک فیلم به سینما رفتهاند چه زمانی بوده قطعا با پاسخهای شگفتانگیزی روبهرو خواهید شد.
سینما در ایران تنها محلی برای تماشای فیلم نبوده و در دورههای مختلف تاریخی میزبان جریانهای روشنفکری، اجتماعات سیاسی و رویدادهای مهم تاریخی بوده است؛ اما این روزها سینمای ایران حال ناخوشی دارد؛ بلیت سینماها گران شده، فروش فیلمهای در حال اکران ناامیدکننده است و مردم تمایلی به تماشای فیلمها در سینماها ندارند. بلیتهای شناور و نیمبها نیز تنها مانند مسکنی موقت برای مدتی کوتاه مردم را با سینما آشتی داده است اما بلایی که کرونا بر سر سینماهای ایران آورد و فاصلهای که میان مردم و پرده نقرهای افتاده بعید است به همین سادگی پر شود و مردم بهمانند گذشته با سینماها آشتی کنند.
سینمای ایران به لحاظ کیفی روزبهروز در حال پیشرفت است و جوایز بینالمللی را درو میکند اما کشاندن مردم به سالنهای سینما عزمی جدی از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد، آموزشوپرورش و نهادهای فرهنگی دارد. هرچند مردمی که سفرههایشان خالی است توانی برای پر کردن سبد فرهنگیشان ندارند.