وعده تازه نامزدها برای اصفهان چیست؟
در طول سیزده دوره گذشته بارها کاندیداهای مختلف؛ چه آن‌ها که رأی آوردند و چه آن‌ها که دست‌خالی از کورس رقابت خارج شدند به استان و شهر اصفهان سری زدند و مثل هر شهر دیگری که رفتند وعده‌هایی را به مردم و شهروندان دادند. از وعده‌های پررنگ پروژه‌های عمرانی و زیربنایی تا وعده‌های کمرنگ اقتصادی، مسکن و گاه توخالی زیست‌محیطی و احیای زاینده‌رود؛ بخصوص وعده‌هایی که در دو دهه اخیر هرروز تازه‌تر شد اما باری از دوش اصفهان برداشته نشد.
با تائید صلاحیت 6 نامزد ریاست جمهوری توسط شورای نگهبان در روز گذشته، انتخابات چهاردهم وارد دوره تبلیغات رقبا و ارائه کارنامه و برنامه‌ها شد. در میان تبلیغات رنگارنگی که هر یک از نامزدها انجام خواهند داد، شعارها و وعده‌ها در این 15 روز بیش از همه جلوی چشم مردم قرار خواهد گرفت. شاید برخی از نامزدهای این دوره ریاست‌جمهوری زمان بگذارند و به شهرها و استان‌ها سفر کنند و برای هر شهر و دیاری هم برنامه و وعده جداگانه‌ای ارائه کنند. حتماً چند تن از آن‌ها هم گذرشان به اصفهان می‌افتد. در طول سیزده دوره گذشته بارها کاندیداهای مختلف؛ چه آن‌ها که رأی آوردند و چه آن‌ها که دست‌خالی از کورس رقابت خارج شدند به استان و شهر اصفهان سری زدند و مثل هر شهر دیگری که رفتند وعده‌هایی را به مردم و شهروندان دادند. از وعده‌های پررنگ پروژه‌های عمرانی و زیربنایی تا وعده‌های کمرنگ اقتصادی، مسکن و گاه توخالی زیست‌محیطی و احیای زاینده‌رود؛ بخصوص وعده‌هایی که در دو دهه اخیر هرروز تازه‌تر شد اما باری از دوش اصفهان برداشته نشد.
از وعده‌های اقتصادی و عمرانی که بگذریم، زخمی که سال‌ها بر محیط‌زیست اصفهان در دولت‌های مختلف زده شد بیش از همه تاب تحمل آن را کاسته و استانی که روزی تنها دو چالش محیط زیستی داشت، امروز با چندین چالش مواجه ساخته است و هر روز تکه‌ای از آن فرو می‌رود.
هر دولتی که بر سرکار آمد در ابتدا وعده احیای زاینده‌رود را داد اما بعد یا به باد فراموشی سپرد یا با دست خود تیشه دیگری به ریشه خشکیده و تن نیمه‌جان این رود همیشه جاری و زاینده زد. یک دولت آب زاینده‌رود را به نام شرب به کام صنعت یزد ریخت، دیگری زیره نیاورده آب به کرمان برد. دولت دیگری حق پایین‌دست را به دست بالادست حوضه سپرد و برداشت‌های بی‌امان را حق مسلم بالانشین‌ها دانست و حقابه زیست‌محیطی ، تالاب گاوخونی،کشاورزان و ... را با یک عبارت برای سال‌ها لگدمال کرد.
در دولت سیزدهم که تنها سه سال از آن گذشت هم با همه تلاشی که در استان و با حمایت رئیس‌جمهور انجام شد تا لااقل وعده‌ای که داده شد را محقق کند اما انگار نه تدبیری در وزارت نیرو وجود داشت و نه اراده‌ای برای تحقق وعده رئیس‌جمهور. امروز حدود 114 روز از وعده آخر خود وزیر نیرو به مردم اصفهان برای بازگرداندن بخشی از آبی که از حوضه زاینده‌رود برداشت می‌شود توسط پمپاژ آب از کوهرنگ سه می‌گذرد. وعده‌ای که در حد حرف ماند و به ایستگاه عمل نرسید تا جایی که در روزهایی که بیشتر سدهای کشور لبریز شده سد زاینده رود خالی بماند. از سوی دیگر برداشت‌های غیرمجاز و غیرقانونی در بالادست همچنان به قوت خویش باقی است و سر برخی از مسئولین همچنان در برف سال پیش فرورفته و خیال جلوگیری از جفایی که به اصفهان می‌رود را ندارند. هنوز به کوران تابستان نرسیده، بخشی از مردم شهر و استان اصفهان آب شربشان برای چند روز پیاپی قطع می‌شود. برق صنایع اصفهان برای ساعت‌ها خاموش است و چرخ تولید هم برای اینکه بی‌برق هم نمانیم لنگ می‌زند. این‌همه مصائبی که امروز مردم و صنعت استان را درگیر کرده تنها ریشه در بی‌تدبیری یک وزارتخانه دارد که باید در دولت چهاردهم فکری به حال آن شود. مردم اصفهان هم مانند انتخابات مجلس که بر روی احیای زاینده‌رود و مشکلات زیست‌محیطی شهر و استان تمرکز کردند این بار هم باید از نامزدهایی که به اصفهان سفر می‌کنند نخست بازگرداندن حقی که در بیش از بیست سال گذشته از آن‌ها گرفته شد را مطالبه کنند. حتی باید به نحوی ضمانت اجرایی برای تحقق شعارها و وعده‌ها گرفت.
قطعاً اصفهانی‌ها نام کسی را به صندوق رأی خواهند ریخت که علاوه بر تکمیل و راه‌اندازی پروژه‌های آبی که از سال‌های گذشته برجای‌مانده بتواند حکمرانی درستی بر حوضه زاینده‌رود اعمال کند و کسی را بر مسند وزارتخانه بنشاند که اراده تحقق آنچه رئیس‌جمهور وعده می‌دهد را داشته باشد نه شخصی را که دست روی دست بگذارد تا در بالادست آن‌قدر آب برداشت کنند که در فرودست در گل بنشینند.
