حسن روانشید| حتماً باید سه ماه بگذرد و یک وزارتخانه حساس و عیالوار چون آموزش‌وپرورش که قبل از آن با داشتن وزرایی قدر همیشه همراه با چالش و تنش‌های متفاوت بوده همچنان بدون وزیر بماند اما رئیس‌جمهور فرصت نکنند از بین هزاران فرهیخته موجود در این مجموعه کلان که هرکدام برای خود نخبه‌ای در امر مدیریت هستند را به این سمت بگمارد! راستی دست رئیس درد نکند با این وزیر آوردن فرسایشی. زیرا در تمام این مدت به هرکجا سر زده‌اند برای رفع مشکلات پیش رو و چالشی تنها 10 روز و یا حداکثر 30 روز فرصت دادند تا متولیان به رفع معضلات موجود بپردازند درحالی‌که خودشان از لحظه رد صلاحیت وزیر پیشنهادی تا به امروز نتوانسته‌اند فردی را جایگزین نمایند! می‌گویند مته به خشخاش می‌گذارید و اجازه نمی‌دهید هیئت دولت به کارشان برسند و مگر چه می‌شود این وزارتخانه هم مدتی را با سرپرست اداره شود؟ که در جواب باید گفت پدیده آموزش‌وپرورش بخصوص در یکی دو سال گذشته با پایین کشیدن کرکره مدارس آنقدر شکننده شده است که نمی‌توان بیش از دوازده میلیون دانش‌آموز و نزدیک به یک میلیون
معلم و کارآموزانش را به حال خود رها کرد بخصوص اینکه چند هزار مدرسه غیرانتفاعی در تنگنا قرار گرفته تا بعضی پرورش را هم در این میان فدای آموزش نمایند و بدون اذن ستاد مقابله با کرونا و با چراغ خاموش اقدام به تشکیل کلاس در مدارس نمایند! اگرچه تعطیلات طولانی بیست‌ماهه توانسته است پشت معلم و شاگردان را از صبح زود بیدار شدن به‌منظور آمادگی‌های لازم و رفتن منظم به سر کلاس سرد کند تا مادران وظیفه زدن حاضری دانش‌آموزی که هنوز خواب است را در شبکه شاد عهده‌دار شوند و بعضی همسران نقش معلم مجازی را بازی نمایند و در اکثر موارد تکالیف دانش آموزان را نیز دیگران انجام دهند که حالا زمزمه بازگشایی مدارس در نیمه آبان به گوش می‌رسد تا از آن‌سو معاون وزارت بهداشت پیرامون حاصل دو و نیم میلیون تردد خودرویی در تعطیلات چندروزه را سی‌وپنج درصد بیشتر از سال قبل اعلام که پیک ششم در ماه آبان کشور را فرا گیرد و با افتتاح مدارس که با عادی شدن رفتارهای پیشنهادی توسط این وزیر از تاریخ اول آبان مغایرت دارد! این ضدونقیض‌ها برای آحاد جامعه که نگران درصد بالایی از مخالفان تزریق واکسن هستند به یک معادله چند مجهولی تبدیل شده تا کابوسی وهم‌انگیز به
نظر برسد و خبرهای ناگواری در دامنه آموزش‌وپرورش بدون وزیر آن‌ها را مضاعف کند زیرا مدرسه‌ای در تهران دو سال بدون دارا بودن پروانه تأسیس با استفاده از ردیف یک واحد آموزشی دولتی و جای دادن لیست دانش آموزان در آن به روند عادی خود ادامه داده است که وزارتخانه مذکور در پایتخت امروز تازه موفق به کشف آن می‌شود و مدرسه دیگری در شهرکی در محدوده اصفهان با سقف ثبت نامی که برای آن یکصد نفر مشخص‌شده تا به امروز 142 نفر را پذیرفته باشد! و بازهم در همان محدوده دبیرستان نوبت اول پسرانه‌ای علی‌رغم انتقال پروانه به غیر و فروش ملک مدرسه همچنان به کار خود ادامه دهد. این‌ها همه مشت نمونه خرواری است تا رئیس‌جمهور را مجاب سازد وزارت آموزش‌وپرورش نه‌تنها نمی‌تواند بدون متولی یعنی وزیر اداره شود بلکه باید برای هریک از شاخه‌های آموزش‌وپرورش یک وزیر جداگانه تعیین گردد تا اینگونه تعدی‌ها در بالادستی مدارس اتفاق نیفتد و از دانش آموزان و اولیاء آن‌ها انتظار نداشته باشند که این بدآموزی‌ها را نادیده بگیرند! زمانی که فصل امتحانات فرا می‌رسد برخی عوامل اصرار دارند تا به‌صورت حضوری برگزار گردد اما برای کلاس‌ها بدشان نمی‌آید همچنان مجازی باشد.
شاید به این دلیل که حقوق و مزایای دریافتی تغییری پیدا نمی‌کند اما حق‌الزحمه‌های امتحانات و نظارت و حضور در جلسات وقتی قابل پرداخت است که به‌صورت فیزیکی برگزار شود. آقای رئیس‌جمهور بهتر است هرچه زودتر وزیری از بدنه این نهاد انتخاب تا قال قضیه کنده شود که گزارش‌های موثق حاکی از آن است ظرف دو سال گذشته بر اساس آمارهای جهانی دانش آموزان به دلیل عدم ادامه حضور در واحدهای آموزشی یک و هشت‌دهم تریلیون ساعت زمان ازدست‌رفته دارند و مشاغلی در ارتباط چون فروشندگان لوازم‌التحریر و سرویس‌های مدارس در کمای مطلق واقع‌شده‌اند! فراموش نکنیم تفاوت دو دولت را که اولی عظیم‌ترین طرح استراتژیک امنیت رفاهی جامعه را بانام مسکن مهر به دلیل تعلق به طیف دولت قبلی به حال خود رها می‌کند تا سرمایه‌های زمانی و ملزوماتی فرسوده و مخروبه شوند با دولت بعدی که مصمم است همه طرح‌های نیمه‌کاره از پیش به‌جامانده را به بهره‌وری برساند که می‌طلبد زیرساخت‌های این ایدئولوژی مثبت فراهم گردد. وزارت آموزش‌وپرورش اساس یک نظام است و باید برترین و بهترین باشد که این روزهای حساس را بدون متولی طی می‌کند. مراقب باشید فرصت‌های ازدست‌رفته پیرامون دیرکرد در
انتخاب وزیر متولی برای این وزارتخانه حساس به یک بحران تازه منجر نشود.
ادامه دارد
