جان بانوان موتورسوار در صف انتظار گواهینامه

چند روز پیش، خبری تلخ در اصفهان پیچید؛ دختری ۲۰ ساله در منطقه صنعتی دولت‌آباد در برخورد با کامیون جانش را از دست داد. حادثه‌ای که در نگاه اول شاید یکی از صدها تصادف روزانه به نظر برسد، اما در واقع گویای یک خلأ قانونی و آموزشی است که سال‌هاست برای بانوان موتورسوار وجود دارد. در حالی که طبق آمار رسمی، تلفات رانندگی در استان اصفهان در چهار ماه نخست امسال ۶ درصد کاهش یافته، اما واقعیت می‌گوید زنان در نبود آموزش رسمی و مجوز قانونی، در معرض خطری مضاعف قرار گرفته‌اند.

از ابتدای سال جاری ۴۸ هزار و ۲۵ تصادف در استان ثبت شده که ۱۷ هزار و ۷۷۳ مورد آن مربوط به موتورسیکلت‌ها بوده است؛ یعنی حدود ۳۷ درصد کل تصادفات. بر اساس گزارش دانشگاه علوم پزشکی نیز نیمی از مصدومان بدحال بیمارستانی ناشی از تصادف با موتورسیکلت هستند.این آمارها در کنار حادثه اخیر، تصویری نگران‌کننده از آینده ارائه می‌دهد. امروز در شهری مانند اصفهان، از میان ۴.۴ میلیون سفر روزانه، حدود ۵۰۰ هزار سفر با موتورسیکلت انجام می‌شود. با افزایش تمایل بانوان به موتورسواری، تداوم ممنوعیت گواهینامه تنها به افزایش خطر و تلفات منجر خواهد شد. واقعیت این است که زنان امروز دیگر در حاشیه‌ خیابان‌ها نمی‌مانند.

آن‌ها در مسیر محل تحصیل، کار و زندگی شهری گاه ناگزیر به استفاده از موتورسیکلت‌اند. اما قانونی که صدور گواهینامه برای آنان را مجاز نمی‌داند عملاً آنان را به رانندگی غیررسمی و بی‌آموزش سوق می‌دهد؛ یعنی جایی که ایمنی از بین می‌رود و خطر جای آن را می‌گیرد.

صدور گواهینامه برای بانوان نه یک مطالبه تجملی، بلکه اقدامی پیشگیرانه و عقلانی است. کشوری مانند اندونزی یا مالزی سال‌هاست زنان موتورسوار را آموزش می‌دهد و آمار تلفات را با آموزش‌های استاندارد پایین آورده است. اما در ایران، زنان تنها می‌توانند نظاره‌گر باشند؛ نظاره‌گر قانونی که از واقعیت عقب مانده است. اگر قانون اجازه می‌داد و آموزش رسمی وجود داشت، شاید آن دختر جوان امروز زنده بود. از سوی دیگر خانواده هم باید بداند آموزش نحوه موتورسواری بر خریدن این ارابه های تندرو برای فرزندشان چه پسر باشد و چه دختر در درجه اهمیت بیشتری است. چون یک موتور کوچک، ساده و برقی هم می تواند جان عزیزمان را به خطر بیندازد.

زمان آن رسیده که مجلس از این واقعیت عقب‌مانده پیشی بگیرد و قانون صدور گواهینامه موتورسیکلت برای بانوان را تصویب کند.این خواسته‌ای برای برابری نیست، برای ایمنی است.

پیش از آنکه تیتر دیگری در روزنامه‌ها و رسانه‌های خود بزنیم: «مرگ تلخ خانم موتورسوار دیگر در اصفهان…» و جان بانوان در صف انتظار آموزش و گواهینامه جا بماند و از دست رفتن این جان‌ها برایمان عادی شود.