ترافیک اصفهان گرهای که باز نمیشود
در سالهای اخیر ترافیک در اصفهان به یکی از چالشهای مهم مدیران و برنامهریزان شهر تبدیل شده است تا جایی که به گفته یکی از اعضای شورای ششم دیگر ترافیک در اصفهان را باید به مدیریت بحران استان سپرد و مسئله امروز ترافیک اصفهان تبدیل به یک بحران شده که دیگر ارائه راهحلهای سابق کارساز نیست.
روز گذشته درحالیکه شهرداری اصفهان در صدد اصلاح بخشی از بزرگراه خرازی و تعریض آن بود با ممانعت پلیس مواجه شد.
رئیس پلیس راهور استان اصفهان هرگونه اقدام عمرانی برای تعریض در بزرگراه شهید خرازی قبل از اتمام رینگ چهارم و تعیین مسیر جایگزین را اشتباه دانست و گفت پلیس موافق این طرح نیست.از سوی دیگر مدیران شهری بر انجام این دست اصلاحها در طول بزرگراه بخصوص در مقاطع ورودی و خروجی آن اصرار دارند و میخواهند عملیات را سریعتر شروع کرده که تا پایان تابستان و پیش از شروع مدارس به سرانجام برسد و میگویند که برخلاف آنچه گفته شده این طرح مصوبه شورای ترافیک را دارد. متأسفانه، با گسترش سفرهای درونشهری در سالهای اخیر و با افزایش شمارهگذاری و تردد خودروها در بزرگراهها، گره ترافیكی هر روز کورتر از روز قبل میشود.
این گره آنقدر کور شده که دیگر حتی رینگ سوم که در سالهای پیش احداث شده هم از پس آن برنمیآید و بار ترافیکی بالا در آن تردد خودروها را با کندی همراه کرده است. یکی از نقاط این رینگ که در هر ساعت از روز درگیر ترافیک است همین بزرگراه شهید خرازی است. بزرگراهی که حتی در حالت عادی که ترافیک در شهر روان است درگیر ترافیک است و باعث کلافه شدن شهروندان میشود.
مسئلهای که اینجا مطرح میشود این است که چهقدر تعریض و اصلاح نقطهای در بزرگراههایی همچون خرازی میتواند از بار ترافیکی آن بکاهد. از نگاه پلیس و کارشناسان این اصلاح هندسی و تعریضها همچون مسکنی مقطعی عمل میکند و درمان حجم زیاد ترافیک آن نیست. بخصوص در زمان بازگشایی مدارس در کاهش بار ترافیک آنچنان کارآمد نیست و بهجای آن باید ساخت رینگ چهارم و توسعه حملونقل عمومی بخصوص مترو را در دستور کار قرارداد.
حلقه چهارم حفاظتی ترافیک شهری به طول ۷۸ کیلومتر است که بیش از ۱۰ کیلومتر آن در محدوده منطقه شش شهرداری اصفهان قرار دارد.
كارشناسان شهري احداث رينگ چهارم اصفهان را حلال بسياري از مشكلات ترافيكي میدانند و معتقدند بعد از پروژه قطار شهري باید اين طرح در اولويت طرحهای عمراني قرار گیرد و میتواند براي ايجاد ترافيكي روان تا ۲۰ سال آينده سطح شهر مؤثر باشد و راهاندازی آن ميزان ترافيك، سوانح و حوادث در رينگ سوم را كاهش خواهد داد.
مدیران شهری باید بدانند که هر چه زمان بگذرد گره ترافیک در شهر کورتر میشود و زمان و هزینه با تصمیمهای مقطعی از دست میرود پس باید به فکر علاج بلندمدت بود. تنها علاجی هم که مطرح است در درجه اول احداث رینگ چهارم و توسعه و در کنار آن تکمیل خط یک، دو و سه مترو اصفهان و توسعه حملونقل عمومی در شهر است.
باید به این نکته هم توجه داشت که قبل از فرهنگسازی برای شهروندان و ایجاد محدودیت برای استفاده از وسیله نقلیه عمومی، توسعه زیرساختهای ترافیکی در شهر از اهمیت بالایی برخوردار است. بررسیهای بهعملآمده نشان میدهد که مشکلات حملونقل شهری، یک معلول چند علتی است که یکی از آنها هم آموزش قوانین و ارتقای فرهنگ ترافیک به شهروندان است. پروژههای عظیم حملونقل كه میتواند باعث كاهش ترافیك شود چند سالی زمان میبرد تا به بهرهبرداری برسد، بنابراین باید ضمن طراحی پروژههای بزرگ اقدامات سریعی نیز برای كاهش ترافیك انجام شود و این مسئله با مدیریت بهتر ترافیك صورت میگیرد. پس برای باز کردن گره ترافیک کلانشهر اصفهان باید تمامی دستگاهها و مردم در کنار هم قرار بگیرند و بهترین تصمیمها را برای آینده شهر و کاهش ترافیک آن بگیرند.