قانون حمایت از جوانی جمعیت در بن‌بست مشوق‌های بی‌تأثیر
یک سال از زمان ابلاغ قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت از سوی رئیس‌جمهور به دستگاه‌های مختلف می‌گذرد.رئیس‌جمهور در ۲۴آبان ماه ۱۴۰۰ «قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» مصوب مجلس شورای اسلامی را برای اجرا به وزارتخانه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و معاونت امور زنان و خانواده رئیس‌جمهوری ابلاغ کرد.
یک سال از زمان ابلاغ قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت از سوی رئیس‌جمهور به دستگاه‌های مختلف می‌گذرد.رئیس‌جمهور در ۲۴آبان ماه ۱۴۰۰ «قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» مصوب مجلس شورای اسلامی را برای اجرا به وزارتخانه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و معاونت امور زنان و خانواده رئیس‌جمهوری ابلاغ کرد.
این قانون در جلسه مورخ بیست و چهارم مهرماه ۱۴۰۰ کمیسیون مشترک طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده مجلس شورای اسلامی تصویب و پس از موافقت مجلس با اجرای آزمایشی آن به مدت ۷ سال به تأیید شورای نگهبان رسید.در این قانون مشوق‌هایی چون تسهیلات اشتغال، مسکن و تأمین فضای مناسب برای مادر و کودک، آموزش مادران، حمایت از مادران باردار، مقابله با پدیده سقط‌جنین، سیاست‌گذاری عمومی جمعیت و درنهایت درمان ناباروری در نظر گرفته‌شده است.قانونی که پس از ابلاغ و در یک سال گذشته برخی از دستگاه‌ها در اجرای آن کندتر و برخی با حس مسئولیت‌پذیری بیشتر به برنامه‌ریزی و طراحی ایده‌ها و مشوق‌هایی برای فرزند آوری پرداختند.
طرح‌هایی که گاه می‌شد به‌عنوان یک مشوق خوب در نظر گرفت، گاهی هم آن‌قدر در ایده و اجرا ضعیف بود که بیشتر شبیه شوخی است تا آنکه بتوان به‌عنوان یک عنصر تشویقی به آن نگاه کرد.
طرح‌هایی همچون بلیت نیم‌بهای سینماها برای خانواده‌های دارای سه فرزند یا به‌تازگی طرحی که در شورای شهر و شهرداری اصفهان مطرح شد؛ آن‌هم بلیت نیم‌بهای اتوبوس‌های شهری برای مادران دارای فرزند سوم.
سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که در مقابل طرح‌هایی همچون اعطای تسهیلات، زمین و یا خودرو به خانواده‌ای که الآن 5 نفر شده‌اند و برای رفاه نسبی، بیشتر به یک سرپناه مناسب و یک وسیله نقلیه مطمئن نیاز دارند، طرح‌های نیم‌بها و تخفیفی چقدر می‌تواند جذاب باشد؟! یک خانواده که سه فرزند دارد چقدر امکان استفاده از سینما یا اتوبوس را دارد؟!
شاید بهتر است بعد از یک سال از اجرای این قانون دولت نگاهی به دستگاه‌های مسئول بیندازد. ستادهای جوانی جمعیت گزارش‌های خود را ارائه کنند تا میزان تأثیرگذاری این قانون بر رشد جمعیت را بتوان سنجید.
اما از این طرح‌ها که بگذریم باید بدانیم جمعیت اصفهان و دیگر شهرهای ایران به‌سرعت در حال حرکت به سمت پیری است.
اکنون نرخ سالمندی اصفهان بیشتر از نقاط دیگر کشور و نزدیک به 12 درصد است و این یعنی در حال حاضر ۶۰۰ هزار سالمند در شهر اصفهان زندگی می‌کنند.
اگر روند به همین شکل پیش برود، طبق پیش‌بینی‌ها تا ۳۰ سال آینده از هر ۳ نفر، یک نفر بالای ۶۰ سال خواهد بود و این یعنی داشتن یک جمعیت سالمند در شهر و کشور. باید پیش از بسته شدن پنجره جمعیتی و برای ایجاد توازن در بین جمعیت جوان و سالمند جامعه طرح‌ها و اقدامات مؤثرتری ارائه کرد.
پنجره جمعیتی تنها فرصتی است که برای پیشگیری از کاهش جمعیت و پیر شدن جمعیت در کشور داریم که در سال ۱۴۳۵ بسته خواهد شد.
باید به این مسئله توجه داشته باشیم که اگر تا آن زمان نتوانیم نرخ باروری را به حدی که نیاز است برسانیم برای جبرانش ۱۰۰ سال نیاز است تا به وضعیت فعلی برسیم.
