صدای دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان را بشنوید
دانشگاه صنعتی اصفهان یکی از دانشگاه‌های مهم ایران و مهم‌ترین دانشگاه اصفهان است. این دانشگاه که در رتبه‌بندی‌های جهانی نیز جایگاه خوبی دارد چند سالی است که با مشکلات متعدد درگیر است و همین مشکلات و چالش‌ها سبب شده تا بسیاری از دانشجویان در مقاطع بالاتر از این دانشگاه به دانشگاه‌ها و کشورهای دیگر مهاجرت کنند و این دانشگاه بخش قابل‌توجهی از نخبگان خود را از دست بدهد. به‌تازگی ریاست این دانشگاه با تغییراتی همراه شده و سید مهدی ابطحی جایگزین سید علی‌محمد میرمحمدی میبدی شده است.
اصفهان امروز_ راضیه چنگیز نائین: دانشگاه صنعتی اصفهان یکی از دانشگاه‌های مهم ایران و مهم‌ترین دانشگاه اصفهان است. این دانشگاه که در رتبه‌بندی‌های جهانی نیز جایگاه خوبی دارد چند سالی است که با مشکلات متعدد درگیر است و همین مشکلات و چالش‌ها سبب شده تا بسیاری از دانشجویان در مقاطع بالاتر از این دانشگاه به دانشگاه‌ها و کشورهای دیگر مهاجرت کنند و این دانشگاه بخش قابل‌توجهی از نخبگان خود را از دست بدهد. به‌تازگی ریاست این دانشگاه با تغییراتی همراه شده و سید مهدی ابطحی جایگزین سید علی‌محمد میرمحمدی میبدی شده است.
با آغاز دوره‌ای تازه در دانشگاه صنعتی اصفهان و تغییر در بالاترین سطح مدیریت، امروز این فرصت فراهم شده تا گذشته مرور و مسیر پیشروی این دانشگاه بازنگری شود. شاید مهم‌ترین مسئله‌ای که مدیریت جدید باید با آن روبه‌رو شود، نه ساخت‌وسازهای ناتمام است، نه آمارها و گزارش‌ها؛ بلکه چیزی ساده‌تر و بنیادی‌تر: شنیدن صدای دانشجو.
در سال‌های گذشته اتفاق‌هایی در دانشگاه رخ‌داده که دانشجویان را نگران و بی‌اعتماد به ریاست دانشگاه کرده است. آتش‌سوزی بسیار شدید در آزمایشگاه دانشکده شیمی که منجر به درگذشت حسین مرادی، نیروی خدمت امریه دانشکده شیمی شد و مسمومیت جمعی دانشجویان در سلف، آن هم با گستردگی بیش از ۲۵۰ نفر، از تلخ‌ترین رخدادهای سال‌های اخیر و ریاست قبلی این دانشگاه بوده است. حواشی دیگری نیز از دانشگاه صنعتی منتشر شده است که از جمله آن می‌توان به تبدیل سرویس‌های بهداشتی به‌عنوان سالن مطالعه موقت اشاره کرد که مدیریت دانشگاه توضیح داد که این اقدام برای پاسخ‌گویی فوری به نیاز دانشجویان بوده، اما بسیاری از دانشجویان آن را نمادی از بی‌برنامگی و بی‌توجهی به شأن فضای آموزشی دانستند. همه این حواشی و حوادث این حس را در دانشجویان دانشگاه صنعتی به وجود آورد که نه خواسته‌هایشان جدی گرفته می‌شود و نه صدایشان شنیده می‌شود.
ریاست جدید دانشگاه اگر می‌خواهد از این مسیر فاصله بگیرد، باید ابتدا از همین‌جا شروع کند. از بازسازی اعتمادی که طی این سال‌ها سست شده است. دانشجو اگر مطمئن شود که صدایش شنیده می‌شود، حتی سختی‌ها را بهتر تحمل می‌کند. اما اگر احساس کند که نادیده گرفته شده، هیچ توجیهی کارساز نیست. رئیس جدید دانشگاه باید خود را نه‌تنها مدیر پروژه‌ها، بلکه شنونده فعال نیازهای انسانی بدنه دانشجویی بداند.
پروژه‌های عمرانی نیمه‌تمام زیادی در سطح دانشگاه وجود دارد. ساخت‌وسازهایی که بعضاً سال‌هاست در مراحل ابتدایی متوقف مانده‌اند. اما آنچه اولویت دارد، صرفا تکمیل ساختمان‌ها نیست، بلکه این است که این پروژه‌ها چقدر با زندگی روزمره دانشجویان پیوند دارند. سالنی برای مطالعه، اتاقی برای مشاوره، سلفی با غذای قابل‌اطمینان، خوابگاهی با ایمنی قابل‌قبول. این‌ها زیرساخت‌های عینی، کرامت دانشجویی‌اند، نه مزایای جانبی.
در کنار این مسائل، ریاست جدید دانشگاه باید با شفافیت و صداقت مدیریت کند. نه فقط در برابر رسانه‌ها، بلکه پیش از آن، در برابر خود دانشجو. اگر حادثه‌ای رخ می‌دهد، باید با زبان روشن درباره آن صحبت شود. اگر کمبودی وجود دارد، به‌جای پنهان‌کاری، باید درباره راه‌حل‌ها حرف زده شود. دانشگاه جایی برای آموزش است؛ چه‌بهتر که خود مدیریت هم به دانشجو یاد دهد چگونه در موقعیت‌های سخت، شفاف، مسئولانه و همدلانه رفتار کنیم.
گذشته مدیریت پیشین دانشگاه، در کنار برخی تلاش‌های قابل‌تقدیر در جذب منابع و توسعه زیرساختی، در حوزه ارتباط با بدنه دانشجویی عملکردی ضعیف و بعضاً پرحاشیه داشت. بحران‌های متعدد و واکنش‌های ناامیدکننده به آن‌ها، تصویری نامطلوب و منفی از مدیریت در ذهن دانشجویان ساخته است. ریاست جدید اگر بخواهد همان مسیر را ادامه دهد، در بر همان پاشنه می‌چرخد و نتیجه‌ای نخواهد داشت.
دانشگاه صنعتی اصفهان، امروز نیازمند مدیریتی است که به‌جای مشغول بودن صرف به پروژه‌ها، به رابطه‌ها فکر کند. رابطه‌ای انسانی و واقعی میان بدنه مدیریتی و بدنه دانشجویی. این رابطه با بیانیه و نشست رسمی ساخته نمی‌شود. از دل سلف، از حیاط خوابگاه، از یک گفت‌وگوی ساده و صادقانه بیرون می‌آید. دانشجویان، بیشتر از هر چیز، نیاز دارند بدانند که دیده و شنیده می‌شوند. اگر قرار است تحولی در دانشگاه صنعتی اصفهان رخ دهد، از همین‌جا باید شروع شود. از اعتماد. از احترام. از شنیدن.
