چرخابی: آینده سپاهان را روشن می‌بینم

عبور آرام سپاهان از منطقه بحران نویدبخش روزهایی است که احتمالاً شاگردان منصور ابراهیم‌زاده در روزها و هفته‌های آتی سپری می‌کنند. طلایی پوشان اما تا حدودی کشتی طوفان‌زده خود را به ساحل آرامش هدایت کرده و امید دارند بعد از تعطیلات نوروز به جبران امتیازات ازدست‌رفته‌ بپردازند و برای اعاده حیثیت تک‌رقمی شوند.

عبور آرام سپاهان از منطقه بحران نویدبخش روزهایی است که احتمالاً شاگردان منصور ابراهیم‌زاده در روزها و هفته‌های آتی سپری می‌کنند. طلایی پوشان اما تا حدودی کشتی طوفان‌زده خود را به ساحل آرامش هدایت کرده و امید دارند بعد از تعطیلات نوروز به جبران امتیازات ازدست‌رفته‌ بپردازند و برای اعاده حیثیت تک‌رقمی شوند. همه اینها بهانه‌ای بود تا به گفتگویی صمیمانه با چهره نام‌آشنای فوتبال ایران بنشینیم. حسین چرخابی، پیشکسوت و کارشناس فوتبال ایران دراین‌باره به هفته نامه ورزش ایرانی می‌گوید:
اتفاقاتی باید رخ می‌داد تا سپاهان احساس خطر نکند. این در شرایطی بود که همه نگران سقوط سپاهان بودند. پیشتر از این هم گفته بودم زلاتکو کرانچار سرمربی مؤدب و متینی است اما متأسفانه دستیار او روی همه‌چیز تمرکز داشت به‌جز مسئولیت اصلی خود در مباحث فنی و کمک کردن به تیم و بازیکنان سپاهان. به عقیده من باشگاه سپاهان ضربه و ضرر بزرگی از جانب تونچی مردولیاس دریافت کرد؛ اما اگر از نگاه فنی بخواهیم ارزیابی کنیم باید اشاره‌کنیم هر جای دنیا بگوییم مربی دروازه بان‌ها و مربی مدافعان یک نفر است و در مسابقات همان یک نفر وظیفه ارزیابی، انتخاب و تحلیل عملکرد بازیکنان در هر دو پست را بر عهده دارد موجب خنده می‌شود. در سال گذشته که به همراه برخی از مربیان کشور در دوره دانش‌افزایی سرمربیان فوتبال حضور داشتیم، روزی میهمان تمرینات تیم پیکان به‌عنوان یکی از باشگاه‌های دارای استانداردهای مربیگری بودیم. در این تمرینات هفت مربی زیر نظر مجید جلالی مسئولیت تمرین را بر عهده داشتند و به‌طور مشخص در پست دروازه دو نفر به‌طور هم‌زمان بازیکنان را تمرین می‌دادند. الگوی صحیح تمرینات و کادر فنی در فوتبال روز دنیا نیز همین‌طور است و یک نفر توانایی تمرکز فنی روی همه مسائل را نخواهد داشت. به نظر من یکی از عوامل بزرگ ضعف سپاهان در دیدارهای گذشته این موضوع بود.

رتبه تک‌رقمی؛ یعنی موفقیت!
چرخابی انتخاب منصور ابراهیم‌زاده را اقدامی به‌جا از سوی باشگاه اصفهانی می‌داند و این‌طور ادامه می‌دهد که اگر سپاهان قصد اضافه کردن یک مربی خارجی به سپاهان را داشت شرایط بسیار بدتر می‌شد. او می‌گوید: باید قبول کنیم سرمربی خارجی در بدو ورود خود باید زمانی را صرف شناخت تیم و شرایط پیرامون خود می‌کرد؛ اما از سوی دیدارهای لیگ به‌طور کاملاً فشرده در جریان بود و احساس خطر سپاهان در منطقه سقوط اجازه هیچ اتلاف وقتی به سپاهان نمی‌داد. در مورد منصور ابراهیم‌زاده اما شرایط متفاوت بود. او تقریباً به همه‌چیز آگاه بود و در نخستین گام دستیاران خود یعنی آقایان قنبری و سروری را به کادر فنی اضافه کرد. خوشبختانه این اقدامات هم مؤثر بود و سپاهان تا حدود زیادی از وضعیت بحرانی خارج شد و آینده روشنی در انتظار این تیم است. اگر کادر فنی جدید سپاهان با پشت سر گذاشتن پنج دیدار آینده خود بتواند به رتبه تک‌رقمی در جدول رقابت‌ها دست پیدا کند عملکرد موفقی داشته است؛ اما اظهارنظر در مورد سال آینده منوط به عملکرد سپاهان در همین دیدارهای پایانی فصل است.

عالمه مثل عابدزاده!
کارشناس فوتبال اصفهان در مورد نقل و انتقالات تابستانی طلایی پوشان این‌طوراظهار نظر می‌کند: حقیقتاً زلاتکو کرانچار زمان مناسبی داشت اما به‌درستی یارگیری نکرد. اگر چهار یا پنج بازیکن خارجی به تیمی اضافه شود و همه آن‌ها دیپورت شوند معلوم می‌شود انتخاب و تشخیص درستی انجام‌نشده است و این موضوع یکی دیگر از عوامل ضعف سپاهان کرانچار بود. با یک مثال همه‌چیز مشخص می‌شود. برای نمونه باشگاه استقلال با جذب یک مهاجم بهترین کیفیت را به خط حمله خود تزریق کرده است. بازیکنی که واقعاً ازلحاظ فنی در شرایط بالایی است اما در مورد تیم سپاهان به‌جز یک مورد این‌طور نبود. ابراهیم عالمه دروازه‌بانی که از تیم ملی سوریه به اصفهان آمد تا اینجا عملکرد خوبی از خود نشان داده است. او ازلحاظ فیزیک بدنی، انگیزه شخصی و مهارت‌های فردی در جایگاه خوبی است و به نظر من در تعطیلات پایان فصل که فرصت بیشتری برای آمادگی بازیکنان وجود دارد او می‌تواند تا سه جلسه تمرین در روز را هم پشت سر بگذارد و به یک دروازه‌بان مستحکم برای سپاهان تبدیل شود. خاطراتی که از احمدرضا عابدزاده به یاد دارم این است که تمام تلاش و انگیزه‌اش را در تمرینات صرف می‌کرد و اصطلاحاً «خوره تمرین» بود. به‌طوری‌که مربیان خود را مجبور می‌کرد با او بیشتر کار کنند و این موضوع سبب شد تا عابدزاده ای که همه ما در ذهن داریم پرورش یابد. به لحاظ پتانسیل بدنی عقیده دارم ابراهیم عالمه نیز، این‌چنین است.
وظیفه باشگاه این است که تک‌تک بازیکنان را ازلحاظ کیفی و فنی آنالیز کند. یک بازیکن از جنبه‌های فنی، استقامتی تا حتی اخلاقی قابل‌بررسی است. پس‌ازآن باید بازیکنانی که به درد تیم می‌خورد حفظ شوند و بازیکنانی که عملکرد قابل قبولی نداشتند با مهره‌هایی بهتر از خود جایگزین شوند و در آن صورت است که می‌توانیم بگوییم نقاط ضعف را به قوت تبدیل کرده‌ایم و برای قهرمانی آماده‌شده‌ایم.

فولادمبارکه حامی بزرگ سپاهان
باشگاه سپاهان باشگاه کوچکی نیست. این باشگاه امکانات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری بسیاری ازجمله ورزشگاه بزرگی همچون نقش‌جهان در اختیار دارد. تشکیلات فولادمبارکه به‌عنوان یک برند بزرگ همیشه پشتوانه این تیم مردمی بوده و هست و از هر ابعادی به سپاهان بنگریم شرایطش بسیار عالی و آماده موفقیت است. متأسفانه در معدود دفعاتی شاهد این موضوع بودیم که تماشاگران علیه فولادمبارکه نیز شعارهایی دادند که به نظرم در آن جانب انصاف رعایت نشد. اسپانسر باشگاه تا این لحظه از هیچ کمکی دریغ نکرده و خوشبختانه در حال حاضر یک فرد کاملاً ورزشی و فوتبالی بر مسند مدیریتی باشگاه تکیه زده است. مسعود تابش را همه ما می‌شناسیم و می‌دانیم در طول یک شبانه‌روز هر بیست‌وچهار ساعتش را در خدمت به باشگاه سپری می‌کرد اما حالا باید در یک شبانه‌روز 28 ساعت کار کند و نقاط ضعف و قوت همه ارکان باشگاه را چه ازلحاظ مدیریتی و چه از بعد ورزشی بررسی کند تا درنهایت سپاهانی در شان سپاهان داشته باشیم.

خودی‌هایی که غریبه‌ بودند!
حسین چرخابی پیشکسوت فوتبال اصفهان در موردحمایت پیشکسوتان از کادر فنی اضافه کرد: متأسفانه در ورزش اصفهان همیشه «خودی‌ها» غریبه‌اند. ما اصفهانی‌ها ضرب‌المثل جالبی داریم که می‌گوید «صابون همسایه به تنمون خورده!» و این یعنی برای افرادی که از بیرون به جمع ورزش اصفهان اضافه می‌شوند بسیار بیشتر صرف سرمایه و زمان می‌شود. همین موضوع از نگاهی مثبت سبب خیر شد تا پیشکسوتان اصفهانی به‌طور کاملاً منسجم‌تر و هم‌عقیده‌تر از گزینه داخلی و البته اصفهانی مدنظر باشگاه حمایت کنند. بی‌شک انتخاب منصور ابراهیم‌زاده از همان روزهای نخست موجب دلگرمی و شادی پیشکسوتان بود و حمایت آن‌ها را به دنبال داشت.

ارسال نظر