عاقبت «کم آبی»
پس از آخرین جریان آب زایندهرود در خرداد ماه ۱۳۹۵ و اعتراضات پی در پی کشاورزان به خصوص کشاورزان شرق اصفهان نسبت به عدم تحویل حقآبه خود برای کشت، مجموعه مدیریت آب این استان تصمیم به تصفیه فاضلاب برای کشت کشاورزان شرق اصفهان گرفت، پسابی که از حد فاصل سد آبشار آغاز و تا ورزنه ادامه پیدا میکند.
پس از آخرین جریان آب زایندهرود در خرداد ماه ۱۳۹۵ و اعتراضات پی در پی کشاورزان به خصوص کشاورزان شرق اصفهان نسبت به عدم تحویل حقآبه خود برای کشت، مجموعه مدیریت آب این استان تصمیم به تصفیه فاضلاب برای کشت کشاورزان شرق اصفهان گرفت، پسابی که از حد فاصل سد آبشار آغاز و تا ورزنه ادامه پیدا میکند.
بنابر اعلام کارشناسان دبی این آب ۳ متر مکعب بر ثانیه است. این حجم از پساب باعث شده تا کشاورزان ورزنه مستقیما با این آب شروع به کشت محصولات خود کنند. همچنین این پساب به چاههای زمینهای منطقه اشکاوند اصفهان نفوذ کرده و باعث شده تا با آب سالم داخل چاه اختلاط پیدا کند. این تنها مشکل به وجود آمده جاری شدن پساب نیست و باعث شده تا دام و طیور نیز از این پساب استفاده کنند و گوشت آلوده آنها نیز وارد بازار شود. همچنین این پساب به دلیل دارا بودن فسفات و ازت بالا، رشد درختان این منطقه را سرعت بخشیده، اما این ازت باعث میشود تا در طول چندسال خاک زمینها پوک شود و قابل زراعت و استفاده نباشد. از سوی دیگر ساکنان این منطقه از بوی تعفن پساب گلایه دارند و بنابر اعلام معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در مصاحبهی، این پساب را با وجود تلاش اداره آب و فاضلاب برای گندزدایی و تصفیه همچنان مورد تائید این سازمان نیست.