همیشه در مترو صندلی خالی پیدا می‌شود
هرچه این بالا در خیابان‌های شهر ترافیک، دود و آلودگی صوتی بیداد می‌کند آن پایین در متروی شهر خبری از ترافیک، آلودگی هوا و آلودگی صوتی نیست. اینجا در مترو سکوت هم هست و خلوتی و یک عالم صندلی خالی برای نشستن.
لیلا شهبازیان- اصفهان امروز: درهای شیشه‌ای ایستگاه مترو در میدان شهدا از همین‌جا در 10 متری آن، ابتدای خیابان مدرس پیداست. مرد میانسال راننده که ماشین جی‌ال‌ایکس دودی‌اش را طوری پارک کرده که بخشی از پیاده‌رو مسدود شده، آدرس می‌دهد که ایستگاه مترو در چهارراه تختی است و باید بروی آنجا.
زن جوان فروشنده هم که مغازه لباس‌فروشی‌اش دو سه مغازه قبل از ورودی ایستگاه متروی شهداست و حسابی حواسش به گوشی موبایلش است می‌گوید که تا به‌حال از مترو استفاده نکرده اما دیروز دختر دبیرستانی‌اش سوار مترو شده و کلی با دوستانش در واگن‌های خلوت آن شیطنت کرده‌اند و خندیده‌اند.
پیرمرد نگهبان مرکز بهداشت ابتدای خیابان ابن‌سینا هم می‌گوید که دلش می‌خواهد سوار مترو شود اما با ماشین خودش رفت‌وآمد می‌کند و نشده که آن را امتحان کند.
ساعت 11 صبح است و حدود 15 نفری در ایستگاه متروی میدان شهدا منتظر قطار شهری هستند. محوطه بزرگ ایستگاه در سکوت غوطهور است. قطار از راه می‌رسد و مسافران سوار می‌شوند. صندلی‌های خالی و فضای خلوت مترو لحظه‌ای صحنه‌های پر از مسافر اتوبوس‌های شلوغ و خیابان‌های پرترافیک و انباشته از آلودگی صوتی و آلودگی هوای آن بالا را به ذهن می‌آورد.
متروی اصفهان از ساعت 7 صبح کارش را شروع می‌کند و تا ساعت 15 بعدازظهر فعال است. قطار هر نیم ساعت به ایستگاه‌ها می‌رسد. مریم برهانی که از چهار ماه پیش، هفته‌ای یکی دو بار از ایستگاه شهرک کوثر که ایستگاه آخر (ایستگاه قدس) است سوار مترو می‌شود و در ایستگاه تختی یا ایستگاه شهدا پیاده می‌شود می‌گوید که سرعت‌بالای مترو و اینکه همیشه صندلی خالی برای نشستن گیرت می‌آید خیلی خوب است اما اینکه قطار هر نیم ساعت می‌رسد، باعث معطلی و تلف شدن وقت مسافران می‌شود.
ریحانه و مبینا کلاس دهم هستند و از جلسه امتحان بازمی‌گردند. ریحانه را صبح‌ها پدرش به مدرسه می‌رساند و عصرها خودش با اتوبوس به خانه‌شان بازمی‌گردد. حالا یک‌هفته‌ای هست که سوار مترو می‌شود و خوشحال است از این کار که حکم یک کشف جالب را برایش دارد، دو روزی هست که همکلاساش مبینا را هم تشویق کرده تا سوار مترو شود. قطار شهری به ایستگاه علیخانی می‌رسد و دو همکلاسی از مترو پیاده می‌شوند.
رضوی زاده، دبیر است و او هم از جلسه امتحان بازمی‌گردد. آرامش مترو بهترین ویژگی این وسیله حمل‌ونقل برای اوست که زیاد از آن استفاده می‌کند. رضوی زاده که ایستگاه جابر پیاده می‌شود می‌گوید که این ایستگاه از خیابان فاصله زیادی دارد و مسافر باید پیاده‌روی زیادی انجام دهد تا به ایستگاه برسد. حرکت نیم ساعت به نیم ساعت مترو برای او هم بسیار ناخوشایند است. قطار به ایستگاه جابر می‌رسد، خانم معلم پیاده می‌شود و مردی هم سوار می‌شود.
دو قطار؛ یکی در مسیر رفت و یکی در مسیر برگشت فعال‌اند و اندک مسافران متروی شهر را جابجا می‌کنند. 20 ایستگاه برای خط مترو تعریف‌شده که در حال حاضر 11 ایستگاه فعال‌اند و ایستگاه‌های دیگر در حال ساخت و آماده‌سازی هستند. نام ایستگاه‌ها به ترتیب در مترو نوشته‌شده است: قدس، بهارستان، گلستان، شهید مفتح، شهید علیخانی، جابر، کاوه، شهید چمران، شهید باهنر، شهدا، تختی، امام حسین (ع)، انقلاب، سی‌وسه‌پل، دکتر شریعتی، آزادی، دانشگاه، کارگر، کوی امام و دفاع مقدس. در حال حاضر مترو از ایستگاه قدس تا ایستگاه تختی فعال است. ساعت 12 ظهر است و قطار به ایستگاه آخر (قدس) می‌رسد. مسافران پیاده می‌شوند. اینجا خلوت‌تر و آرام‌تر از ایستگاه شهداست. تکنسین فنی ایستگاه قدس می‌گوید که دو قطار، در خط رفت‌وآمد می‌کند؛ یکی در خط رفت و یکی در خط برگشت. هر قطار هم پنج واگن دارد. او صبح‌ها جمعیت ورودی به ایستگاه قدس را بیشتر می‌داند و عصرها جمعیت خروجی از آن را.
یکی از کارکنان ایستگاه قدس، از دلایل خلوتی ایستگاه را اطلاع‌رسانی بسیار کم درباره مترو می‌داند و می‌گوید که خیلی از مردم نزدیک این ایستگاه در شهرک‌های قدس، کوثر و عاشق‌آباد هم هنوز از فعالیت مترو خبر ندارند. او معتقد است که وقتی ایستگاه‌های بیشتر افتتاح شود و مردم بتوانند ازاینجا به انقلاب و دروازه شیراز بروند حتما ایستگاه سوت‌وکور آنها و دیگر ایستگاه‌ها شلوغ می‌شوند.
ساعت 12:15 دقیقه در ایستگاه قدس سه زن و یک دختربچه به انتظار قطار نشسته‌اند که یک ربع دیگر می‌رسد. عاطفه، زن جوان خانه‌دار می‌گوید که بار اول با همسرش سوار مترو شد و استرس زیادی داشت اما حالا دیگر خودش سوار می‌شود و از اینکه مجبور نیست در این ترافیک و آلودگی صوتی سوار اتوبوس‌های شلوغ شود راضی است.
ساعت 12:30 دقیقه قطار از ایستگاه قدس به سمت ایستگاه بهارستان حرکت می‌کند. 10 نفری در آن نشسته‌اند. دو دقیقه بعد در ایستگاه بهارستان 12 دانش‌آموز پسر دوره راهنمایی که بیشترشان افغان هستند سوار مترو می‌شوند و شیطنت‌ها و صدای آنها سکوت را می‌شکند. دو دقیقه بعد ساعت 12:44 دقیقه قطار در ایستگاه گلستان می‌ایستد و 10 نفر از دانش آموزان پسر پیاده می‌شوند و یک مسافر زن هم سوار می‌شود.
«این قطار تا ایستگاه تختی در همه ایستگاه‌ها توقف می‌کند. ایستگاه شهید مفتح. درهای سمت راست باز می‌شود. لطفا از در فاصله بگیرید.» این صدایی است که در هر ایستگاه با نام همان ایستگاه شنیده می‌شود.
ساعت 12:36 دقیقه است که قطار در ایستگاه مفتح می‌ایستد، دو دانش‌آموز افغان پیاده می‌شوند و چهار زن سوار می‌شوند. جمعیت قطاری که از روبه‌رو رد می‌شود اندکی بیشتر از این قطار است که 18 مسافر دارد. قطار شهری از دو ایستگاه علیخانی و جابر هم عبور می‌کند و ساعت 12:43 دقیقه در ایستگاه کاوه است و دو دقیقه در اینجا توقف می‌کند. دو دقیقه بعد قطار در ایستگاه شهید چمران است و دو دقیقه بعدازآن در ایستگاه باهنر، ساعت 12:50 دقیقه در ایستگاه شهدا که به نسبت ایستگاه‌های دیگر شلوغ‌تر است می‌ایستد. 12 نفری که بیشترشان زن هستند سوار می‌شوند تا به ایستگاه آخر (ایستگاه تختی) بروند.
قطار ساعت 12:53 دقیقه به ایستگاه آخر می‌رسد و مسافران پیاده می‌شوند. جنب‌وجوش بیشتری در این ایستگاه که کارکنان آن‌هم بیشترند، دیده می‌شود. مسئول این ایستگاه هم می‌گوید که صبح و ظهر ایستگاه شلوغ‌تر است.
فاصله ایستگاه قدس تا ایستگاه تختی در مترو 23 دقیقه طول کشید؛ زمانی که حداقل دو برابر آن طول می‌کشد تا با اتوبوس یا تاکسی این مسیر را طی کرد. مترو سریع حرکت می‌کند و فعلا خبری از آلودگی صوتی و شلوغی در آن نیست و هر زمان که وارد آن شوید صندلی‌های خالی بسیاری در آن برای نشستن پیدا می‌شود.
سمیرا در حال بالارفتن از پله‌های ایستگاه متروی تختی است و می‌گوید که ماشین دارد و کمتر از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کند. او که چهار باری سوار مترو شده، می‌گوید که باورش نمی‌شود مترویی که این‌همه سروصدا برایش به راه انداخته شد و این‌همه زمان برد و مهمتر از همه چهارباغ را برخلاف نظر کارشناسان میراث به خاطر مترو از ابهت و شکل زیبا و تاریخی‌اش انداختند این‌قدر خلوت و سوت‌وکور باشد.
زن جوان فروشنده هم که مغازه لباس‌فروشی‌اش دو سه مغازه قبل از ورودی ایستگاه متروی شهداست و حسابی حواسش به گوشی موبایلش است می‌گوید که تا به‌حال از مترو استفاده نکرده اما دیروز دختر دبیرستانی‌اش سوار مترو شده و کلی با دوستانش در واگن‌های خلوت آن شیطنت کرده‌اند و خندیده‌اند.
پیرمرد نگهبان مرکز بهداشت ابتدای خیابان ابن‌سینا هم می‌گوید که دلش می‌خواهد سوار مترو شود اما با ماشین خودش رفت‌وآمد می‌کند و نشده که آن را امتحان کند.
ساعت 11 صبح است و حدود 15 نفری در ایستگاه متروی میدان شهدا منتظر قطار شهری هستند. محوطه بزرگ ایستگاه در سکوت غوطهور است. قطار از راه می‌رسد و مسافران سوار می‌شوند. صندلی‌های خالی و فضای خلوت مترو لحظه‌ای صحنه‌های پر از مسافر اتوبوس‌های شلوغ و خیابان‌های پرترافیک و انباشته از آلودگی صوتی و آلودگی هوای آن بالا را به ذهن می‌آورد.
متروی اصفهان از ساعت 7 صبح کارش را شروع می‌کند و تا ساعت 15 بعدازظهر فعال است. قطار هر نیم ساعت به ایستگاه‌ها می‌رسد. مریم برهانی که از چهار ماه پیش، هفته‌ای یکی دو بار از ایستگاه شهرک کوثر که ایستگاه آخر (ایستگاه قدس) است سوار مترو می‌شود و در ایستگاه تختی یا ایستگاه شهدا پیاده می‌شود می‌گوید که سرعت‌بالای مترو و اینکه همیشه صندلی خالی برای نشستن گیرت می‌آید خیلی خوب است اما اینکه قطار هر نیم ساعت می‌رسد، باعث معطلی و تلف شدن وقت مسافران می‌شود.
ریحانه و مبینا کلاس دهم هستند و از جلسه امتحان بازمی‌گردند. ریحانه را صبح‌ها پدرش به مدرسه می‌رساند و عصرها خودش با اتوبوس به خانه‌شان بازمی‌گردد. حالا یک‌هفته‌ای هست که سوار مترو می‌شود و خوشحال است از این کار که حکم یک کشف جالب را برایش دارد، دو روزی هست که همکلاساش مبینا را هم تشویق کرده تا سوار مترو شود. قطار شهری به ایستگاه علیخانی می‌رسد و دو همکلاسی از مترو پیاده می‌شوند.
رضوی زاده، دبیر است و او هم از جلسه امتحان بازمی‌گردد. آرامش مترو بهترین ویژگی این وسیله حمل‌ونقل برای اوست که زیاد از آن استفاده می‌کند. رضوی زاده که ایستگاه جابر پیاده می‌شود می‌گوید که این ایستگاه از خیابان فاصله زیادی دارد و مسافر باید پیاده‌روی زیادی انجام دهد تا به ایستگاه برسد. حرکت نیم ساعت به نیم ساعت مترو برای او هم بسیار ناخوشایند است. قطار به ایستگاه جابر می‌رسد، خانم معلم پیاده می‌شود و مردی هم سوار می‌شود.
دو قطار؛ یکی در مسیر رفت و یکی در مسیر برگشت فعال‌اند و اندک مسافران متروی شهر را جابجا می‌کنند. 20 ایستگاه برای خط مترو تعریف‌شده که در حال حاضر 11 ایستگاه فعال‌اند و ایستگاه‌های دیگر در حال ساخت و آماده‌سازی هستند. نام ایستگاه‌ها به ترتیب در مترو نوشته‌شده است: قدس، بهارستان، گلستان، شهید مفتح، شهید علیخانی، جابر، کاوه، شهید چمران، شهید باهنر، شهدا، تختی، امام حسین (ع)، انقلاب، سی‌وسه‌پل، دکتر شریعتی، آزادی، دانشگاه، کارگر، کوی امام و دفاع مقدس. در حال حاضر مترو از ایستگاه قدس تا ایستگاه تختی فعال است. ساعت 12 ظهر است و قطار به ایستگاه آخر (قدس) می‌رسد. مسافران پیاده می‌شوند. اینجا خلوت‌تر و آرام‌تر از ایستگاه شهداست. تکنسین فنی ایستگاه قدس می‌گوید که دو قطار، در خط رفت‌وآمد می‌کند؛ یکی در خط رفت و یکی در خط برگشت. هر قطار هم پنج واگن دارد. او صبح‌ها جمعیت ورودی به ایستگاه قدس را بیشتر می‌داند و عصرها جمعیت خروجی از آن را.
یکی از کارکنان ایستگاه قدس، از دلایل خلوتی ایستگاه را اطلاع‌رسانی بسیار کم درباره مترو می‌داند و می‌گوید که خیلی از مردم نزدیک این ایستگاه در شهرک‌های قدس، کوثر و عاشق‌آباد هم هنوز از فعالیت مترو خبر ندارند. او معتقد است که وقتی ایستگاه‌های بیشتر افتتاح شود و مردم بتوانند ازاینجا به انقلاب و دروازه شیراز بروند حتما ایستگاه سوت‌وکور آنها و دیگر ایستگاه‌ها شلوغ می‌شوند.
ساعت 12:15 دقیقه در ایستگاه قدس سه زن و یک دختربچه به انتظار قطار نشسته‌اند که یک ربع دیگر می‌رسد. عاطفه، زن جوان خانه‌دار می‌گوید که بار اول با همسرش سوار مترو شد و استرس زیادی داشت اما حالا دیگر خودش سوار می‌شود و از اینکه مجبور نیست در این ترافیک و آلودگی صوتی سوار اتوبوس‌های شلوغ شود راضی است.
ساعت 12:30 دقیقه قطار از ایستگاه قدس به سمت ایستگاه بهارستان حرکت می‌کند. 10 نفری در آن نشسته‌اند. دو دقیقه بعد در ایستگاه بهارستان 12 دانش‌آموز پسر دوره راهنمایی که بیشترشان افغان هستند سوار مترو می‌شوند و شیطنت‌ها و صدای آنها سکوت را می‌شکند. دو دقیقه بعد ساعت 12:44 دقیقه قطار در ایستگاه گلستان می‌ایستد و 10 نفر از دانش آموزان پسر پیاده می‌شوند و یک مسافر زن هم سوار می‌شود.
«این قطار تا ایستگاه تختی در همه ایستگاه‌ها توقف می‌کند. ایستگاه شهید مفتح. درهای سمت راست باز می‌شود. لطفا از در فاصله بگیرید.» این صدایی است که در هر ایستگاه با نام همان ایستگاه شنیده می‌شود.
ساعت 12:36 دقیقه است که قطار در ایستگاه مفتح می‌ایستد، دو دانش‌آموز افغان پیاده می‌شوند و چهار زن سوار می‌شوند. جمعیت قطاری که از روبه‌رو رد می‌شود اندکی بیشتر از این قطار است که 18 مسافر دارد. قطار شهری از دو ایستگاه علیخانی و جابر هم عبور می‌کند و ساعت 12:43 دقیقه در ایستگاه کاوه است و دو دقیقه در اینجا توقف می‌کند. دو دقیقه بعد قطار در ایستگاه شهید چمران است و دو دقیقه بعدازآن در ایستگاه باهنر، ساعت 12:50 دقیقه در ایستگاه شهدا که به نسبت ایستگاه‌های دیگر شلوغ‌تر است می‌ایستد. 12 نفری که بیشترشان زن هستند سوار می‌شوند تا به ایستگاه آخر (ایستگاه تختی) بروند.
قطار ساعت 12:53 دقیقه به ایستگاه آخر می‌رسد و مسافران پیاده می‌شوند. جنب‌وجوش بیشتری در این ایستگاه که کارکنان آن‌هم بیشترند، دیده می‌شود. مسئول این ایستگاه هم می‌گوید که صبح و ظهر ایستگاه شلوغ‌تر است.
فاصله ایستگاه قدس تا ایستگاه تختی در مترو 23 دقیقه طول کشید؛ زمانی که حداقل دو برابر آن طول می‌کشد تا با اتوبوس یا تاکسی این مسیر را طی کرد. مترو سریع حرکت می‌کند و فعلا خبری از آلودگی صوتی و شلوغی در آن نیست و هر زمان که وارد آن شوید صندلی‌های خالی بسیاری در آن برای نشستن پیدا می‌شود.
سمیرا در حال بالارفتن از پله‌های ایستگاه متروی تختی است و می‌گوید که ماشین دارد و کمتر از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کند. او که چهار باری سوار مترو شده، می‌گوید که باورش نمی‌شود مترویی که این‌همه سروصدا برایش به راه انداخته شد و این‌همه زمان برد و مهمتر از همه چهارباغ را برخلاف نظر کارشناسان میراث به خاطر مترو از ابهت و شکل زیبا و تاریخی‌اش انداختند این‌قدر خلوت و سوت‌وکور باشد.