پشت و پناه همه شهیدان

در لابلای تصاویر مربوط به پرسه زنی در گالری ها به تصویر این یادداشت که مربوط به نمایشگاه آثار اولین دوسالانه جایزه دانشگاهی شهید بهروز مرادی، برخورد کردم. شهید بهروز مرادی، خالق اثر جاودانه به خرمشهر خوش آمدید، جمعیت 36 میلیون نفر است، نمایشگاه این آثار در شهریور امسال و در نگارستان امام خمینی اصفهان تهیه برپا شده بود. این که خود جایزه مورد بی مهری دوستان رسانه قرار گرفت، بماند برای زمان دیگری. امید آنکه انتشار کتاب های اولین دوسالانه جایزه دانشگاهی شهید بهروز مرادی مورد توجه دوستان خبرنگار قرار بگیرد. اما به دو دلیل این تصویر برای یادداشت امروز، انتخاب شده است و اکنون به دنبال این انتخاب، یادداشت مربوط به آن هم تنظیم و ارائه شده است. نخست آنکه، اول دی ماه مصادف با سالروز تولد این شهید سعید است و جا دارد با برگزاری این جایزه یاد و نام آن شهید بیشتر و بهتر ارائه گردد. از سویی امسال دوم دی ماه، سالروز ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهاست. زهرایی که پشت و پناه همه شهیدان در طول تاریخ و از جمله شهدای دفاع مقدس بوده است. یکی از محورهای جایزه هم مسئله حجاب و عفاف بود و تعداد بالایی از شرکت کنندگان، البته در کل محورها و بخش های مختلف جایزه از عکاسی، گرافیک، نقاشی و خوشنویسی تا پژوهش هم خانم بودند. مکان برگزاری نمایشگاه نیز، گالری نگارستان امام خمینی اصفهان بود و این روزها، تاریخ ولادت آن امام نیز هست. اما از همه این مقدمات که بگذریم بازدیدگنندگان این نمایشگاه در این تصویر دو تن از مادران هستند. جا دارد که به نام و یاد شهید بزرگوار، تجلیلی بکنیم از مادرانی که در کنار بزرگ ترین کار هستی یعنی مادری، هنرمند هم هستند و  دستی در دنیای هنر دارند.  مادرانی که سراغ شهدا می آیند و برای تربیت فرزندانشان و کارهای دیگرشان، از شهدا کمک می خواهند. مادری خودش والاترین هنر انسانی است. هنری که اصل آن ودیعه الهی است و مادری که هنرمند است به اصل مادری نزدیک تر است و مادری در او بیشتر رشد کرده است. او آینه ای است که گل داده و عاشقانه ای است که ستون خانه و فرزندان شده است. آنهایی که کلام حضرت فاطمه (س) را شنیده و خوانده اند، می دانند او سخن وری بزرگ و دقیق بوده است. مادران فاطمی، البته که باید هنرمند و سخن ور باشند. جا دارد در این جا به همه مادران بزرگوار اصفهانی به خصوص مادران شهدا، روز مادر را تبریک بگویم و البته افتخار کنم در شهری زندگی می کنم که مادران هنرمند، مادران نویسنده و البته مادران فعال اجتماعی و  اهل رسانه وجود دارد. مادرانی که نشان می دهند مادری نه تنها مانع فعالیت های اجتماعی نشده بلکه در برخی موارد همزمان با هدف بودن، پله ای برای رفتن به هدفهای دیگر نیز بوده است. اندیشه یک مادر از اندیشه کسی که از این نعمت محروم است به مراتب دارای غنا و عمق بیشتری است. مادران، بیشتر هستی را درک می کنند و فهم وسیع تری از زیست انسان دارند.