اصفهان گرد- ۱۹۲
حس گمشدگی
گالری موسسه هنری آرین مهمان نقاشی های فاطمه رضایی با عنوان «بی در کجا» است. او متولد 1380 یزد و دانشجوی کارشناسی ارشد نقاشی دانشکده هنرومعماری دانشگاه یزد است
بسیاری از ما احساس های ناب خود را در نسبت با طبیعت به دست آورده ایم. در همان پرسه زنی های بین درختان و ریشه ها و تکه های چوب و گیاهان. پرسه زنی که در دل طبیعت بسیار گشته است، اگر در شهر دلش گرفت و اگر دوباره خواست طبیعت را کشف کند، گاهی می تواند با رفتن به گالری های هنری که آثاری با نگاه به طبیعت در معرض دید قرار داده اند، به کشف تازه ای دست پیدا کند و شیرینی پرسه زنی در طبیعت را در پرسه زنی در گالری هم به دست آورد. نمونه خوب این فرصت را این روزها تا 7 آذرماه گالری موسسه هنری آرین در اختیار علاقمندان به هنر و نقاشی و طبیعت قرار داده است.
. در بیانیه نمایشگاه آمده است: مجموعه «بی در کجا» حاصل تجربه شخصی است که به واسطه دور شدن من از محیط امن و قرار گرفتن در یک محیط کاملا جدید و ناآشنا اتفاق افتاد. در این مکان قدم برمی دارم سعی می کنم با آن ارتباط برقرار کنم ساعت ها خود را مشغول کشف محیط اطراف می کنم، خیره به جزئیات می شوم، اشیا و شاخ برگ هایی را جمع آوری می کنم و بعد به دور دست ها نگاه می کنم، اما چیزی که در همه این ها مشترک است نوعی حس گمشدگی ست.
آثار این مجموعه با تکنیک های اکریلیک و ترکیب مواد و در ابعاد 60*120 و 80*120 خلق شده اند. برای پی بردن به موضوع نمکایشگاه بخش دیگری از بیانیه را با هم مرور می کنیم: «همیشه مجذوب طبیعت بوده ام، همیشه خودم را مابین گل و گیاه و درخت پیدا کرده ام، اما این بار متفاوت تر از قبل، درگیر پیچ و تاب و شکستگی های چوب، این عنصر حیرت انگیز شده ام. خودم را در آن جست و جو کرده ام، در هر شکستگی خرد شدگی، سوختن و حتی جوانه زدن و روییدن»
زیبایی خاص این آثار و گره زدن چشم مخاطب با طبیعت، جاذبه ای را ایجاد کرده است که می تواند لذت بصری به مخاطب آنها بدهد. هنرمند این آثار پیش از این تجربه نمایشگاه های گروهی شکست نور در گالری اکنون اصفهان/ با یک گل بهار نمی شود. گالری جریان. یزد/ گالری وَست،تهران/ روزمرگی و ...را داشته است. در پایان سراغ بخش انتهایی بیانیه نمایشگاه می رویم و از همین جا از شما دعوت می کنیم تا از این مجموعه زیبا، بازدید کنید. و اما در بخش پایانی این بیانیه آمده است: «علاقه من به طبیعت و ثبت آن نقطه اشتراک من با این محیط و محرک اصلی من برای شروع این مجموعه شد ولی هدف من ورای بازنمایی یک چشم انداز طبیعی بود. درواقع بیان احساساتم به واسطه این طبیعت نامحدود شکل گرفت».