غفلت از گزاره‌ای مهم به نام فرهنگ هواداری
فوتبال پرطرف‌دارترین و محبوب‌ترین ورزش در جهان است. از نیم‌قرن اخیر، ورزش فوتبال در جامعه ما از ابعاد گوناگون رشد گسترده‌ای پیدا کرده است و رقابت‌های این ورزش به طور مستمر روبه‌افزایش است. اما هوادار و بحث هواداری یکی از مهم‌ترین ارکان ورزش به‌خصوص ورزش پرطرف‌دار فوتبال است
فوتبال پرطرف‌دارترین و محبوب‌ترین ورزش در جهان است. از نیم‌قرن اخیر، ورزش فوتبال در جامعه ما از ابعاد گوناگون رشد گسترده‌ای پیدا کرده است و رقابت‌های این ورزش به طور مستمر روبه‌افزایش است. اما هوادار و بحث هواداری یکی از مهم‌ترین ارکان ورزش به‌خصوص ورزش پرطرف‌دار فوتبال است. توسعه فرهنگ هواداری یکی از رویکردهای درآمدزایی و توسعه پایدار اقتصادی باشگاه‌ها در کشورهای صاحب فوتبال است. ظرفیتی که مشابه بسیاری از حوزه‌های دیگر در کشور ما مورد غفلت قرار گرفته و چندان توجه خاصی در راستای توسعه فرهنگ هواداری صورت نمی‌گیرد. هواداری و توجه به بحث فرهنگ هواداری موضوعی است که هیچگاه به‌صورت ریشه‌ای و بنیادی به آن نپرداخته‌ایم و این سوءمدیریت باعث ایجاد وضعیت پرآسیب کنونی شده است؛ وضعیتی که طی هفته‌های گذشته جنجال‌های زیادی را با خود به همراه داشته است و از آن سو محرومیت‌هایی که بازدارندگی لازم را ندارند و یا به شکلی جمعی در نظر گرفته می‌شود تنها ابزاری شده که تلاش کرده‌ایم به‌وسیله آن فرهنگ هواداری را ترویج دهیم؛
این در حالی است که سال‌هاست به‌صورت تجربی به تأثیر ناچیز و محدود آن دست‌یافته‌ایم. اما یک سؤال اساسی اینکه دقیقاً چه کسی و یا چه سازمان و نهادی مسئولیت ارتقا فرهنگ هواداری را به عهده دارد؟ می‌توان ادعا کرد که گرایش به کارهایی نمایشی و توجه‌نکردن اصولی به اصل موضوع فرهنگ‌سازی در میان هواداران باعث شده تا هیچگاه نتوانیم مسائل را به‌صورت ریشه‌ای برطرف کنیم. بدون شک نهاد مقدس خانواده و مدرسه بیشترین نقش را در ارتقای فرهنگ هواداری در میان نسل جوان داراست. باشگاه‌هایی که نام فرهنگی و ورزشی با خود یدک می‌کشند نیز متهمان دیگری هستند که در فرهنگ هواداری برنامه‌ای جامع نداشته‌اند. از سوی دیگر بازیکنان به‌عنوان الگوهای نسل جوان شاید بهترین گزینه برای آموزش فرهنگ هواداری باشند بازیکنانی که در میدان رقابت با بسیاری از چالش‌های مثبت و منفی روبرو می‌شوند و می‌توانند با تصمیمی عقلایی الگویی تمام‌عیار برای نوجوان و جوانی باشند که بر روی سکوها ناظر بر یک رقابت هستند. دراین‌بین نباید نقش رسانه‌ها به‌خصوص رسانه ملی را در این حوزه نادیده گرفت. به‌هرحال درصورتی‌که بخواهیم کلی‌تر به موضوع فرهنگ هواداری توجه و تمرکز داشته باشیم باید بگوییم بخش عمده خشونت‌هایی که در ورزشگاه شاهد آن هستیم ناشی از فشارهای تحمیلی زندگی بر دوش کسانی است که وارد ورزشگاه می‌شوند. در ورزشگاه باید شرایطی فراهم شود که تماشاگر فشارهای بیرون از ورزشگاه را فراموش کنند و فضای ورزشگاه برای آنها لذت‌بخش و نشاط‌آور باشد. اما به این دلیل که این موضوع فراموش شده است و مسئولان برای آن فکری نکرده‌اند شاهد انباشت خشونت در محیط ورزشگاه هستیم. به‌هرحال از فدراسیون فوتبال گرفته تا باشگاه‌ها از خانواده تا مدارس همه‌وهمه سهمی در توسعه فرهنگ هواداری دارند؛ اما کمتر به آن توجه می‌کنند.
