روزگار مچاله کاغذ در ایران
کاغذ در سالهای اخیر کالایی حیاتی برای صنایع مختلف فرهنگی و اقتصادی در ایران به شمار میرود، اما آنچنان که بایدو شاید نتوانستهایم به مدیریت تولید و مصرف این کالای استراتژیک بپردازیم.
کاغذ در سالهای اخیر کالایی حیاتی برای صنایع مختلف فرهنگی و اقتصادی در ایران به شمار میرود، اما آنچنان که بایدو شاید نتوانستهایم به مدیریت تولید و مصرف این کالای استراتژیک بپردازیم.
به گزارش تسنیم ، در یکی دو ماه گذشته بازار کاغذ اگرچه با آرامش نسبی روبرو بوده است و در این میان روزهایی نیز با افرایش 20 درصدی قیمت تلاطمی هر چند اندک در آن به وجود آمد، اما کارشناسان این حوزه همواره خبر از روزهای گران این کالا در آینده نزدیک میدهند، چرا که با توجه به افزایش قیمت ارز و قیمت جهانی کاغذ و همچنین کاهش فروش کاغذ در چین افزایش قیمت ناگریز خواهد بود. بنابراین نوعی نگرانی در همه بخشهای مصرفکننده کاغذ از فرهنگی گرفته تا اقتصادی ایجاد شده است. قشر فرهنگی مهمترین نگرانیشان گران شدن کتاب و رکود شدیدتر در صنعت چاپ است، صنعت چاپی که به واسطه مشکلات اقتصادی سالهای اخیر اندک اندک به سمتی میرفت که از سایه سنگین رکود چند ساله جانی به در ببرد.
بنابراین باید انتظار داشت که روزهای زرد کاغذ در سالهای ابتدایی دهه 90 بار دیگر از راه برسد و بازار رکود چند ساله کاغذ را با تکانی شدید روبرو سازد، تکانی که میتواند به ویرانی هر چه بیشتر صنعت نشر و چاپ بیانجامد. اما چرا در سالهای گذشته این روزها را پیش بینی نکرده و فکری برای آن نیندیشیدهایم، مگر بارها سخن از حمایت از تولید کلی کاغذ برای خلاصی از واردات به میان نیامد؟ مگر رهبر معظم انقلاب بر راهاندازی کارخانههای تولید تاکید نکردند؟ مگر در سالهای اخیر سرمایهگذاریها بر این صنعت افزایش نیافت؟ پس چرا هنوز در تولید کاغذ چاپ و تحریر خودکفا نشدایم؟ویدئوی زیر به خوبی پاسخ این پرسشها را روشن میسازد.