نرگس کلباسی، بانوی نیکوکار کشورمان که بیش از دو سال به اتهام قتل یک کودک اجازه خروج از هندوستان را نداشت با حمایت‌های دستگاه دیپلماسی کشور توانست بی‌گناهی خود را اثبات کرد و روز گذشته پس از 17 سال دوری، دوباره به وطن بازگشت.
اصفهان امروز: سالی که گذشت با اتفاقات و حوادث متعددی همراه بود که مدت‌ها ذهن افراد را درگیر خود کرد. در این رهگذر ماجرای نرگس کلباسی، دختر اصفهانی که در هندوستان مورد محاکمه قرار گرفت مدت‌زمان زیادی تیتر یک رسانه‌های مختلف داخلی و خارجی شد. این بانوی نیکوکار کشورمان که بیش از دو سال به اتهام قتل یک کودک اجازه خروج از هندوستان را نداشت با حمایت‌های دستگاه دیپلماسی کشور توانست بی‌گناهی خود را اثبات کرده و روز گذشته پس از 17 سال دوری، دوباره به وطن بازگشت. او در سال ۲۰۱۰ «بنیاد خیریه پریشان» را به امید بهبود زندگی کودکان یتیم و رها شده جهان تأسیس کرد و نام یتیم‌خانه‌اش را به یاد پریشان، کودک یتیمی که در سریلانکا دید، انتخاب کرد. بنیاد پریشان پس از تأسیس یتیم‌خانه‌ای دخترانه و سرای نگهداری از کودکان نابینا در شرق هند افتتاح شد.
اتهام قتل غیر عمد
یکی از کودکان در سال ۲۰۱۴ ناپدید شد (کودک مذکور در اردویی که توسط خانم کلباسی تدارک دیده بود غرق شد) و در پی آن خانم اشتری با اتهام قتل غیرعمد مواجه شد و درصورتی‌که اتهام ثابت می‌شد، نرگس به حبس محکوم بود. نرگس اشتری در درخواستی که به زبان انگلیسی منتشر کرد از دوستان و همکارانش در بریتانیا خواست از او حمایت کنند. اشتری گفته بود تا پایان روند قانونی اجازه ترک هند را ندارد و نگران است از محاکمه عادلانه برخوردار نباشد و از مردم می‌خواهد در حمایت از او نامشان را به طومار بیفزایند. کمپین اینترنتی که به همین منظور راه افتاده از نخست‌وزیر ایالت اودیسای هند و از نارندرا مودی نخست‌وزیر هند می‌خواهد در این پرونده دخالت کنند.
حمایت دولت ایران
دولت جمهوری اسلامی اعلام کرد که از نرگس اشتری حمایت خواهد کرد. حسن نوریان سرکنسول ایران در حیدرآباد هند برای پیگیری وضعیت حقوقی و کنسولی او به رایاگادا در ایالت اوریسا رفت و برای حضور در دادگاه و پشتیبانی از نرگس اشتری دوباره نیز در آنجا حاضر شد. محمدجواد ظریف نیز در ۱۳ آذر ۱۳۹۵ در محل سفارت ایران در دهلی‌نو با نرگس کلباسی اشتری دیدار کرد. در آن زمان حسن نوریان در رابطه به پرونده نرگس کلباسی اشتری تبعه ایرانی - بریتانیایی گفت: خانم اشتری آزادشده‌اند ولی با توجه به شرایطی که در منطقه رایاگادا حاکم است و منطقه حالت قبیله‌ای دارد ممکن بود افراد و نزدیکان خانواده کودک غرق‌شده در رودخانه بخواهند برایشان مشکلی ایجاد کنند به همین دلیل موقتاً در شهر دیگری خارج از محل زندگی‌شان سکونت می‌کنند و تنها برای شرکت در جلسات دادگاه به رایاگادا می‌آیند. او در رابطه بااینکه این پرونده از چه سالی در جریان است و در حال حاضر در چه مرحله‌ای قرار دارد گفت: این پرونده از سال 2014 به جریان افتاده است و رسیدگی به آن بسیار طولانی شده است و حدود دو تا سه روز گذشته به رایاگادا رفتم و رئیس دادگستری این شهر به من گفت: از دادگاه عالی
ایالت اریسا نامه‌ای دریافت کرده است که ظرف یک ماه آینده یعنی تا اوایل نوامبر رأی نهایی صادر خواهد شد تا خانم نرگس اشتری بتواند به کار خود ادامه دهد. وی در ادامه در رابطه بااینکه از چه زمانی ایران در جریان پرونده نرگس کلباسی اشتری قرار گرفت توضیح داد: با توجه به اینکه در 5 سالی که خانم اشتری در ایالت اریسا سکونت داشتند هیچ تماسی با ما نگرفتند کنسولگری هم هیچ اطلاعی از حضور ایشان نداشت. از سوی دیگر خانم اشتری با گذرنامه بریتانیایی به هند واردشده و آن‌طور که خودش گفته قصد داشت به کودکان یتیم و نابینا در خفا کمک کند هیچ اطلاعی از وجود او نداشتیم و نمی‌شناختیمش. نوریان بابیان اینکه پس از غرق شدن کودک هندی و باز شدن پرونده برای خانم اشتری او با سفارت بریتانیا تماس گرفته بود گفت: زمانی که خانم اشتری از کمک و حمایت افراد محلی ناامید شده بود به گفته خودش با سفارت بریتانیا تماس می‌گیرد ولی بریتانیا به این مسئله ورود پیدا نمی‌کند و بعدازآن سرکنسولگری ایران در حیدرآباد در جریان موضوع قرارگرفته و بلافاصله بحث تابعیت ایرانی خانم اشتری موردبررسی قرار گرفت. او ادامه داد: بستگان خانم اشتری اصل شناسنامه او را که در اصفهان
بود از طریق سیستم اتوماسیون ارسال کرده و با توجه به اینکه پدر و مادر و شناسنامه ایرانی داشتند بدون هیچ مانعی برایشان گذرنامه ایرانی صادر کردیم.
حکم دادگاه محلی
در روز دوشنبه ۱۵ آذر دادگاه محلی، حکم یک سال زندان و ۳۰۰ هزار روپیه جریمه نقدی برای نرگس اشتری صادر کرد. سرکنسول ایران در حیدرآباد گفت: «نرگس کلباسی هم‌اکنون با سپردن وثیقه ملکی از بازداشت خارج‌شده است و باید منتظر دادگاه تجدیدنظر باشد.»
اما پس از کش‌وقوس‌های فراوان سرانجام کلباسی، روز شنبه ۵ فرودین از سوی دادگاه تجدیدنظر «رایاگادای» هند، از اتهام به قتل تبرئه شد و در توییتر خود از محمدجواد ظریف و ملت ایران تشکر کرد. نرگس کلباسی در توئیت خود از تلاش‌های خستگی‌ناپذیر محمدجواد ظریف در راستای کمک به وی و همچنین از حسن نوریان (سرکنسول ایران در حیدرآباد) به خاطر کمک‌هایش و همچنین تلاشش جهت تحقق عدالت در ارتباط با پرونده او تشکر کرده است. این بانوی نیکوکار همچنین از ملت ایران نیز به خاطر حمایتی که از وی در طول این مدت داشته‌اند، قدردانی کرد.
هرگز کسی غرق شدن کودک راندید
نرگس دوستان زیادی در ایران، کانادا و انگلستان داشت و همواره در اداره امور خیریه از این دوستان خود کمک می‌گرفت. سپهر سلیمی یکی از نزدیک‌ترین دوستان نرگس در ایران و اصفهان است که در این مدت پیگیر برخی کارهای او نیز بوده و در خصوص آنچه بر نرگس گذشته است می‌گوید: نرگس به‌صورت کاملاً خیرخواهانه و بدون هیچ چشمداشتی در این منطقه کار خود را آغاز کرد که این مسئله با انتقاداتی از مافیای محلی همراه شد چراکه در آن منطقه مراکز خیریه محلی وجود داشت که کمک‌های مالی دریافتی را صرف امور غیر خیریه می‌کرد و نرگس در این خصوص افشاگری‌هایی انجام داده بود.
سلیمی ادامه می‌دهد: این مافیا به دنبال حذف نرگس بود و ماجرای کودک غرق‌شده را نیز همین افراد علم کردند. به‌این‌ترتیب که کودک مفقودشده در اردویی گم شد که هم پدر و مادرش در آن حضور داشتند (پدرش مسئول خیریه و مادرش آشپز آن) و هم اینکه آن کودک جزو کودکان تحت سرپرستی نرگس نبود. ضمن اینکه هرگز کسی غرق شدن او راندید و جسدی نیز پیدا نشد اما گفته شد که در اثر سهل انگاری نرگس کودک ابتدا مفقود و سپس غرق‌شده است.
وی اضافه می‌کند: در رأی دادگاه حکم اعدام برای نرگس وجود نداشت اما یک سال حبس احتمالی او در زندان آن منطقه که بالاترین آمار ایدز و هپاتیت و دیگر جرائم را داشت حتی از مرگ نیز برای او بدتر بود و در صورت وقوع این اتفاق و حبس نرگس در آن زندان معلوم نبود چه اتفاقات شومی برای او رخ می‌داد. سلیمی اشاره می‌کند: مافیای محلی آن منطقه گرچه نتوانستند اتهامی به نرگس وارد کنند اما به هدف خود که حذف نرگس از آن منطقه بود رسیدند. اگرچه در انتها عنوان شد نرگس می‌تواند ادعای خسارت کند اما این مسئله هم نیاز به حضور نرگس در آن کشور و منطقه را دارد و هم با صرف هزینه‌های بالا همراه خواهد بود. ضمن اینکه با توجه دوران سخت و حواشی که در این مدت وجود داشته است، نرگس تصمیم ندارد که این پرونده را دنبال کند.
نرگس پس از اعلام حکم نهایی، در کانال تلگرام خود چنین نوشت: دقایقی پیش حکم دادگاه تجدیدنظر در شهر رایاگادا در مورد پرونده من اعلام و از همه اتهامات وارده تبرئه شده و بی‌گناه شناخته شدم. مقارن با این پیام در همان روز محمدجواد ظریف در صفحه اینستاگرام خود به نرگس کلباسی به خاطر تبرئه شدنش تبریک گفت. طی آخرین واکنش نرگس در کانال تلگرام خود، او چنین نوشته است: نمی‌توانم باور کنم که فردا در ایران هستم. فکرم حسابی مشغول است، فکرها و خاطرات در سرم می‌پیچد. مغزم مثل خودرویی است که با سرعت هزار مایل در ساعت حرکت می‌کند. به خیلی چیزها فکر می‌کنم اما به‌طور خاص به خانواده‌ام فکر می‌کنم. وقتی من و برادرانم پس از مرگ پدرم ایران را ترک کردیم خانواده‌ام بهترین‌ها را برای ما خواستند. آن‌ها می‌خواستند ما شادباشیم و اجازه دادند ایران را ترک کنیم زیرا می‌دانستند ما در کشوری که بیشتر به آن آشنایی داریم خوشحال‌تریم. فضای ایران برایمان جدید بود و بسیار متفاوت. ما در مدت‌زمان کوتاهی والدینمان را ازدست‌داده بودیم، بسیار جوان بودیم و هرکسی می‌خواست در مدت‌زمان کوتاهی برای ما تصمیم‌گیری کند امّا بهترین تصمیم برای ما برگشت به انگلستان
بود؛ زیرا بخش بزرگی از زندگی‌مان را آنجا گذرانده بودیم. وقتی در انگلستان بودیم به یاد دارم روزی عمه‌ام من و برادرانم را به کانادا دعوت کرد. خاطره کوتاهی از عمه داشتم و حس می‌کردم برای اولین بار است که او را می‌بینم. از زمانی که ما در فرودگاه کانادا دید، لحظه‌ای عشقش را از ما دریغ نکرد. او پیشنهاد کرد که سرپرستی برادر کوچکم امیر را بپذیرد و طی ده سال گذشته امیر در کنار عمه در کانادا زندگی کرده است. او آنجا به دانشگاه می‌رود و شاد و تندرست است. اگر عمه‌ام چنین نمی‌کرد هرگز نمی‌توانستم این سبک از زندگی را داشته باشم. تا پیش از آن همواره نگران امیر بودم ولی عمه‌ام زندگی بهتری برای او ساخت. عمه‌ام را دوست دارم چون می‌دانم امیر را مثل پسرش دوست دارد و می‌دانم امیر شرایط خوبی دارد. دوستت دارم عمه جون برای لطف زیادی که به ما داشتی. پدرم خوش‌شانس بود که خواهری مثل شما دارد. وقتی یازده‌ساله بودم خانواده پدری و مادری از دیدن دوباره ما هیجان‌زده بودند. آن‌ها به ما عشق دادند. به خاطر دارم وقتی مادرم فوت کرد مادربزرگم تلاش زیادی کرد که خلأ ایجادشده ناشی از فقدان او را پر کند و درد ما را کاهش دهد. به یاد دارم وقتی پدرم
بیمار بود عموها به خانه ما می‌آمدند و برایمان غذا می‌پختند. به یاد دارم عموهایم همواره می‌گفتند بابا به بهشت رفته و کنار مادرم شاد است. تلاش می‌کردند ترس ما را کاهش دهند. بابا حسن برادران و خواهرش را خیلی دوست داشت و یقین دارم از اینکه پیش آن‌ها برمی‌گردم خوشحال است. بخش زیادی از عمرم را با خانواده نبوده‌ام اما می‌خواهم تغییر کنم. می‌خواهم طعم زندگی عادی را بچشم. می‌خواهم دوستشان داشته باشم و اجازه دهند دوستشان داشته باشم و می‌دانم این تقدیری است که خدا برایم مقدر کرده است. خدا به روش‌های جادویی کار خودش را می‌کند و دوستش دارم. خدا همیشه برایم بالاترین است و برای همه آزمایش‌هایش در شرایط سخت و خوب سپاسگزارم. ممنونم برای تمام تأثیراتی که در زندگی من گذاشتی. نیاز دارم در ایران استراحت کنم و دردهایم التیام یابد. فعلاً هیچ‌چیز جز «عشق» در برنامه آینده‌ام نیست.
با ورود نرگس به اصفهان پس از 17 سال دوری، او بر مزار پدرش دكتر حسن كلباسي واقع در مسجد رکن الملک مجموعه تخت فولاد اصفهان حضور پیدا کرد و این تجدیددیدار با همراهی مردم و مسئولین ازجمله حسن نوریان، سرکنسول ایران در حیدرآباد هند انجام شد. شاید این بار نرگس که سیاهی‌هایی سنگین‌تر از خاطرات مرگ عزیزانش را در هند دیده است، با نگاهی روشن به وطن پا گذاشته و دریابد که هرگز «هیچ کجا خانه خودش نمی‌شود...»
