جذب مدافع میانی برای طلایی پوشان از نان شب هم واجب تر است
نیاز پاشنه آشیل سپاهان به ترمیم فوری
نیاز سپاهان به جذب یک دفاع وسط کاملا به چشم میآید.
اصفهان امروز-امیرحسین احتشامی: جایی که به پاشنه آشیل طلایی پوشان تبدیلشده و در لیگ قهرمانان بلای جان تیم مورایس شد. بازی رفت با الهلال اخراج محمد دانشگر شیرازه تیم سپاهان را از هم پاشید و در بازی برگشت هم همین اتفاق تکرار شد و این بار نوبت به سیاوش یزدانی رسید. در هر دوبازی هم مورایس مجبور شد تا از یک بازیکن غیرتخصصی در این پست استفاده کند. امید نورافکن در بازی رفت به جای رضا اسدی به بازی آمد تا در کنار سیاوش یزدانی زوج دو نفره تیمشان را تشکیل دهند. فعل و انفعالی که منجر به بر هم خوردن تمرکز بازیکنان سپاهان شد و دو گل وقتهای اضافی بازی هم حاصل همین ضعف بود. در بازی برگشت هم این سیاوش یزدانی بود که در دقیقه 71 کارت قرمز را جلوی روی خود دید و همین اخراج برای تکرار اتفاقات بازی رفت یعنی دریافت دو گل دیگر کفایت میکرد. برای بررسی دقیقتر ضعف خط دفاعی این تیم باید به جزئیان این دوبازی با دقت بیشتری پرداخت. ابتدا به بازی رفت برگردیم. ورزشگاه نقشجهان برای نخستین مرتبه با ظرفیت کامل پرشده و آماده یک پیروزی بزرگ و رویایی بود. تا دقیقه 76 که محمد دانشگر اخراج شد، همه چیز خوب پیش میرفت اما اخراج دانشگر همه چیز را تغییر داد و سپاهان که با پرس و فشار بالای مهاجمین حریف در حال ایجاد شانسهای متعدد گلزنی قرار داشت، مجبور به دفاع از نتیجه تساوی شد. در ادامه الهلال موقعیتهای زیادی ایجاد کرد و سرانجام موفق شد دروازه نیازمند را دومرتبه در دقایق 93 و 96 باز کند. شاید اگر در این مسابقه کمی هم شانس یار تیم مورایس بود، کسب مساوی دور از انتظار نمیشد. در بازی برگشت هم سپاهان باوجود جو بینظیر ورزشگاه کینگدام آرنا که با حضور نزدیک به 30 هزار هوادار آبی و سفید شده بود و برای نخستین مرتبه این اتمسفر توسط یک تیم ایرانی درک میشد، عملکرد خیرهکنندهای مقابل ستارههای بینالمللی و داخلی ژرژ ژسوس داشت. تا دقیقه 70 همه چیز به کام سپاهان بود. آنها توانسته بودند با گل فرشاد احمدزاده در دقیقه 53 پیش بیفتند و با توجه به جریان بازی امیدواری زیادی برای ثبت گل دوم وجود داشت اما یک اتفاق مشابه با بازی رفت شرایط بازی را بهطورکلی درست مانند بازی رفت در نقشجهان تغییر داد. آریا یوسفی درحالیکه دو گزینه برای پاس دادن روی دست خود داشت، اقدام به حرکت در عرض کرد و بازیکن مقابل او موفق به زدن توپ او شد تا سپاهانیها که در حال طراحی حمله بودند، به یک باره در موقعیت ضدحمله و دفاع قرار بگیرند. چند ثانیه بعد مالکوم برزیلی تکنیکی و سرعتی الهلال توپ را از سیاوش یزدانی عبور داده بود و مدافع سپاهان هم چارهای جز تکل زدن پیدا نکرد تا حتی اخراج را به جان بخرد. پس از این اخراج روند بازی در فشار بالای ورزشگاه جدید الهلالیها به سود تیم میزبان تغییر کرد و آنها به گل نخست مسابقه در دقیقه 76 دست پیدا کردند. چند دقیقه بعد اتفاق مهم دیگری در بازی رخ داد. یک توپ ارسالی از سمت چپ خط دفاع سپاهان سراسیمه به بیرون از محوطه جریمه برگشت داده شد. نوس هافبک سرشناس و متبحر الهلالیها در شوتزنی پشت محوطه جریمه انتظار میکشید تا با دوضرب این توپ برگشتی را به گل تبدیل کند. شاید در این صحنه اگر آریا یوسفی تصمیم بهتری میگرفت و توپ را به فرشاد احمدزاده میسپرد که در فضایی کاملا مناسب قرار داشت و یا آن را به کنارههای محوطه جریمه میفرستاد، فرصت برای شوتزنی نوس فراهم نمیشد. این اتفاقی است که علاقمندان به فوتبال به خوبی آن را در بازی ایران و قطر هم به یاد دارند؛ جایی که روی گل معز علی شجاع خلیلزاده برخلاف اصول ابتدایی فوتبال توپ را به جایی کنارههای زمین به پشت محوطه جریمه فرستاد. بههرحال سپاهان با شکست 6 بر 2 دو مصاف رفتوبرگشت برابر الهلال را در اصفهان و ریاض از مسابقات کنار رفت اما پیام نیازمند 6 گل را در شرایطی دریافت کرد که همتیمیهایش مجبور بودند با یک بازیکن کمتر به دنبال توپ مقابل ستارههای سریع و تکنیکی الهلال بدوند. سپاهان هم در بازی رفت و هم در بازی برگشت، برای دقایقی از الهلال پیش افتاد؛ تیمی که در طول پنج ماه اخیر، برابر هیچ رقیبی حتی یک دقیقه هم عقب نیفتاده بود و همین حقایق نشان میدهد که اگر تجربه، توجه و دقت بیشتری برای رعایت جزئیات در یک مسابقه بزرگ وجود داشت، شاید میشد حتی باوجود شکست در اصفهان، تیم مورایس یک نتیجه تاریخی و رویایی را در عربستان رقم بزند. شاید اگر مورایس یک یا دو مدافع میانی آماده بروی نیمکت داشت در هیچکدام از این دو مسابقات تا این اندازه عذاب نمیکشید. البته نباید از یاد برد که سپاهانیها در ابتدای فصل نقل و انتقالات باید پیشبینی چنین روزهایی تعادل لازم را در تمام خطوط برقرار میکردند.