فیلم‌های کوتاه اصفهان در نوبت نقد و رونمایی
پاتوق فیلم کوتاه با همکاری انجمن سینمای جوان اصفهان، نمایش، بررسی و نقد آثار فعالان این عرصه در اصفهان را آغاز کرده است.
نمایی از کبوترهایی که از این‌سوی قاب به‌سوی دیگر پرواز می‌کنند، در پیش‌زمینه چهره مرد جوان کفترباز که به دوربین زل زده است.
این، نمای افتتاحیه فیلم کوتاه «وحشی» ساخته فردین انصاری است. کارگردان جوانی که با این فیلم و دو فیلم قبلی‌اش، «بیگانه» و «خانه ابری» به سبکی شخصی دست‌یافته و فضاهایی غیررئال و تجربی را می‌توان در آثار او یافت.
او جایزه ویژه رسولاف بهترین فیلم جشن تصویر سال ایران را برای فیلم «بیگانه»، تندیس بهترین استعداد جوان جشنواره منطقه‌ای سینمای جوانان ایران را برای «بیگانه» و «خانه ابری»، دیپلم افتخار بهترین فیلم‌نامه جشنواره منطقه‌ای سینمای جوانان ایران برای فیلم‌نامه‌های «وحشی» و «میم ماشینی»، تندیس بهترین فیلم و تصویربرداری جشنواره فانوس برای «خانه ابری»، تندیس بهترین فیلم، فیلم‌نامه و تصویربرداری جشنواره دانشجویی سپهر برای فیلم‌های «بیگانه» و «خانه ابری» و فیلم‌نامه «میم ماشینی» و تندیس فیلم برگزیده المپیاد هنر دانش‌آموزی برای فیلم کوتاه «پابه‌پا» را به دست آورده است.
پاتوق فیلم کوتاه اصفهان که چندی است به همت انجمن سینمای جوان اصفهان و مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی«ره» برگزار می‌شود، چند ماهی است به رونمایی از آثار کوتاه جدید فیلم‌سازان اصفهانی دست می‌زند. در آخرین برنامه این پاتوق از فیلم کوتاه «وحشی» با حضور کارگردان و عوامل آن رونمایی و میزگردی هم برای بررسی آن در نگارستان امام خمینی برگزار شد.
عطیه سلطانی، مدرس و منتقد سینما، در نشست بررسی این فیلم، ایده ناظر آن را بازی با کلمه وحشی دانست و نظرش را چنین تشریح کرد: «به کبوترهای وحشی در پیشانی‌نوشت فیلم اشاره می‌شود، جایی از فیلم، شخصیت مرد، صفت وحشی را درباره همسرش به کار می‌برد و درنهایت مخاطب این کلمه را معادل نوعی خشونت پنهان خانگی در فیلم می‌داند.»
او از این هم گفت که انصاری باوجود سن کم، مدل‌های ساختاری مختلفی تجربه کرده، از ساختارهایی با ریتم کند و کش‌دار تا فیلمی مثل «وحشی» و در این فیلم هم بیش از دو اثر قبلی خود به ذائقه مخاطب عام نزدیک شده است.
او به نفوذ خشونت حاکم بر فیلم در آشفتگی طراحی صحنه و بازی‌های آن اشاره کرد و از شخصیت زن پرخاشگر فیلم گفت و این‌که هدف او از این خشونت آزاردهنده، تلاش برای دریافت محبت از شوهرش است.
سلطانی فیلم‌نامه این فیلم را هم مبتنی بر ساختار معمایی دانست و اشاره کرد که اگر کارگردان دیگری این فیلم‌نامه سرپا و دارای کشش را می‌ساخت، ممکن بود به دلیل نوع انتخاب لنز، رنگ، طراحی صحنه، بازی‌ها، ریتم و تدوین متفاوت، اثری معمولی ساخته شود.
فردین انصاری، کارگردان این فیلم هم تمرین با بازیگرانش را چنین تشریح کرد: «تنها یک هفته با بازیگرها تمرین کردم، سه بازیگر فیلم نابازیگر نبودند و به آن‌ها اعتماد داشتم و به همین دلیل، تمرین‌های ما بیشتر تحلیل نقش‌ها بود، ضمن این‌که به دنبال بازی‌های غیرمتعارف بودیم که کار را سخت می‌کرد.»
او درباره انتخاب بازیگرها هم چنین گفت: «سامان بغلانیان را از مرحله نوشتن فیلم‌نامه انتخاب کرده بودم. در انتخاب شهره موسوی به دلیل شناخته‌شده بودن او با بازی‌های رئال تردید داشتم و البته درنهایت به همراه او تصمیم گرفتیم تابوی چنین بازی‌هایی را بشکنیم. انتخاب محمد شیشه‌فروش هم سخت‌ترین بخش انتخاب بازیگر بود، به‌طوری‌که تا 10 روز قبل از ضبط فیلم، بازیگر نقش او را پیدا نکرده بودیم، چراکه چهره و صدای خوب و ژست و پوزیشن کمیابی مدنظرم بود تا این‌که از طریق امین قشقاییان او را پیدا کردیم. حتی شهرام مکری هم بزرگ‌ترین کشف مرا در این فیلم، انتخاب شیشه‌فروش دانست، بازیگری که یکی از پیشکسوت‌های تئاتر اصفهان است و به همین دلیل تلاش کردیم لحن تئاتری او را کنترل کنیم.»
جالب است که شهره موسوی، یکی از بازیگران فیلم هم به تمرین کم، فشرده و مفید برای آن اشاره کرد و گفت که کارگردان، کل فیلم را در ذهنش ساخته بوده و به همین دلیل موسوی می‌دانسته چه نوع بازی ارائه دهد و توانسته نوع دیگری از بازی را تجربه کند.
فردین انصاری برای انتخاب فیلم‌بردار هم خودش را با چالش همکاری با فیلم‌بردار جدیدی کشانده، او برای اولین بار با صادق داوری همکاری کرده و آن دو توانسته‌اند شیوه نورپردازی خاصی در فیلم به کار برند.
صادق داوری هم از این گفت که آن‌ها تلاش کردند فرم بصری متفاوتی را در این اثر تجربه کنند و کمی قواعد فیلم‌برداری فیلم‌های چنین ژانرهایی را تغییر دهند، به همین دلیل از کنتراست شدیدتر و سایه‌های غلیظ رایج در چنین فیلم‌هایی فاصله گرفتند. بزرگ‌ترین چالش داوری، سقف کوتاه لوکیشن فیلم بوده که مشکلاتی برای نورپردازی به وجود آورده است. او تلاش کرده در انتخاب لحن لنزها، هارمونی را رعایت کند، ضمن این‌که به دلیل تنگی لوکیشن و محتوای فیلم، محدودیت‌هایی داشته و به همین دلیل از لنزهای بین 21 تا 85 سود برده است.