چرا قرصهای آنتی بیوتیک با هم تداخل ندارند؟
برخی داروها با یکدیگر تداخل دارند و عملکردی که انتظار داریم را در بدن انجام نمیدهند؛ حتی گاهی به علت همین تداخل دارویی به بدن نیز آسیب میزنند.
در واقع ما نمیتوانیم دقیق پیشبینی کنیم که یک قرص در بدن ما تا چه حد عملکرد خواهد داشت. گاهی اوقات مصرف دو نوع قرص آنتی بیوتیک موجب اثر بخشی بیشتر میشود و گاهی اوقات معکوس عمل میکنند. گفتیم که پیشبینی عملکرد قرصها در بدن به طور دقیق امکانپذیر نخواهد بود؛ اما مطالعات جدید دربارهی آنتی بیوتیکها، اطلاعاتی دقیق دربارهی عملکرد آنها در بدن به ما میدهند. زیرا اگر مصرف ۲ دارو آنتیبیوتیک منجر افزایش تعداد باکتریها در بدن شوند که برای ما دردسر ساز خواهند بود.
در ابتدا تیم مطالعاتی هدف خود را از این پژوهش این گونه بیان کردند: «ما قصد داریم، عملکرد آنتی بیوتیکها که از رشد پروتئینهای پرورش باکتری جلوگیری میکنند را تا حد ممکن بر اساس مدلهای ریاضی به طور دقیق پیشبینی کنیم».
ریبوزومهای باکتریها به تدریج ژنهای دیانای را برای آمینواسید پروتئینها ترجمه میکنند. کار آنتی بیوتیکها در بدن ما جلوگیری از این ترجمه است. آنتی بیوتیکهای مختلف روشهای متفاوتی برای جلوگیری از تکمیل سیکل ترجمه به کار میگیرند. تداخل قرصهای آنتی بیوتیک برای مثال به این صورت خواهد بود که برخی از قرصها از ابتدای سیکل ترجمه آن را مهار میکنند که اگر دو قرص همزمان یک روش برای مهار کردن سیکل داشته باشند، عملکرد آنها با کاهش فاحش سرعت مواجه میشود.
روش برخی از آنتی بیوتیکها برای مهار کردن سیکل، در میان آن نیز وجود دارد که در این صورت با آنتی بیوتیکهایی که در ابتدای سیکل مهار میکنند تداخل پیدا کرده و اثر این دسته دوم از بین رفته و تعداد زیادی از ریبوزومها برای پروئتینها ترجمه شده و باکتریها ساخته خواهند شد. برای جلوگیری از این تداخل بهتر است که هیچ آنتی بیوتیکی را با دیگر آنتی بیوتیکها همزمان مصرف نکنیم. اگر از یک داروی آنتی بیوتیک نتیجهی اثربخشی نگرفتید، مصرف آن را قطع و با مشورت پزشک در فصله زمانی مناسب، نوع دیگری را امتحان کنید.