ایستگاه بین راهی قهرمانان

لابلای صفحات کتاب ها دنبال قهرمان ها می گردیم تا حالمان را خوب کنند. این بهترین و مفیدترین فایده کتاب ها به خصوص کتاب های روایی هستند. آنها از لابلای صفحات کتاب ها بیرون می آیند و در عالم ما قرار می گیرند با آنها همراه می شویم گاهی یکی از نزدیک ترین افراد زندگی ما می شوند می آیند و جای دوست، فرزند، همسر و ...می نشینند و نقش بازی می کنند. گاهی هم ما را به داخل کتاب می کشانند و ما می رویم و همین نسبت را با قهرمان پیدا می کنیم حتی بالاتر از این حرف ها و خودمان می شویم همان قهرمان. در تاریخ سفر می کنیم، به جغرافیای دیگری سرک می کشیم، شاید تغییر جنسیت بدهیم و در کنار نفش یک آدم مهربان ممکن است چهره ای خشن و زشت را به خودمان بگیریم. کتاب خواندن و همراه شدن با قهرمانان از این حیث که بین ما و اتفاقات جامعه حتی برای زمان کوتاه می تواند فاصله ایجاد کند، هم خوب است و هم بد! تا حالا کسی از بدی کتابخوانی نگفته بودم ولی من اجازه می خواهم به عنوان یک دوستار کتاب، از این زاویه سراغ آن بروم. البته این فاصله انداختن می تواند به بزرگ ترین فرصت مطالعه هم تبدیل شود. اگر در این فاصله بتوانیم خودمان و جامعه خودمان را درست ببینیم و  نقد کنیم. یعنی از دریچه قهرمانها به جامعه نگاه کنیم که با نگاه همیشگی ما متفاوت است. بشر برای زندگی خودش به قهرمان نیاز دارد. جامعه برای بالندگی و ادامه حیات خودش به قهرمان نیاز دارد. قهرمان هایی که رسانه ها و رخدادها تولید می کنند از این زوایه خوب هستند و جامعه به آنها نیاز دارد. اما کتاب بهترین و در دسترس ترین رسانه ای ست که می تواند با قهرمانان آنها جامعه مورد بازبینی قرار بگیرد. یادمان باشد خریدن، خواندن، داشتن و معرفی کتاب های روایی می تواند در تحلیل و تصمیم های ما تاثیر بگذارد. کتابفروشی ها ایستگاه بین راهی این قهرمانان است. آنها را پاس بداریم. تصویر این یادداشت در مجموعه کتابفروشی های  خیابان آمادگاه و روبروی مهمانسرای عباسی تهیه شده است. ساعت 18 و 8 دقیقه روز سه شنبه 29 خرداد این تصویر تهیه شده است. گویی مجسمه کتابخوان دارد داخل کتاب می رود تا بتواند با قهرمان کتاب به هر کجا که لازم است، سفر کند.