از کدام سو؟

علائم راهنمایی و رانندگی می توانند نمونه هایی در بخش های دیگر زیست ما هم داشته باشند. مثلا می توان شبیه این ها را در زندگی مشترک و خانواده در نظر گرفت. در خانه هم نمی توان هر جایی دراز کشید چیزی مانند جای پارک. هر طوری نمی شود حرکت کرد چیزی مانند علائم مخصوص حرکت. این را می توان به دنیای کار، تجارت، گردش و ...نیز تعمیم داد. خلاصه یک آدم با ذوق و طنز پرداز می خواهد که کتابی مفصل و زیبا و خواندنی از نمونه های مختلف این دستورات در جهان فکری افراد، تهیه کند تا هم تغییر ذائقه ای در مطالعه ایجاد شود و هم باعث شود علائم راهنمایی و رانندگی دارای روایت های مضاعف گردند و در ذهن ها به صورت لطیف ماندگار گردند. دنیای سیاست و امور اجرایی هم می توان این تناسب را وارد کرد و  علائمی برای آن دنیا هم ساخت و یا بازی های آن را مانند این نوع دنیا، تفسیر و شرح کرد.  در سال های اخیر در میان عوام همین تناسب سازی خیلی جالب شده است. درست مانند تعبیر واژه گردش به چپ ممنوع، حرکت تنها از سمت راست! که برای نوع جریان ها و مسئولان و منتخبان صورت گرفته است. گویی به یک سمت می شود همیشه رفت و به یک سمت نباید رفت. این علامت را باید این گونه تفسیر کرد: گردش به سمت قدرت ممنوع، حرکت تنها در مسیر مردم! در نگاه عرفانی بالاتر از این مهم است و چرخش به سمت غیر خدا ممنوع و حرکت تنها در مسیر خدا و عبودیت باید باشد! برای یک فیلسوف چرخش به سمت غیر عقل ممنوع و حرکت در مسیر خرد، مجاز است. از نگاه یک شهروند پرسه زن، هیچ چرخشی ممنوع نیست و در همه مسیرهای شهر می توان پرسه زد. با این همه در هر جایی باید دید چه کسی این علامت را گذاشته است؟ نگهبان و مامور مراقبت، اگر چیزی بگوید و یا علامتی را قرار بدهد بی شک، باید اطاعت کرد. آن علامت حکم قانون را دارد. ولی اگر فرد دیگری بخواهد نشانه ای بگذارد و برای مردم، شاخ و شانه بکشد، جای پذیرش وجود ندارد. شما خواننده عزیز تا کنون چه روایت هایی از نمونه این علامت های راهنمایی و رانندگی در دیگر فضاها ساخته و یا شنیده اید؟ این زیبایی های کلامی دوره ما را ثبت کنید. در ضمن مانند هر روز یادآوری می کنم که تصویر این یادداشت در ساعت 7 و 30 دقیقه روز یک شنبه 25 شهریور ماه در خیابان خاقانی تهیه شده است