زیر پرچم فاطمه

عصر روز مادر، همزمان با تولد حضرت کوثر، خانه مادبزرگ همسر دعوت بودیم. میزبان، «جمیله همایونی» مادر شهید «محمود ترابی» چون گوهر یک انگشتر بود و نسل های بعدی همه در دور و بر او بودند. آن روز نتوانستم تصویری تهیه کنم ولی در پرسه زنی بین تصاویر گذشته به کشف جالبی رسیدم. تصویر تشریف فرمایی این مادر گرامی در روضه خانگی خودمان را پیدا کردم. لحظه ای که بعد از تمام شدن بساط روضه در کنار دختران و نوه هایش سر سفره نذری و زیر پرچم فاطمه زهرا (س) نشسته است. او و امثال او، تمام زندگی شان را در زیر این پرچم گذراندند و مهمترین دارایی خودشان را که فرزندنشان بود تقدیم همین راه کردند. راهی که با فاطمه شروع می شود با فاطمه ادامه پیدا می کند و به فاطمه ختم می شود. شهدا جامعه را از مردن نجات دادند. آنها مسیحان جامعه بودند. قدر کوچه ها، خیابان ها و دیگر فضاهای شهری خود را بدانیم که به نام یک مسیح، یک شهید، نامگذاری شده است. این نام ها، بوی زندگی، بوی مهربانی و بوی محبت می دهند. هر جا که نام مسیح بیایید بی درنگ، بشارت را به دنبال خود دارد. معابری که نام شهید دارند ما را به آینده ای خوب، آینده آمدن دوباره مسیح مژده می دهند و اصفهان با  وجود بیش از بیست و چهار هزار شهید، سراسر مهد بشارت نور و آینده روشن است به شرط آنکه  چشممان دنبال ستاره آنها باشد و رد آنها را در آسمان زندگی مان گم نکنیم! یادمان نرود شهدا چه کرده اند! از آنان فاصله نگیریم و در نامعادلات دنیا، از دست یاری و دعای آنها، غافل باشیم. مادران شهدا، بهترین نمونه و مصداق برای عبارت مادران فاطمی است. مادرانی که از آنها نور به دنیا می آید و تاریکی و سردی می رود. این مادران، فردای امید یلدای زندگی هستند. جا دارد تا از این جا خطاب به همه آنها سلامی داشته باشم و به همه آنها، به همه سلسله مادران و به خصوص مادر بزرگ ها، مادران پرستار، مادران معلم و مادران همسران نیز ادای احترام نمایم. این چهار گروه مادر را هم یادتان نرود و همیشه از همه آنها قدردانی کنید که هر کدام از آنها نقش مهمی در زیست و رشد و پیشرفت شما داشته اند. در ضمن شما چه روایت هایی از این چهار گروه مادر دارید؟ در بین این روایت ها، این مادران چه ارتباطی با حضرت فاطمه زهرا داشته اند؟ در ضمن ساعت 19 و 43 دقیقه روز چهارشنبه 14 شهریور 1403 تصویر این یادداشت در خیابان معراج اصفهان تهیه شده است.