محیطزیست، مظلوم در سفرهای نوروزی
چند سالی است سفرهای نوروزی بهغیراز استانهای خراسان رضوی، اصفهان، فارس و استانهای شمالی میزبان مقاصد جدیدی است. جزایر استان هرمزگان و دشتهای استان خوزستان از جمله مقاصد جدیدی است که به دلیل حضور بلاگرها و اینفلوئنسرهای شبکههای اجتماعی، با اقبال عمومی روبهرو شده است، اقبالی که به نظر میرسد چندان به نفع طبیعت این مناطق نیست
چند سالی است سفرهای نوروزی بهغیراز استانهای خراسان رضوی، اصفهان، فارس و استانهای شمالی میزبان مقاصد جدیدی است. جزایر استان هرمزگان و دشتهای استان خوزستان از جمله مقاصد جدیدی است که به دلیل حضور بلاگرها و اینفلوئنسرهای شبکههای اجتماعی، با اقبال عمومی روبهرو شده است، اقبالی که به نظر میرسد چندان به نفع طبیعت این مناطق نیست. جزایر هرمز و هنگام، دشتها و طبیعت ایذه و دزفول و روستاهای سد کارون از جمله مناطقی هستند که امسال هم با سیل مسافران نوروزی روبهرو شدند، مسافرانی که بدون نظارت، کمپ میکنند و پایشان به مناطق بکر باز شده است.
جزایر هرمز، هنگام و قشم امسال بیشتر از سالهای قبل میزبان مسافران نوروزی بود. این استقبال تا جایی پیش رفت که منطقه آزاد قشم اعلام کرد که ظرفیتهای اقامتگاههایش در پایان اسفند تکمیل شده و امکانپذیرش مسافر ندارد جزایر دیگر خلیجفارس نیز همین روند را داشتند و با سیلی از مسافران مشتاق، اما ناآگاه روبهرو شدند. زبالههای رها شده در سواحل جزایر استان هرمزگان، برداشت ماسههای نقرهای در جزیره هرمز و آسیب به اکوسیستم سواحل قشم تنها چند نمونه از آسیبهایی است که مسافران نوروزی به این جزایر بینظیر رساندند تا این سواحل زیبا در سایه بیتوجهی مسئولان و عدم برنامهریزی برای پذیرش مسافر و اقدامات فرهنگی و قانونی در معرض نابودی قرار گیرد. بلایی که گردشگری مسئولیتناپذیر بر سر طبیعت و محیطزیست در سفرهای نوروزی آورده تنها محدود به جزایر خلیجفارس نمیشود و استان خوزستان و دشتهای بینظیر و بکر دزفول و ایذه نیز از آسیبهای برخی از گردشگران در امان نبودهاند. دو سالی است که سفر به طبیعت بکر دزفول و حاشیه سد کارون فراگیر شده است و پای گردشگران زیادی از سراسر ایران به این مناطق باز شده اما خبری از نظارت نیست و برخی از گردشگران آسیبهایی به این مناطق و اکوسیستم آنها وارد کردهاند که جبرانناپذیر است. زبالههای رها شده در طبیعت، آسیب به پوشش گیاهی و جانوری و آلودگی آبوخاک از جمله مواردی است که نتیجه حضور گردشگر آموزش ندیده و عدم نظارت در این مناطق بکر است.
برای نظارت و نجات مناطق بکر و طبیعی ایران هیچوقت دیر نیست با افزایش نظارتهای قانونی، محدودیت حضور مسافران، فرهنگسازی و آموزش و ممنوعیتهایی مربوط به پسماندهای تر و خشک در این مناطق و هم چنین ملزمکردن تورها به نظارت بر رفتار مسافران و مسئولیتپذیری در قبال طبیعت میتواند سواحل زیبای خلیجفارس و طبیعت بکر ایران را حفظ کرده و نگذارد اتفاقاتی که استانهای شمالی و طبیعت بکرشان را در معرض نابودی و آلودگی قرار داده در سایر مناطق کشور تکرار شود. میتوان از کشورهای صاحبنام در جذب گردشگر طبیعی (اکوتوریسم) که در کنار توسعه گردشگری، مناطق بکر و دیدنیشان را نیز حفظ کرده و اجازه تغییر در آنها را ندادهاند الگو گرفته و محیطزیست مظلوم ایران را از گردشگری آسیبرسان نجات داد.
