تیرخلاص افزایش تعرفه‌ها به فرهنگ استفاده از حمل‌ونقل عمومی

دو روز پیش بود که خبر افزایش 35 درصدی تعرفه‌های اتوبوس‌رانی و افزایش قیمت بلیت مترو برای تک سفر به 4 هزار تومان و قیمت بلیت بیش از ۲۰ سفر با اصفهان کارت ۲,۹۰۰ تومان از صحن شورای اسلامی شهر اصفهان بیرون آمد.

تیرخلاص افزایش تعرفه‌ها به فرهنگ استفاده از حمل‌ونقل عمومی

دو روز پیش بود که خبر افزایش 35 درصدی تعرفه‌های اتوبوس‌رانی و افزایش قیمت بلیت مترو برای تک سفر به 4 هزار تومان و قیمت بلیت بیش از ۲۰ سفر با اصفهان کارت ۲,۹۰۰ تومان از صحن شورای اسلامی شهر اصفهان بیرون آمد. افزایش قیمتی که به گفته اعضای شورا برای جبران بخشی از هزینه‌های نگهداری، پشتیبانی، حقوق راننده‌ها، خرید اتوبوس و ... است.اما شاید باید کمی به واقعیت امروز حمل‌ونقل عمومی اصفهان نگاه بیندازیم و چالش‌هایی که دارد و در آینده هم ممکن است با افزایش تعرفه‌ها افزون‌تر شود و آن‌هم افزایش فرهنگ استفاده از حمل‌ونقل عمومی و کاهش ترافیک شهر است که سال‌هاست به آرزویی برای اصفهان تبدیل شده است.در سال‌های گذشته و با افزایش پیک کرونا شهروندان کمتر از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده کردند به‌طوری‌که پیش از شیوع ویروس کرونا تعداد مسافران روزانه به ۵۰۰ هزار نفر می‌رسید و پس از شیوع این بیماری در اصفهان 50 هزار نفر به‌صورت روزانه از این ناوگان استفاده می‌کردند که به گفته مدیران شهری با فروکش‌کردن شیوع کرونا در شهر و در یک سال اخیر تعداد مسافران به 300 هزار نفر در روز رسید.

از سوی دیگر مدیریت قبلی شهر به‌خاطر همین شرایط و پیش‌بینی شیوع گونه‌های دیگری از کرونا در سال‌های بعد و با کاهش شدید تقاضا، برای نوسازی و خرید ناوگان اتوبوس اقدام نکرد تا شاید با فروکش این شرایط اتوبوس‌های تازه‌نفسی را در خدمت بگیرد. اما در سال‌های شیوع کرونا، بالارفتن عمر ناوگان اتوبوس‌رانی اصفهان و ازرده‌خارج شدن اتوبوس‌ها هم اتفاق افتاد. رانندگانی هم که از این شغل انصراف دادند خود به چالش دیگری در حمل‌ونقل اصفهان تبدیل شد که به یکباره اتوبوس‌های اصفهان از 1000 دستگاه به کمتر از 500 دستگاه رسید و اتوبوس‌های تعمیر شده هم بدون راننده ماند.

در دوره جدید و در یک سال و نیم اخیر تنها 50 اتوبوس کوچک به اصفهان اضافه شد و قرار بود 50 دستگاه هم تا پایان سال اضافه شود که هنوز خبری از آنها نیست و تعدادی اتوبوس هم که خریداری شده قرار است سال‌های آینده به ناوگان حمل‌ونقل اصفهان اضافه شود.

از سوی دیگر پیش از شیوع کرونا روزانه حدود ۱۰۰ هزار نفر از شهروندان با مترو رفت‌وآمد می‌کردند که با شیوع این ویروس تعداد مسافران مترو هم به یک‌سوم کاهش یافت.

این یعنی در دوران پساکرونا ترافیک اصفهان نسبت به سال ۱۳۹۸، ۲۵ درصد افزایش یافت، چراکه باتوجه‌به شیوع کرونا، شهروندان به دلیل رعایت پروتکل‌های بهداشتی به‌جای استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی، بیشتر از وسیله نقلیه شخصی استفاده می‌کنند در این راستا افزایش تعداد خودرو در شهر و فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل عمومی رخ‌داده است.

این افزایش استفاده از وسایل نقلیه و کاهش استقبال از حمل‌ونقل عمومی یعنی ازبین‌رفتن تمام آن اقداماتی که در راستای بالارفتن سطح فرهنگ استفاده از اتوبوس و مترو انجام شده بود. فعالیت‌هایی که این روزها هم در برخی از خیابان‌ها با نمونه‌ای از آن به‌عنوان نه به تک‌سرنشینی مشاهده می کنیم.

حالا از این تصویر شلوغ ترافیک‌های شهر بخصوص در ایام پایانی سال که بگذریم و نگاهی به ایستگاه‌ها بخصوص ایستگاه‌های اتوبوس در این ایام و زمان‌های شلوغ برخی خطوط که بیندازیم می‌بینیم با صف‌های شلوغ و ازدحام افراد مواجهیم. از اینها گذشته نبود تهویه مناسب، فرسوده بودن اتوبوس‌ها در برخی از خطوط، معیوب‌بودن امکانات ناوگان و ... هم موجب نارضایتی شهروندان از کیفیت خدمات حمل‌ونقل عمومی اصفهان شده است.

حال سؤال اینجاست آیا در شرایطی که باید شهروندان را به سمت فرهنگ استفاده از حمل‌ونقل عمومی تشویق کرد، افزایش تعرفه‌ها درصورتی‌که به گفته دولت قرار نیست در سال آینده با افزایش قیمت بنزین مواجه شویم راهکار مناسبی است؟

شهروندان تمایل دارند در قبال هزینه‌ای که می‌پردازند خدمات بگیرند حالا با ناوگان فرسوده و بی‌کیفیت آیا می‌توان در فصل گرما و تابستان مردم را راضی نگه داشت یا همچنان کولرها و بخاری‌ها خاموش می‌ماند، سرفاصله و مدت انتظار در ایستگاه‌ها طولانی خواهد بود و یا فکری به حال این اوضاع خواهد شد؟!

تجربه سال‌های گذشته نشان داده افزایش تعرفه‌ها بدون درنظرگرفتن اقشاری که به‌ناچار از این وسیله استفاده می‌کنند یا اقشار کم‌درآمد جامعه و بدون بالابردن سطح کیفیت خدمات می‌تواند به کاهش تقاضا منجر شده و افزایش تردد خودروهای شخصی، ترافیک و آلودگی در شهر را به همراه داشته باشد و این یعنی بازگشت آلودگی خودروها به عوامل مهم آلودگی کلان‌شهر اصفهان که همین‌الان هم در جایگاه نخست آلودگی در بین کلان‌شهرهای ایران است و دورشدن از یک شهر پاک.

ارسال نظر