دومینوی مسمومیت‌ها؛ بازی با امنیت روانی جامعه
نهم آذرماه بود که اولین خبر مسمومیت دانش‌آموزان در هنرستان نور واقع در یزدان‌شهر قم منتشر شد که منجر به مسمومیت 18 دانش‌آموز شد. از آن روز تاکنون نزدیک به سه ماه می‌گذرد و در چند هفته اخیر دومینوی مسمومیت‌ها به شهرهای دیگر کشور هم رسیده است.
نهم آذرماه بود که اولین خبر مسمومیت دانش‌آموزان در هنرستان نور واقع در یزدان‌شهر قم منتشر شد که منجر به مسمومیت 18 دانش‌آموز شد. از آن روز تاکنون نزدیک به سه ماه می‌گذرد و در چند هفته اخیر دومینوی مسمومیت‌ها به شهرهای دیگر کشور هم رسیده است. روز گذشته هم حادثه مسمومیت دانش‌آموزان در مدرسه دخترانه شاهد خیابان مطهری اصفهان، خبرساز شد. در این مدت بسیاری از مسئولان و کارشناسان از ناشناخته بودن علل یا عوامل دخیل در این مسمومیت‌ها صحبت کرده‌اند. وزیر کشور اعلام کرد که در تحقیقات میدانی دستگاه‌های ذی‌ربط، نمونه‌های مشکوکی یافته شده که برای بررسی‌های تخصصی جهت شناسایی علل عوارض ایجاد شده در دانش‌آموزان، در آزمایشگاه‌های معتبر کشور در دست بررسی است و در اولین فرصت نتایج آن توسط وزارت بهداشت به اطلاع مردم خواهد رسید.وزیر آموزش‌وپرورش هم گفته تاکنون جلسات زیادی در سطوح مختلف برگزار شده است. دستگاه‌های مختلف روی این موضوعاتی که اخیراً اتفاق افتاد بحث داشتند؛ اما واقعیت این است که نظرات بسیار متفاوت است.
فوق‌تخصص بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان مسیح دانشوری درباره مسمومیت دانش‌آموزان گفته آنچه به نظر می‌رسد این است که در این اتفاقات از گازهای ترکیبی برای مسمومیت استفاده شده و بسیار هوشمندانه در حال به‌کارگیری است. دسترسی به این گازها برای افراد عادی امکان‌پذیر نیست. هرچند برخی گازها برای بیهوشی یا لاپاراسکوپی استفاده می‌شوند، اما این‌طور نیست که در دسترس عموم باشند.
گفته‌های مسئولان و دانش‌آموزان مدارسی که تابه‌حال درگیر مسمومیت شده‌اند هم هنوز نتوانسته منشأ دقیق این حوادث را مشخص کند و اینکه چقدر ممکن است عوامل بیرونی در این حوادث دخیل باشند یا حوادثی ناشی از شیطنت‌های داخل مدارس بوده هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.
اما چیزی که مشخص است این است که مسمومیت‌های سریالی اخیر ذهن‌های جامعه و روان خانواده‌ها را نیز مسموم می‌کند. تیترهای التهاب آور رسانه‌هایی که بر موج این مسمومیت‌ها سوار می‌شوند؛ چون تیری آرامش و امنیت روانی جامعه را نشانه گرفته است.
چنین اتفاقاتی امنیت اجتماعی را به‌عنوان حساس‌ترین و مهم‌ترین نوع امنیت به مخاطره می‌اندازد. امنیت، قطعاً امری فراتر از مصادیق صوری و ظاهری فقدان جرائم و آسیب‌ها محسوب می‌شود و مصادیق مختلفی چون امنیت روحی، اخلاقی، بهداشتی و اقتصادی و موارد بی‌شمار دیگری را در بر می‌گیرد و عناصر اساسی زندگی انسان‌ها را شامل می‌شود. چنین اتفاقاتی ضریب امنیت اجتماعی را هدف می‌گیرد.
در چنین جو مسمومی خانواده‌ها با دلهره هر روز دخترانشان را به مدرسه می‌فرستند و تا آمدنشان دلشان هزار راه می‌رود.
شاید بهتر بود در همان ابتدا هوشیارتر عمل می‌شد و با همان خبر اول به مسئله ورود مسئولانه می‌شد؛ اما نباید به‌راحتی از این موضوع گذشت.
بهترین راه در این روزهای سردرگمی تا مشخص‌شدن عوامل این حوادث آموزش‌دادن به خانواده‌ها و مدیران و معلمان مدارس است. مراقبتی که باید بیش‌ازپیش انجام داد تا از این روزها گذر کنیم.
مسئولان نیز باید برای برگرداندن امنیت روانی به جامعه تلاش بیشتری بکنند تا مانع موج‌سواری و جنگ روانی برای ایجاد اضطراب و نگرانی در میان مردم و به تعطیلی کشاندن مدارس شوند و نتایج را هر چه باشد را با مردم در میان بگذارند
