مهربانی با اسید هم ذوب نمیشود

اصفهان امروز ـ فاطمه کاویانی: مهر ماه سال 1393 - خیابان های اصفهان سیاه پوش سید و سالار شهدا است. در کوچه پس کوچه های شهر مصیبت دیگری در حال وقوع است و آن ذبح انسانیت در شهر است. صحبت بر سر اسیدپاشی است.
چند روزی است که اخبار اسیدپاشی در اصفهان منتشر می شود و مردم در ترس و رعب و وحشت به سر می برند. پدری که دخترش برای تحصیل به بیرون رفته است نگران که دوباره لبخند دخترش را خواهد دید یا نه؟ فرزندی که مادرش برای خرید روزانه به بازار رفته دلواپس اینکه آیا باری دیگر مادر خود را می بیند است.
دل ها نگران از بزرگترین خشونت انسان علیه انسان است. انسان ها در کنار هم عبور می کنند لبخند می زنند یا نه نمی دانم مهم این است که بدون زیانی برای یکدیگر از هم عبور می کنند. اما تصور اینکه انسانی بخواهد، خواستن که نه به خود حق دهد سلامت و زیبایی افراد را تنها به دلیل باورهای نادرست خود صلب کند موضوع بسیار دردناکی است.
در سال 93 چهار زن در اصفهان قربانی این جهل خانمانسوز شدند و سلامت و زیبایی خود را از دست دادند.
در آن شرایط هر کسی به نوبه خود برای التیام درد این حادثه دیدگان دست به کار شد. مردم خواستن تا درد این دختران و زنان درد کشیده را التیام بخشند و پیشتازتر از آنها ورزشکاران بودند . در همان سال ها درست وقتی که سهیلا جورکش قربانی اسیدپاشی بر روی تخت بیمارستان مرز میان زندگی و مرگ را طی میکرد میثم جهانی پور قهرمان رزمی کشور تنها برای القا حس نوع دوستی و ایجاد انگیزه مدال طلای خود را به جورکش اهدا کرد.
و حالا بعد از 5 سال از وقوع آن حادثه دلخراش فارغ از اینکه مسئولان برای این پرونده چه کرده اند و روند درمانی این افراد چه مراحلی را پشت سر گذاشته اند سهیلا جورکش برای قدردانی از حرکت شایسته سال های گذشته قهرمان رزمی کار کشور مدال را به او بازگرداند تا پیام صلح و دوستی را مجددا به جامعه بازگرداند. وز گذشته در سکوت خبری و بدون هرگونه حاشیه ای سهیلا جورکش قربانی اسیدپاشی در اصفهان مدال طلای میثم جهانی پور را به او بازگرداند.
مدالی که به گفته مادر این قهرمان رزمی کار پس از 12 سال تلاش مداوم و تمرین مستمر به دست آمده بود و دقیقا در سالروز شهادت سید و سالار شهدا جوان رعنای او حضرت علی اکبر برای کاهش دردهای این قربانی تلخ اسیدپاشی اهدا شد. جورکش هدف اصلی خود از بازپس دادن این مدال را انتقال پیام امید و استقامت عنوان کرد.
او می گوید: دوست ندارم ناله کنم و از ناامیدی صحبت کنم بلکه باید به مردم گفت انسانیت همچنان در جامعه وجود دارد و برای به القای این روحیه در تمام افراد جامعه از هر ترفندی بهره برد. جورکش در حالی از صبر سخن می گوید که در 5 سال گذشته 3سال بینایی نداشته و 3 ماه در کما بوده و بیش از 90 عمل جراحی درمانی را پشت سر گذاشته است.
این قربانی اسیدپاشی در اصفهان با بیان اینکه صلح و عشق و دوستی ارزشمندترین ودیعه های الهی در میان انسان ها است ادامه می دهد: تعصب بی جا و جهل باعث شده این ارزش ها در انسان های امروز کمرنگ تر از گذشته شود به شخصه غول اسید را شکست دادم تا به مردم بگویم حتی با این وضعیت هم می توان امید را با تک تک سلول ها انتقال داد. او که همچنان تحت درمان قرار دارد ققنوس گونه از دل آتش اسید پرکشید و با فعالیت های فرهنگی و اجتماعی آرامش و استقامت را برای همگان می خواهد.
جورکش حالا پس از 5 سال ناامید نشده و به گفته خود با چنگ و دندان برای برای به دست آوردن سلامتی کامل خود تلاش می کند.
میثم جهانی ها نیز در مورد این حرکت جورکش می گوید: مدال را به صاحب واقعی آن داده بودم چرا که در جامعه ما قهرمان واقعی کسانی هستند که در کنار تمام مشکلات و آسیب ها با گذشتی مثال زدنی زندگی می کنند.
این قهرمان رزمی کار کشور با بیان اینکه حلقه مفقوده جامعه صنعتی امروز حفظ ارزش ها و باورها است اظهار کرد: جوانان باید برای حل آسیب ها و مشکلات پیرامونی خود دست به کار شوند نه اینکه انتظار داشته باشند کسی بیاید و مشکلات آنها را حل کند این در الی است که بخش عمده ای از مشکلات را می توان با روحیه همدلی مرتفع کرد.
او در مورد اهدای مدال طلای خود به یک آسیب دیده از خشم جامعه تاکید کرد: کار خاصی انجام نداده ام که بخواهم از آن صحبت کنم ما انسان ها اگر می دانستیم در کنار هم بودن می تواند چه تاثیراتی در زندگی خود ما داشته باشد و به چه میزان قدرتمند شویم بدون شک مهربان تر عمل می کردیم. جهانی پور گفت: قهرمانی هنگامی که از سکوی مدال پایین می آییم تمام می شود و تنها پهلوانی باقی می ماند.