سلام هشت بهشت

 

هشت بهشت! این ترکیب و نام برای اصفهانی ها بیش از افراد دیگر معنا دارد و یا حداقل شناخته شده است. ترکیبی که می توان آن را در متون عرفانی و مذهبی تا ادبی و هنری دید. و در این سو و در بستر کالبد شهری اصفهان، عمارت و بلوار و خیابان هشت بهشت، بخشی از شهر را تشکیل داده است. مجموعه ای که پا در صفویه و سر در زمان حال دارد. هشت بهشت در اصفهان از شهر فرهنگی و هنری تا شهر معاصر ادامه پیدا می کند. روایت های هشت بهشت اصفهان می تواند نمادی از روایت های کلان شهر اصفهان باشد. عمارت هشت بهشت که پشت سر گذاشته شود، فرد وارد بلوار هشت بهشت می شود. مهم ترین اداره مربوط به آموزش همان جا ایستاده است. بعد بیمارستان و هزار روایت هر روزه اش! بیمارانی که گاه دل شکسته تنها به مرجع معنوی می توانند، امیدوار باشند. بیمارستانی که در کنار همه کارها و خدمات پزشکی، یادآور تلاش های علی خدایی، نویسنده معاصر اصفهانی است. مردی که روایت هایی از این شهر را به خوبی و زیبایی ثبت کرد. بعد دنبال همین نام و در امتداد حرکت قبلی،  وارد خیابان هشت بهشت غربی و سپس شرقی می توان شد و  روایت هایی از فعالیت های پزشکی تا روایت هایی از خرید و پرسه در پیاده روی خیابانی معاصر را پیدا کرد. روایت مساجد و البته امامزاده شاهزید، که هر کدام زیبایی و جذابیت و تاریخ مخصوص به خود دارد. هشت بهشت هم مانند همه نقاط دیگر اصفهان، در ماه های محرم و صفر به بهشت یاد و نام حسین علیه السلام، مزین می شود. در عصر روز سه شنبه 6 شهریور 1403 در هشت بهشت غربی دنبال آدرسی می گشتم. در ساعت 18 و 47 دقیقه تصویر این یادداشت را از این خیابان ثبت کردم. این کتیبه زیبا و پر از احساس و درست مانند همان پارچه های قلمکار معروف اصفهان، کار شده بود. حالا این در می تواند دری از درهای بهشت گردد و به هشت بهشت معرفت باز شود. چه زیبا از زیر نام حسین وارد خانه می شوند و باز از زیر همان سلام، وارد هشت بهشت می شوند.