فقط حرف می‌زنند اما حمایت نمی‌کنند!

حسن روانشید- اصفهان امروز: شاید مشکل اساسی در کند بودن روند پیشرفت در مراحل متنوع تنها به خاطر چربیدن حرف بر عمل باشد. اگر یک مرکز اطلاعات رسانه‌ای می‌توانست با در اختیار گذاشتن نرم‌افزاری در گوشی‌های همراه کاربران خود از میزان کلمات ردوبدل شده مابین مسئولان تأثیرگذار و کلان کشور آماری به دست آورد آن وقت مشخص می‌شد میانگین ساعاتی که صرف انجام حرف بدون عمل گذشته چقدر بوده است. می‌گویند کارگر میوه‌چینی که در یکی از باغ‌ها مشغول به کار بود از بیماری نداشتن اشتها برای غذا خوردن گله داشت و بالاخره مجبور شد به یکی از دکترهای حاذق جهاز هاضمه مراجعه تا او را درمان کند. پزشک وقتی مشکل را فهمید پرسید: شغلت چیست و پس از اطلاع از نوع کار از او خواست تا روز بعد کیسه‌ای به گردنش آویزان و مشغول کار شود و هر میوه‌ای را که هوس خوردنش را می‌کرد درون کیسه انداخته و عصر همان روز به مطب او بیاورد. کارگر همین کار را انجام داد و در تمام طول روز حتی یک‌دانه از زردآلوهایی را که برای خوردن به او چشمک می‌زدند استفاده نکرد و در کیسه انداخت. اتفاقاً آن روز همه ناهاری را که به همراه خود سرکار برده بود بااشتهای فراوان نوش جان کرد و زردآلوهای داخل کیسه را که درون صندوقی چوبی گذاشته بود به مطب دکتر برد و داستان خوردن کامل ناهارش را تعریف کرد. پزشک نگاهی به حجم زردآلوها انداخت و گفت: قرار بود محتوای این صندوق چوبی درون شکم شما باشد که حالا در این جعبه است! و تنها به همین دلیل توانسته‌اید ناهارتان را کامل و بااشتها میل کنید. بنابراین اگر کنتوری برای حرف زدن‌های اضافی در اختیار مسئولان قرار می‌گرفت مشخص می‌شد که روزانه چه مقدار مازاد بر نیاز سخن گفته‌اند درحالی‌که همه این فرصت ازدست‌رفته را می‌توان صرف تفکر و تلاش کرد و توجه داشت: «به عمل کار برآید به سخنرانی نیست» که وقتی برای بازدید یا گشایش و شرکت در گردهمایی به محلی می‌روند با نشان دادن روی خوش به کسانی که رودررو می‌شوند ضمن دادن وعده‌های مختلف اما توخالی اماواگرها را نیز همراه با حرف‌های شیرین و دلپسند ضمیمه کنند تا خیال گله‌مندان از اجرا راحت باشد، دریغ از اینکه هزار وعده خوبان یکی وفا کند! نمایشگاه نوشت‌افزار با نزدیک شدن آغاز سال تحصیلی همچون سنوات قبل در اقصی نقاط کشور و بخصوص در چند نقطه از پایتخت برگزار شده است که جا داشت وزیر صنعت معدن و تجارت در این فرصت فارغ از جلسات تکراری و بی‌محتوا سری به یکی از آن‌ها می‌زد تا به عینه وسعت پیشرفت در تولید داخل را درزمینه نوشت‌افزار مشاهده کند و به شکلی جلوی ورود 70 درصد از لوازم‌التحریر خارجی را به کشور سد نماید اما بازهم همه مسئولان بی‌مسئولیتی که از این مراکز دیدن کرده‌اند ضمن تمجید قول داده‌اند تا نهایت تلاش خود را معطوف رفع این معضل بزرگ کنند که ورود این نوع کالا را که بهترینش در داخل تولید می‌شود بگیرند! این هم از همان حرف‌های اضافی و صد تا یک غاز است که با عمل فاصله بسیار دارد درحالی‌که چند سال است اصناف فروشنده و تولیدکننده میوه و تره‌بار التماس می‌کنند تا مسئولان اجازه ورود میوه و تره‌بار خارجی را که امسال واردات نوع لوکس هم به آن اضافه‌شده را ندهند اما کجاست گوش شنوا که زبان برای حرف زدن فراوان است! و این نیز همچون لوازم‌التحریر جایگاهی مناسب برای تولید داخلی دارد. کشور ما سرزمین چهارفصل است که در استان سیستان و بلوچستان آن‌ همه امکانات ازجمله زمین و هوای مناسب همراه با آب دریای عمان و سواحل بکر مکران موجود تا بتواند علاوه بر مزارع موز داخلی که سال‌هاست دایر شده دیگر میوه‌های گرمسیری را نیز تولید کند تا علاوه بر ممانعت از خروج ارز هزاران نیروی بیکار در این منطقه مرزی مشغول به کار شوند.

ادامه دارد