امنیت واژهای آرامشبخش
برخی هنگامی که کلمه امنیت را میخوانند یا میشنوند به یاد دوایر حفاظت و حراست دستگاههای دولتی میافتند که پشت درهای بسته به مراقبت از تأسیسات و همچنین روشها، اسناد و رفتار نیروهای مشغول در نهادی هستند تا خللی به آنها وارد نشود.
حسن روانشید- اصفهان امروز: برخی هنگامی که کلمه امنیت را میخوانند یا میشنوند به یاد دوایر حفاظت و حراست دستگاههای دولتی میافتند که پشت درهای بسته به مراقبت از تأسیسات و همچنین روشها، اسناد و رفتار نیروهای مشغول در نهادی هستند تا خللی به آنها وارد نشود. البته این هم نوعی از امنیت از بعد غیرفیزیکی است که نهتنها ادارات و شرکتها و مؤسسات و واحدهای تجاری کوچک و بزرگ به آن نیازمندند بلکه خانوادهها را نیز به آن احتیاج دارند. کلمه امنیت برخلاف نامش که تا حدودی نگرانی ایجاد میکند در درون اما نوعی از آرامش را القا میکند، وجود امنیت برای دوام جامعه اجتنابناپذیر است. اگر بعضی از کشورهای پیشرفته ازنظر صنعتی، علمی و اقتصادی قسمت اعظمی از بودجه مصوب خود را صرف این مقوله میکنند تا جامعه بتوانند با خیالی آسوده به رتقوفتق امور زندگی خود برسند نوعی سرمایهگذاری برای کسب درآمدهای جدید است که میتواند استحکام قیمتها و امنیت پول را نیز در پی داشته باشد. در آن جوامع کسانی که ذخیرهای برای ارتقای زندگی خود تدارک دیدهاند آن را تحت عنوان پسانداز به بانکها سپرده و نهتنها سودی دریافت نمیکنند بلکه درصدی هرچند محدود را به بانکها میپردازند تا برای نگهداری سرمایه آنها هزینه شود. آنها آگاهاند که این سپرده در آینده کاهش نخواهد یافت بلکه با تلاش و سیاستگذاریهای اقتصادی رقمی بر ارزشافزوده آن اضافه خواهد شد تا زمانی که نیازمند هستند کارگشای مشکلاتشان باشد. پسانداز در بانکهای معتبر که اصول صحیح در مدیریت آن دخیل است نوعی سرمایهگذار متکی به سود معقول در طول زمان بوده و نگهبان این مشارکت درصد مختصری را تنها برای حراست از اصل آن دریافت میکند درحالیکه همچنان روند رشد ارزشش را پیدا میکند نه سقوط اعتبار! در این سالها که آمریکای جنوبی و بویژه کشور ونزوئلا دستخوش نوعی کودتاهای نافرجام بوده و نتوانسته خود را با قوانین جدید حفظ سرمایههای عمومی وفق دهد با چالش سقوط واحد پولی خود روبرو شده و ناچار میشود 5 صفر از پول خود را حذف کرده تا کوس ورشکستگی در کشور نواخته نشود. حفظ امنیت اقتصادی به پارامترهای متنوعی ازجمله حراست از امنیت اجتماعی، فرهنگی و شغلی نیازمند است که دولتها تنها مسئول ایجاد و حضانت از آن در دوران مدیریت خود هستند اگرچه حفاظت از امنیت اجتماعی در جوامع مختلف بیش از همه اهمیت دارد اما نباید از یاد برد فرهنگ، اجتماع، شغل و اقتصاد چهارستون یک جامعه است و باید استحکام کافی داشته باشد. اگر هرکدام از آنها با تزلزل مواجه شود قطعا پایههای دیگر را نیز تحت تأثیر خود قرار خواهد داد. آنچه بیش از همه میتواند جامعه را برنجاند نبود امنیت شغلی و تداوم آن است که بعضی از کارفرمایان به هر طریق و ازجمله استفاده از بیمههای 22 روزه در ماه نگرانیهایی را برای آینده بیمهشدگان فراهم میکنند. عدم وجود استحکام شغلی برای بعضی از مشاغل مثل صنف تمیزکاران که سرگذشتی همچون شرکتهای حملونقل و کامیون داران را داشته تا قسمت اعظمی از دستمزدشان را بدون داشتن آیندهای روشن ازلحاظ بیمه به مؤسسات کاریابی اختصاص دهند با آیندهای مبهم روبروست که میتواند چالشی تازه برای دولتهای بعدی ایجاد کند.
ادامه دارد