بی‌توجهی آشکار گروهی از مردم در رعایت اصول ایمنی و بهداشتی از یک سو و ناتوانی نظام تصمیم‌گیری و اجرایی استان از دیگر سو، سرانجام کار انتشار بلای کرونا در اصفهان را به جایی رساند که وضعیت آن به حالت خطر، یا رنگ قرمز، اعلام شود.
محمود سلطانی| آنان در روزهای آغازین سال شرایط خاص بیماری‌زایی کشور، استان و شهر را به سخره گرفتند و روزهای تعطیل نوروز را در سفر و حضر خوش گذراندند. نتیجه این شد که هم‌اکنون با شمار فزاینده و چشمگیر مبتلایان به کرونا همه بیمارستان‌های شهر به‌ناچار به پذیرش بیماران کرونایی اختصاص یافت. حتی سه بیمارستان صحرایی نیز برای این کار تجهیز شه است . این در حالی است که بر پایه بعضی پیش‌بینی‌ها و با ادامه شرایط کنونی، افزایش فزاینده شمار مبتلایان و تلفات ناشی از این بلا، اصفهان را به رنگ سیاه و به عبارت مناسب‌تر به‌روز سیاه خواهد نشاند؛ یعنی صدای مرگبار کَرنای کرونا از نزدیک به گوش می‌رسد . اصفهان که از دیرباز در نوآوری و رویارویی با پدیده‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، صنعتی و مانند آن همواره پیشگام و زبانزد همگان بوده، امروز در برابر هجوم مرگ‌آفرین سپاه کرونا کم آورده است . سبب چیست؟ مردم
کوتاهی کرده و می‌کنند یا مقامات مسئول، دانش، تجربه و توان لازم را برای مدیریت رویارویی با این بلا ندارند؟ این در شرایطی است که شهرهای پرجمعیت نیازهای انبوهی دارند که هرروز و هر ساعت، بلکه هرلحظه باید تأمین شود. لازمه این کار نیز وجود ارتباطات اجتماعی است که خود عامل مهمی در انتشار بیماری کرونا به شمار می‌آید؛ بنابراین نمی‌توان انتظار داشت که تمام ارتباطات اجتماعی یک‌باره قطع شود. از دیگر سو مقامات و تصمیم گیران نیز فاقد دانش و تجربه لازم در این زمینه هستند . در چنین شرایطی چاره چیست؟ کلیدواژه حل این مشکل کدام است؟ در پاسخ به این پرسش سخت، شاید بتوان گفت مردم تعیین کننده اند . آری به نظر می‌رسد این خود مردم هستند که باید جدی‌تر به فکر سلامت خود باشند و هر شخص و هر گروهی بیش از پیش توصیه‌های ایمنی را جدی بگیرند . در دانش محیط‌شناسی و در بحث بیماری‌های همه‌گیر، مبحثی به نام «اصل وابسته به تراکم» وجود دارد. به این معنی که در نقاط پرجمعیت از جمله شهرها و کلانشهرها، ضریب ابتلا و انتشار بیماری‌ها به‌مراتب بیش از نقاط کم‌جمعیت مانند شهرک‌ها و روستاها است؛ بنابراین پیش از آنکه توان نظام اجرایی، بهداشتی و درمانی
استان دچار فرسایش شدید شده و منجر به ایجاد فاجعه مرگبار شود، چاره‌ای جز این به نظر نمی‌رسد که خود مردم بویژه افراد و گروه‌های سهل‌انگار، برای حفظ سلامت و جان خود و دیگران، بیش از پیش اصول ایمنی را رعایت کنند و در کنار آن عوامل اجرایی سازمان‌های مسئول نیز در انجام وظایفی که بر عهده دادند جدی‌تر باشند.
