افت 11 واحدی مصرف سرانه فولاد در 2016
کاهش مصرف سرانه فولاد خبر خوبی برای این صنعت نیست. به اذعان برخی از تحلیلگران بازار فولاد، میزان مصرف سرانه فولاد در سال 2016 حدود 11 واحد افت پیدا کرده است.
اصفهان زیبا: کاهش مصرف سرانه فولاد خبر خوبی برای این صنعت نیست. به اذعان برخی از تحلیلگران بازار فولاد، میزان مصرف سرانه فولاد در سال 2016 حدود 11 واحد افت پیدا کرده است. ازآنجایی که افزایش مصرف سرانه فولاد یکی از شاخص های اصلی برای پیشرفت کشورهاست فولادسازان از دولت انتظار دارند تا سیاست های مناسبی برای رونق بازار فولاد و افزایش مصرف سرانه فولاد در نظر گرفته و اجرایی کند. بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات فرصتی فراهم کرد تا کارشناسان فولاد با حضور در غرفه اصفهان زیبا از ضعف های این صنعت و راهکارهای پیشنهادی برای رونق صنعت فولاد صحبت کنند. در ادامه اظهار نظر دو تن از کارشناسان صنعت فولاد را در رابطه با این موضوع می خوانید.
صادرات 12 میلیون تن فولاد در افق 1404 رقم واقعی تری است
کیوان جعفری طهرانی
تحلیلگر بازارهای جهانی فولاد
مصرف سرانه فولاد ایران در سال 2010، 265 کیلوگرم برای هر نفر بود، در سال 2011 این عدد به 281 کیلوگرم رسید و خوشبختانه این میزان رشد مناسب بود چراکه سال 2011 اوج ساخت و ساز بود؛ اما در سال 2012، مصرف سرانه فولاد به 249 کیلو گرم افت پیدا کرد.مصرف سرانه فولاد در سال 2013 به 256 کیلو گرم افزایش پیدا کرد و در سال 2014 بازهم مصرف سرانه فولاد کاهش یافت و به 5/249 کیلوگرم رسید در نهایت در سال 2016 مصرف سرانه فولاد با افتی معادل 11 واحد به 5/238 کیلوگرم رسید.برای حضور سرمایه گذاران خارجی در صنعت فولاد دولت باید ارز را تک نرخی کند البته با تک نرخی شدن ارز تورم ایجاد می شود اما به اعتقاد بنده دورقمی شدن تورم درصورتی که قابل کنترل باشد مشکلی ایجاد نمی کند، زمانی که حقوق کارمندان بخش خصوصی هرساله 18 درصد افزایش پیدا می کند این قضیه گواه این ادعاست که نرخ تورم بیشتر از 10 درصد است البته زمانی که می گوییم تورم افزایش یابد منظور از افزایش نرخ تورم 20 درصد نیست؛ بلکه منظور دست یابی به نرخ تورم اندکی بیش از 10 درصد است. دولت در جهت حمایت از توسعه صادرات باید نرخ ارز را به عدد پنج هزار تومان برساند؛ اما بیشتر از این میزان نرخ
ارز نباید افزایش پیدا کند؛ در شرایط فعلی نرخ ارز تاحدودی کاهش یافته است؛ اما درمیزان صادرات فولاد تغییری ایجاد نشده است. با تحقق این امر عملا پولی که در بانک ها راکد است از مدار خارج می شود و مردم به صورت داوطلبانه علاقه مند می شوند تا در ساخت و ساز سرمایه گذاری کنند و بازار فولاد ایران نیز رونق پیدا خواهد کرد.افزایش مصرف سرانه فولاد نشان دهنده پیشرفت کشور است؛ رکود بازار فولاد در نتیجه افت بازار مسکن اتفاق افتاده است بنابراین با رونق بخش ساخت و ساز در شرایطی که بیش از 100 صنعت وابسته به این بخش هستند بازار فولاد نیز رشد پیدا می کند. در حال حاضر دولت وظیفه سنگینی را به دوش دارد چراکه باید برای افزایش مصرف سرانه فولاد برنامه ریزی کند. در شرایط فعلی از برنامه های فولاد عقب هستیم و فولاد در تمامی مراحل زنجیره تولید رشد یکنواختی نداشته است ؛ در بخش آهن اسفنجی رشد داشته ایم؛ اما در زمینه گندله با کمبود مواجه هستیم از سوی دیگر نیز مازاد کنسانتره صادر می شود؛ اما تا رسیدن به افق 1404 با کسری مواجه خواهیم شد بنابراین از دولت انتظار می رود به طور جدی این مسئله را حل و فصل کند. برای دست یابی به تولید 55 میلیون تن
فولاد در افق 1404 پیش بینی می شود 35 میلیون تن مصرف داخلی داشته باشیم و 15 میلیون تن نیز صادرات انجام شود البته برخی از پیش بینی ها براین اساس است که حدود 20 میلیون تن فولاد صادر شود که به اعتقاد بنده این عدد قابل دسترسی نیست و صادرات 18 میلیون تن نیز کار دشواری است؛ اما رقم 8/11 یا 12 میلیون تن صادرات واقعی تر است زیرا زمانی که از افزایش صادرات صحبت می کنیم به این معنا نیست که اضافه تر تولید کنیم و این میزان صادر شود؛ بلکه بازارجهانی سهم ایران را برای صادرات فولاد مشخص کرده است. راهکار لازم برای خروج بازار فولاد از رکود و سایر محصولاتی که فروش نمی روند توسعه صادرات است و برای افزایش صادرات باید قیمت ها را کاهش داد تابتوان در عرصه جهانی رقابت کرد.
ضرورت حمایت های دولتی برای افزایش کیفی فولاد
مهدی سرلک
مدیرفروش و بازاریابی شرکت ذوب آهن اصفهان
سرمایه گذاری در واحدهای تولیدکننده فولاد در دنیا به این صورت است که ابتدا سهام شرکت های فولادی تا رنج اقتصادی بزرگ می شود و برای توسعه بیشتر این واحدها به صورت عمودی رشد می کنند. براین اساس تولیدکنندگان فولاد سهام معادن، مواد اولیه، سهام شرکت های ریلی، جاده ای و کشتیرانی را خریداری کرده و در حوزه حمل و نقل سرمایه گذاری می کنند و مهم تر از آن در سود خرده فروشی شریک می شوند. در کشور ما نیز برای رشد واحدهای تولید فولاد باید زیرساخت های لازم فراهم شود. با توجه به وجود منابع کافی و انرژی ارزان قیمت تولید 55 میلیون تن فولاد دشوار نیست؛ اما برای صادرات 12 تا 20 میلیون تن از این میزان در افق 1404 به طور قطع باید زیرساخت های حمل و نقل جاده ای و ریلی توسعه پیدا کند. انتظار می رود در دوره محمد شریعتمداری، وزیر صنعت، معدن و تجارت برای توسعه زیرساخت ها برنامه ریزی شده و این مهم عملیاتی شود. نکته بعدی دخالت دولت در فرایند عرضه و تقاضاست. درصورتی که اجازه داده شود عرضه و تقاضا روند طبیعی خود را طی کند بسیاری از مشکلات این صنعت برطرف می شود. طی پنج سال گذشته قیمت فولاد نزولی بوده است؛ اما سالیانه دستمزدها حداقل 10 یا 15
درصد افزایش یافته است ضمن اینکه سخت گیری های زیست محیطی افزایش یافته و هزینه های زیست محیطی بیشتر شده است علاوه بر آن افزایش هزینه های حمل و نقل را هم باید اضافه کرد. بنابراین افزایش هزینه ها برای شرکت های تولید کننده فولاد و دخالت دولت در فرایند عرضه و تقاضا منجر می شود تا صنعت فولاد آنطور که باید و شاید رشد پیدا نکند. در این شرایط و با وجود تمامی این مشکلات برخی از صنایع هم برای اینکه همچنان در مدار تولید باقی بمانند کیفیت را قربانی می کنند. بنابراین برای افزایش کیفیت فولاد و محصولات فولادی باید اجازه داد بازار فولاد براساس عرضه و تقاضا پیش رود و دولت تنها نقش نظارتی داشته باشد. در رابطه با افزایش میزان صادرات نیز تولیدکنندگان کشورهایی مانند ترکیه و چین برای حضور بیشتر تولید کنندگان خود در بازارهای صادراتی مورد حمایت قرار می گیرند؛ اما این اتفاق برای کشور ما هنوز نیفتاده است. هزینه حضور در نمایشگاه برای تولیدکنندگان سنگین است این در حالی است که حضور در نمایشگاه درهای جدیدی را به روی تولیدکنندگان فولاد باز می کند. با وجود این تفاسیر برای افزایش سطح کیفی تولید فولاد و توسعه هر چه بیشتر این صنعت وزارت صنعت،
معدن و تجارت و انجمن تولیدکنندگان فولاد باید برنامه ریزی های لازم را انجام دهند.