سایه شوم تخریب همچنان بر سر میراث اصفهان باقی است
اولین‌بار در سال 99 بود که تخریب مسجد کازرونی به تیتر رسانه‌ها تبدیل شد. حرف و حدیث‌هایی که بارها تایید یا تکذیب شد. اما سال گذشته با برخی اقدامات تخریبی توسط هیئت امنا دوباره موضوع این مسجد در رسانه‌ها مطرح شد
اولین‌بار در سال 99 بود که تخریب مسجد کازرونی به تیتر رسانه‌ها تبدیل شد. حرف و حدیث‌هایی که بارها تایید یا تکذیب شد. اما سال گذشته با برخی اقدامات تخریبی توسط هیئت امنا دوباره موضوع این مسجد در رسانه‌ها مطرح شد. تا جایی که هیئت امنا با استخدام تعدادی نیرو در سکوت شب محله عباس‌آباد و خلوتی شهر اقدام به تخریب قسمت‌هایی از مسجد کردند که با اطلاع اهالی و حضور نیروهای میراث فرهنگی و شهرداری و نیروی انتظامی جلوی این اقدام آنها گرفته شد. حالا و پس از یک سال روز گذشته و در روشنایی روز باز پای هیلتی به مسجد کازرونی باز شد و کارگران قسمت‌هایی از محراب و شبستان این مسجد را با تیشه تخریب کردند. باوجوداینکه شهرداری و میراث اعلام کرده بودند مجوزی برای هیچ‌گونه عملیات تخریبی یا ساخت‌وساز صادر نشده و اگر هیئت‌امنا بدون مجوز این دو نهاد اقدامی انجام دهد غیرقانونی خواهد بود این کار صورت گرفت. البته فرمانده یگان حفاظت اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان روز گذشته به ایسنا گفته بود هیئت‌امنای مسجد کازرونی از میراث‌فرهنگی مجوز تخریب داشته‌اند. ادعایی که باید مدیران میراث‌فرهنگی به آن پاسخی شفاف بدهند که آیا با صدور چنین مجوزی تخریب در این مسجد اتفاق افتاده است؟!
مسجدی که 80 سال پیش توسط مرحوم کازرونی به همان سبک مساجد ایرانی دوایوانی ساخته شد. مسجدی که از لحاظ فرم مهندسی و چرخش آن به سمت قبله کم نظیر است و محراب زیبا و کتیبه‌های معرق به خط بی‌نظیر نستعلیق، طاق‌های آجری، طاق‌نماهای باشکوه و حوض خانه‌ای زیبا به ارزش آن افزوده است و باید در حفظ آن تلاش کرد.
سؤالی که مطرح است این است که چرا هیئت‌امنا این‌همه اصرار به تخریب این مسجد باارزش‌های هنری و میراثی از معماری دوران گذار (اواخر قاجار به دوره پهلوی) دارند؟ آنها نمی‌دانند که این مسجد بخشی از هویت این شهر و خاطره جمعی شهروندان اصفهان و اهالی محله عباس‌آباد است؟
اگر هیئت‌امنا می‌خواهند این مسجد باارزش‌هایی که گفته شد را خراب کنند و به جایش مسجدی چندطبقه بسازند باید این را بدانند که اولویت امروز حفظ میراث باارزش اصفهان است نه ساخت مسجد در طبقات مختلف با کاربری‌های چندگانه. اینکه اصفهان امروز و مردمانش باید تمام تلاششان حفظ همین اندک میراث گذشته باشد نه اینکه تیشه به ریشه‌های شهر بزنند و ته‌مانده‌های هویتی آن را که جزوی از خاطرات مردمان اصفهان است را هم از بین ببرند.
زمانی که قوانین سخت‌گیرانه و بازدارنده‌ای برای حفظ میراث باارزش اصفهان وجود ندارد و مدیران میراث‌فرهنگی و شهرداری به‌راحتی مجوز به تخریب آنها می‌دهند، هر روز باید بیم آن را داشت که مالکان و هیئت‌امناهای یک قطعه از پازل تاریخی این شهر، چه یک بنای تاریخی باشد، چه یک مسجد و سقاخانه به‌خاطر توسعه شهر یا به تیشه طمع مالکان سپرده شود.
در این سال‌ها که هر زمان میراثی از این شهر تخریب شده بخشی از خاطره‌های جمعی و اصالت آن در خاک مدفون شده و هر روز از حس تعلق شهروندان به اصفهان کاسته می‌شود بی‌آنکه بدانند برای آینده، شهری بدون هویت و تاریخ را به جا می‌گذارند.
اگر جلوی این کارها گرفته نشود و قانونی بازدارنده برای نگهداشت و حفظ این میراث به‌جای‌مانده از گذشته وضع نشود، سایه شوم تخریب بر سر همه میراث اصفهان می‌افتد و شاید در روزگاری اصفهان و آثار تاریخی‌اش که هر کدام به دلیلی به تیغه تیشه تخریب سپرده شد را تنها باید از لابه‌لای کتاب‌های تاریخ و ورق‌های روزنامه‌ها مشاهده کرد و به حال آنچه بر سر آن آمده حسرت خورد
