روایتی از پرسه در نمایشگاه نقاشی اصغر جوانی
نورنوشی در مهمانسرای عباسی
نمایشگاه نقاشی های آقای دکتر اصغر جوانی عضو هیات علمی دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان با عنوان نورنوشی تا ۷ دی ماه 1403 در تالار باغ سرمایه مهمانسرای عباسی برگزار می گردد. 38 اثر موجود در این نمایشگاه به نوعی مروری بر یک دوره کاری این استاد نقاشی است.
یکشنبه ۲ دی کمتر از یک ساعت از گشایش نمایشگاه نگذشته بود که وارد مهمانسرای عباسی شدم. عباس در فرهنگ شیعه همره با آب است. اگر چه عباسی در این ترکیب به شاه صفوی ارجاع دارد و نه حضرت ابوالفضل. با این همه به خاطر عنوان نمایشگاه ذهن من به این قطعه طلایی تاریخ هم رفت. مهمانسرا هم جای نوشیدن و استفاده کردن است. و این کلمه، تکیه بر موقت بودن و گذرا بودن دارد که حکم هر مهمانی همین است و از سویی بر استفاده های مختلف از جمله نوشیدن اشاره دارد. با این که کاروان چشم هایم خسته از یک کار روزانه بود، در میان تاریکی شب و با راهنمایی چراغ هایی که ستاره ای شده بودند در حیاط مهمانسرا به تالار باغ سرمایه رفتم. هر سه واژه آن باید درست کنار هم نشسته باشد: تالار، باغ و سرمایه تا مایه شعر بشود در چشم و ذهن مخاطب. و چه باغی زیباتر از اثر هنری هنرمند شهر و چه سرمایه ای گرانمایه تر از خود هنرمند و بعد آثارش که در معرض دید، لذت و نقد افراد قرار گرفته است. پله ها را که بالا می رفتم لای کتاب هایی که خوانده بودم هم سری زدم. چند سال پیش از این در کتاب «من بهشت را دیده ام» به نامی برخورد کردم که با آن آشنا بودم. دکتر امیر حسین ذکرگو، هنرمند، تاریخنگار و هندشناس ایرانی است که اکنون در مالزی است و مجموعه گفتگوهای «زهرا زواریان» با او در کتاب «من بهشت را دیده ام» جمع آوری شده است، وقتی به خاطرات خود از دانشگاه هنر اصفهان می رسد نامی هم از «دکتر اصغر جوانی» در کنار دیگر استادان پیشکسوت و صاحب نظر می کند. حالا آقای نقاش یعنی دکتر اصغر جوانی، نمایشگاهی با عنوان «نورنوشی» در تالار «باغ سرمایه» مهمانسرای عباسی برپا کرده است.
نمایشگاه نقاشی های آقای دکتر اصغر جوانی عضو هیات علمی دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان تا ۷ دی ماه 1403 از ساعت ۱۶ الی ۲۱برگزار می گردد. عنوان این نمایشگاه از بیتی از مولوی در دیوان شمس گرفته شده است. مصرع دوم بیت این است: « من نور خورم که قوت جانست». این روزها که هوش مصنوعی مد شده است خوب است نگاه کنید که هوش مصنوعی درباره کل این غزل چه گفته است:«این متن به نوعی شعر یا نثر ادبی است که در آن نویسنده از انواع غذاها و خوراکیها صحبت میکند و بیان میکند که او از برخی چیزها پرهیز میکند و به برخی دیگر تمایل دارد. به طور کلی، او نمیخواهد به چیزهای بیارزش یا مضر تکیه کند و در عوض به چیزهایی که برای جان و روحش مفید است توجه میکند. همچنین به اهمیت انصاف و برقراری ارتباط درست اشاره دارد و تأکید میکند که عشق و لذتهای واقعی باید در زندگی او وجود داشته باشد. در نهایت، او بر این نکته تأکید دارد که چیزهای ناپسند و مضر برای او جایی ندارند».
38 اثر از دوره های مختلف کاری اصغر جوانی به نمایش گذاشته شده است. این نمایشگاه را می توان به نوعی گذری بر مجموعه آثار او نیز دانست. نمایشگاهی که می تواند به نوعی به کلاس آموزشی برای علاقمندان و دانشجویان نقاشی نیز محسوب گردد. کارها با استفاده از رنگ و روغن و اکریلیک، شکل گرفته بودند. هنرمند این مجموعه خودش درباره کارهایش گفت: من هنوز در حال تجربه کردن هستم. او به بن مایه های کارهایش اشاره کرد و از معراج رسول اکرم(ص)، اشعار و پیام های مولوی و فرهنگ ایرانی نام برد. از بخش فرهنگ ایرانی او به کاشی های شهر اصفهان و همچنین قالی ها نیز اشاره کرد. این استاد گروه نقاشی دانشگاه، نور و رنگ این مجموعه ها را در تابلوهایی ارائه کرده است که بنا به روایت برخی از مخاطبان نوعی رنگ های شاد و شیرین کنار هم نشسته اند. ذکر این نکته لازم است که وی پیش از این کتاب مستقلی نیز در حوزه معراج با عنوان «سیر تحول معراج نگاری حضرت محمد(ص) (از عصر ایلخانی تا عصر صفویه)» منتشر کرده است.