اعتبار زیست‌بوم، سرمایه سیاحت
سپیده روانشید: در جهانی که بحران‌های زیست‌محیطی هر روز گسترده‌تر می‌شوند و شرایط اقلیمی بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته دچار ناپایداری شده، کشورهایی که همچنان از تنوع طبیعی، اقلیم متعادل و ظرفیت گردشگری بهره‌مندند، به مقاصد جدید مهاجرت موقت یا تفریحی بدل شده‌اند.
در این میان، ایران به‌عنوان سرزمینی چهارفصل، از معدود کشورهایی است که هم‌زمان می‌تواند در یک بازه زمانی کوتاه، تجربه زمستان زاگرس و گرمای کویر لوت را در اختیار گردشگران قرار دهد. این تنوع اقلیمی و جغرافیایی، در کنار زیرساخت‌های قابل‌قبول حمل‌ونقل، مزیت رقابتی نادری برای کشور فراهم کرده که امروز، بیش از هر زمان دیگری باید مورد توجه قرار گیرد.
نمونه‌هایی روشن از پیامدهای بحران اقلیمی را می‌توان در اروپای جنوبی، شمال آفریقا و حتی ایالات متحده دید؛ جایی که تغییرات شدید دما و کاهش منابع آبی، فشار زیادی بر زیست‌پذیری شهرها وارد کرده است. اکنون، گردشگران اقلیم‌گریز و سلامت‌محور به‌دنبال مقاصدی‌اند که هم از نظر طبیعت بکر و هم از حیث تنوع فرهنگی، تجربه‌ای متفاوت ارائه دهند. ایران چنین امکانی را دارد.
از سوی دیگر، نیروی انسانی تحصیل‌کرده و چندزبانِ فعال در صنعت گردشگری، یکی از سرمایه‌های مغفول کشور است. فارغ‌التحصیلانی که برخلاف گذشته، با مفاهیم حرفه‌ای گردشگری، اصول راهنمایی تور، و ارتباط مؤثر با گردشگران بین‌المللی آشنا هستند و تنها نیازمند میدان عمل‌اند.
برآوردهای اقتصادی نیز به‌روشنی نشان می‌دهد که صرفاً یک تور ده‌روزه برای گروهی ده‌نفره، با متوسط هزینه ۵۰ دلار روزانه برای هر نفر، می‌تواند درآمدی معادل فروش ۱۰۰ بشکه نفت تولید کند. رقمی که بدون تخریب منابع طبیعی و خام‌فروشی به‌دست می‌آید، و می‌تواند پایه‌ای برای بازتعریف سیاست‌های ارزی و صادراتی کشور باشد.
در شرایط فعلی، فرصت پساکرونا با اشتیاق فزاینده سفرهای بین‌المللی، فرصتی طلایی برای جذب گردشگران جدید فراهم کرده است. نوسازی تدریجی ناوگان هوایی، فعال شدن توراپراتورها، آمادگی زیرساخت‌های اقامتی و افزایش خدمات آنلاین، بستر را برای جهش در صنعت گردشگری مهیا کرده‌اند.
آنچه اکنون بیش از هر چیز مورد نیاز است، تغییر نگاه کلان به صنعت گردشگری، تسهیل فرآیندهای جذب گردشگر خارجی، و پرهیز از موازی‌کاری در نهادهای تصمیم‌گیر است. ایران در این بزنگاه تاریخی، می‌تواند نه با گذشته‌های دور، بلکه با ظرفیت‌های واقعی امروز خود، به مقصدی رقابتی، جذاب و پایدار در منطقه تبدیل شود.